Çocuklarda enürezis nokturnada oral DDAVP (Minirin) ve nazal DDAVP (Minirin) tedavilerinin karşılaştırılması

Abstract

ÖZET Bu çalışma Şubat 1999 - Ocak 2000 tarihleri arasında S.B. Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Polikliniğine başvuran 6-15 yaş grubunda 34 hasta ile yapıldı. Hastalar rastgele yöntemle 2 gruba ayrıldı. Birinci grupaba minirin nazal sprey (Grup I), İkinci gruba minirin tablet (Grup II) başlandı. Hastaların yirmidokuzu (% 85,39) primer, beşi (% 14,7) sekonder enürezisli, hastaların onbirinde (% 32.4) üriner sistem enfeksiyonu saptandı. Üriner sistem enfeksiyonu saptanan hastaların dokuzu (% 81,8) kız, ikisi ise (% 18,2) erkekti. Yirmiikisinde (% 64,7) ebeveyn öyküsü; ikisinde (% 5,9) kardeş öyküsü, üçünde (% 8,8) akraba öyküsü belirlendi. Yedi vakada (%20,6) aile öyküsü yoktu. Hastalarımızın onyedisinde spina bifida saptandı (% 50). Üçünde (% 8,8) davranış, gelişme ve öğrenmede yaşıtlarına göre gerilik mevcuttu. Mirinin sprey kullanan 17 hastadan dördünde (% 23,5) tam kür, sekizinde (% 47) % 50'den fazla gelişme, üçünde (% 17,7) % 50'den az gelişme, ikisinde (% 11,8) etkisizdi. Etki 1-3 günde başladı, yan etki izlenmedi. Minirin tablet kullanan 17 hastanın altısında (% 35,3) tam kür, sekizinde (% 47) % 50'den fazla gelişme, birinde (% 5,9) % 50'den az gelişme gösterdi. İkisinde ise etki etmedi (% 1 1,8). Etki 2-4 günde başladı, yan etki izlenmedi. Minirin sprey kullananlarda tedavi sonrası 3 aylık izlemde on hastada (% 58,8) ilk iki haftada rekürrens görüldü Minirin tablet kullananlarda tedavi sonrası 3 aylık izlemde dokuz hastada (% 52,9), ilk iki haftada, birinde ise (% 5,9) bir ay içinde rekürrens görüldü. 63