İshalli hastalarda entamoeba histolytica `nın saptanmasında kullanılan yöntemlerin karşılaştırılması

Abstract

Entamoeba histolytica'nın neden olduğu amibiyaz tüm dünyada paraziter enfeksiyona bağlı üçüncü ölüm nedenidir. İnvaziv amibiyaz tanısında yaygın kullanılan tanı yöntemi direkt ve boyalı mikroskobik bakıdır. E.histolytica'ya benzer morfolojide olup, patojen olmayan Entamoeba türlerinin varlığı anlaşılınca, dışkıda E. histolytica'ya özgü antijen varlığını araştıran ELISA ve PZR gibi yöntemler tanıda kullanılmaya başlanmıştır. Bu çalışma ile, ishal şikayeti ile başvuran ve intestinal amibiyaz ön/ayırıcı tanısı için E. histolytica araştırılması istenen hastaların dışkı örneklerinde, direkt ve boyalı mikroskobik inceleme, dışkıda E. histolytica'ya özgü adezin antijeni saptanmasına yönelik ELISA testi ve PZR testinin çalışılması ve bu testlerin tanı değerlerinin araştırılması amaçlanmıştır. Toplam 546 dışkı örneği çalışmaya alınmıştır. Direkt mikroskobik inceleme ile örneklerin %36,3'ünde şüpheli E. histolytica/dispar/moshkovskii kist ve/veya trofozoiti görülmüştür. Bu örneklere trikrom boyama yapılmış ve 49 örnek E. histolytica/dispar/moshkovskii kist ve/veya trofozoiti varlığı açısından şüpheli bulunmuştur. Trikrom boyama ile şüpheli bulunan örneklerde PZR ve ELISA testleri çalışılmıştır. ELISA yöntemi ile örneklerin hiçbirinde pozitiflik saptanmamıştır. PZR yöntemiyle 49 örnekten 44'ü negatif bulunmuş, beş örnekte geçersiz test sonucu elde edilmiştir. Sonuç olarak amibiyaz tanısında E. histolytica'ya özgü antijen aranması veya PZR gibi daha özgül bir yöntem kullanılmalıdır. Sadece mikroskobik inceleme ile sonuç verilmesi, hatalı tanıya ve gereksiz tedaviye neden olacaktır.

Amebiasis caused by Entamoeba histolytica is the third most common cause of death from parasitic infections worldwide. Direct and stained microscopic examination is widely used in the diagnosis of invasive amebiasis. But then, it is realised that there are nonpatogen Entamoeba species in a similar morphological structure with E. histolytica. Therefore stool spesific antigen detection based ELISA and PCR methods have been used to introduce. We aimed to study direct and stained microscopic examination, stool spesific antigen detection based ELISA and PCR test in patients' stool samples who applied with the clinical signs of amebiasis and compare the diagnostic values of the tests. A total of 546 stool samples were included in the study. %36,3 of stool samples were suspected the presence of E. histolytica/dispar/moshkovskii cysts and/or trophozoites by direct microscopic examination. These samples were stained with trichrome and 49 stool samples were suspected the presence of E. histolytica/dispar/moshkovskii cysts and/or trophozoites. These samples were tested for pathogenic strain by ELISA and PCR. None of these samples were positive by ELISA. Fortyfour samples were negatif by PCR. Invalid test results were obtained in five samples. As a result, a more specific method such as specific E. histolytica antigen detection test or PCR should be used in the diagnosis of amebiasis. Just be with microscopic examination results, it will lead to misdiagnosis and unnecessary treatment.