Lateral epikondilit tanılı hastalarda tens tedavisinin etkinliği
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Çalışmamızda; lateral epikondilitte ağrı oluşturan aktivitelerden kaçınılması, buz uygulama, lokal NSAİ, gereğinde oral NSAİ, epikondilit bandı şeklinde konservatif tedavi yaklaşımına ilaveten uygulanan TENS'in tedavi etkinliğini artırıp artırmadığını araştırmak amaçlandı. Hastalar polikliniğimize başvuran, dahil edilme kriterlerini karşılayan konservatif tedavi verilmiş kontrol (n=30,20 kadın, 10 erkek) ve bu tedaviye ilaveten TENS uygulanmış TENS grubu (n=30, 23 kadın, 7 erkek) olmak üzere iki grup şeklinde retrospektif olarak planlandı. Ortalama hastalık süresi kontrol ve TENS gruplarında sırayla 3.2±3.3 ay, 2.9±2.5 aydı. Her iki grupta da hastaların çoğunluğu ev hanımı (Kontrol:%36.7, TENS:%43.3) veya üst ekstremite kullanımının sık oldugu işlerde çalışan kişilerden (Kontrol: %36.7, TENS:%20) oluşmaktaydı. Lezyon çoğunlukla dominant ekstremitede (Kontrol:%83.3, TENS:%86.7) görülmüştür. Kavrama gücü oranlarında; 3. ay sonunda her iki grupta da artış görüldüğü ve bu artışın TENS grubunda daha anlamlı olduğu saptandı. Her iki grupta da 3. ayda NSAİ kullanımı 1. aya göre azalmış olup TENS grubu lehine anlamlı idi. El bileği ve dirsek aktif EHA değerlendirmesinde iki grupta 1 ve 3. aylarda anlamlı iyileşmeler olmakla beraber iki grup arasında fark yoktu. Grup içi karşılaştırmalarda; istirahat, presyonla ve aktiviteyle ortaya çıkan VAS ile hastanın kendini ve hekimin hastayı değerlendirme skorlarında her iki grupta da anlamlı iyileşmeler gözlenmiş olup, bu iyileşmeler TENS grubunda istatistiksel olarak daha anlamlıydı(p<0.05). Yine PRTEE ağrı, fonksiyon ve total skorlar açısından değerlendirildiğinde; tüm skorlar da her iki grupta da anlamlı iyileşme saptanırken, bu iyileşmeler TENS grubunda kontrol grubuna oranla istatistiksel olarak daha anlamlı saptandı (p<0.05). Sonuç olarak bu çalışmada tedavi sonunda iki grupta da; EHA ve kavrama gücü oranında artış, NSAİ gereksinimi, VAS değerleri, PRTEE ağrı, fonksiyon ve total skorlarında anlamlı düzelmeler saptandı. Bu parametrelerin çoğundaki düzelmelerin kontrol grubuna oranla TENS grubunda istatistiksel olarak daha belirgin olduğu gözlendi(p<0.05). Anahtar Sözcükler: Lateral epikondilit, TENS, VAS, PRTEE It was aimed in this study that whether TENS, enhances treatment efficacy of chronic lateral epicondylitis along with such conservative approaches including ice therapy, local NSAIDs, oral NSAID -when needed-, epicondylitis bands and avoiding activities resulting in pain. Patients applying our outpatient clinics and meeting inclusion criteria were retrospectively enrolled into two groups with the first one being the control group which covered 30 patients (20 females, 10 males) receiving conservative therapy and second one being TENS group which also did 30 patients (23 females, 7 males) who were applied TENS in addition to aforementioned conservative therapy. Mean duration of disease was 3.2 +/- 3.3 and 2.9 +/- 2.5 months in control and TENS groups, respectively. In both groups, most of the patients were either housewives (control: 36.7%, TENS: 43.3%) or those who had been using their upper extremities quite frequently (control 36.7%, TENS: 20%). Lesions were mainly observed in dominant extremities (control: 83.3%, TENS: 86.7%). Both groups demonstrated an increase in grabbing strength although it was more significant in TENS group at three months. NSAID use was lower in third month when compared to first month in both groups as being significant in favor of TENS group. There was a significant improvement in wrist and elbow EHA assessment in both groups between first and third months, despite no significant difference was noted between the groups. Physician's and patient's self-reported VAS after rest, pression and activity were significant in both groups while being statistically more significant in TENS group (p<0.05). A significant improvement was also noted in both groups regarding PRTEE pain, function and total scores although it was more significant in TENS group statistically (p<0.05). Significant improvements were achieved in both groups after treatment in terms of EHA and grabbing strength, NSAID use, VAS values, PRTEE pain, function and total scores. Improvements in most of these parameters was statistically significant in the TENS group than the control group. Key words: Lateral epicondylitis, TENS, VAS, PRTEE
Collections