Diyabet tanısı olan ve olmayan hastaların mean platelet volum MPV) açısından değerlendirilmesi

Abstract

GİRİŞ:Diyabet ya pankreas yeterli insülin üretmediğinde ya da vücut ürettiği insülini etkili bir şekilde kullanamadığında ortaya çıkan kronik metabolik bir hastalıktır. Dünyada sıklığının hızla artması sebebiyle küresel pandemik bir hastalık olarak tanımlanmaya başlamıştır. Artan platelet aktivitesinin bu metabolik hastalığın kronik komplikasyonlarının gelişiminde rol oynayan bir faktör olduğu pek çok çalışmada ortaya konulmuştur. MPV platelet fonksiyon ve aktivasyonlarının bağımsız bir göstergesidir. Büyük trombositler daha genç, daha dens granüllere sahip dolayısı ile daha aktiftirler. AMAÇ: Bu çalışma, kontrollü ve kontrolsüz Tip-2 diyabetik hastaların MPV değerlerini sağlıklı diyabetik olmayan kişilerle karşılaştırmak ve MPV değerlerini diyabetik gruplardaki yaş, cinsiyet, diyabet süresi, glikozile hemoglobin (HbA1c), açlık plazma glikozu, tokluk kan şekeri düzeyleriyle ilişkilendirmek amacıyla yapılmıştır. GEREÇ, YÖNTEM: Bu çalışma retrospektif dosya taraması şeklinde yapıldı. Çalışmaya İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Endokrinoloji ve Metabolik hastalıklar kliniğine çalışmanın başlangıç tarihinden önceki son 6 aylık süre içinde başvuran ve Tip2 DM tanısı olan hastalar ile, kontrol grubuna Aile Hekimliği polikliniklerine aynı zaman dilimi içerisinde başvuran ve otomasyonda diyabet tanısı bulunmayan hastalar alınarak random hasta seçimi yapıldı ve eleme kriterlerine göre çalışma dışı bırakılan hastalardan sonra kalan 180diyabetik ve 169 non-diyabetik hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların yaşı, cinsiyeti, boy, kilo değerleri, sigara, alkol kullanma durumu, kaç yıldır diyabeti olduğu, kullandığı ilaçlar ve varsa ek hastalık durumu ile diyabete bağlı komplikasyon durumları formlardan kaydedildi. Hastaların MPV, AKŞ, kolesterol, trigliserid, HDL, LDL, kreatinin, üre, HbA1c, hemoglobin, hemotokrit, lökosit ve platelet değerleri otomasyon sistemi üzerinden kaydedilerek incelenmiştir. BULGULAR: Diyabetik hastalarda MPV, non-diyabetik hastalarla karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek saptandı. Diyabetik hastalarda HgA1c düzeylerine göre iyi glisemik kontrollü ve kontrolsüz dm olarak ayrılan iki grup arasında MPV düzeyleri açısından istatistiksel anlamlı farklılık saptanmadı. MPV; AKŞ, TKŞ, üre, kreatinin ile pozitif yönde, platelet sayısı ile negatif yönde korelasyon gösterdi. HgA1c düzeyleri ve diğer laboratuar parametreleri ile anlamlı bir ilişki bulunmadı. SONUÇLAR: Hemogram parametreleri kolay, ucuz ve rutin tetkiklerdir. MPVnin ölçüm tekniğinin standardize edilmesi halinde klinisyenler için diyabet hastalığının takibi ve olası vasküler komplikasyonlarının öngörüsünde daha önemli bir rol oynayabilir. Bu nedenle daha büyük guruplarda prospektif kohort veya vaka kontrol çalışmaları ile ele alınmalıdır. Anahtar Kelimeler: Diyabetes Mellitus, Mean platelet volume, HgA1c, MPV, OTH.

INTRODUCTION: Diabetes is a chronic metabolic disease that occurs when the pancreas does not produce enough insulin or when tissues can not effectively use insulin. It has begun to be defined as a global pandemic disease due to the rapid increase of its frequency in the world. Many studies have shown that increased platelet activity is a factor that plays a role in the development of chronic complications of this metabolic disease. MPV is an independent indicator of platelet function and activation. Large platelets are younger, have more dense granules and thus are more active.AİMS: In this study we aimed to compare MPV levels between uncontrolled diabetics, controlled diabetics and non-diabetic subjects. Aditionally MPV values were also correlated with age, gender, duration of diabetes, glycosylated hemoglobin (HbA1c), fasting plasma glucose, and post prandial blood glucose levels in diabetic groups. MATERIALS AND METHODS: This study was conducted in retrospective file scanning. The data of the patients who applied within 6 months before the study start were taken. We made randomized patient selection with SPSS program and patient with exclusion criteria are eliminated. The remaining 180 diabetic and 169 non-diabetic patients were included in the study. The age, gender, bmı, smoking, alcohol use status, how many years of diabetes, medications and other complication cases and diabetic complication cases were recorded from the forms. MPV, FPG, cholesterol, triglyceride, HDL, LDL, creatinine, urea, HbA1c, hemoglobin, hematocrit, leukocyte and platelet values of the patients were recorded through the automation system. The findings were analysed statistically using IBM SPSS software. FINDINGS: MPV in diabetic patients was found statistically significantly higher when compared to non-diabetic patients. There was no statistically significant difference in MPV levels between diabetic patients with good glycemic control and uncontrolled DM according to HgA1c levels. MPV showed positive correlation with fasting blood glucose, post prandial blood glucose, urea, creatinine and negative correlation with platelet count. There was no significant relationship between HgA1c levels and other laboratory parameters. CONCLUSIONS: Hemogram parameters are easy, cheap and routine examinations. If MPV is standardized, it may play a more important role for clinicians in predicting the prevalence and potential vascular complications of diabetes mellitus. Therefore, in larger groups, prospective cohort or case control studies should be considered. Keywords: Diyabetes Mellitus, Mean platelet volüme, HgA1c, MPV, OTH.