Mitos`tan Sinemaya İmgenin Kavramsal Dönüşümü

Abstract

Mitos, insanın içinde bulunduğu evrene ve kendi varlık olmaklığına yönelttiğidüşünsel etkinliğinin bir parçasıdır. Bu bağlamda çalışmanın ilk bölümünde mitosun ilkeltoplulukta ortaya çıkış koşullarına değinilmiştir; insanın kültür varlığı olarak yükselişininmerkezindeki mitosun ritüel ve ekonomik işlevi ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır. Doğalgüçlerin insanın ritüel ve ekonomik etkinliklerinde bir imge olarak yeniden tasarımlanmasınınve üretilen bu türden imgelerin her çağın kendi koşulları özelindeki yolculuğunun izisürülmüş ve dramayla ilişkisi ele alınmıştır. Böylece dramanın kökenindeki taklit ilkesininmitosla ilişkisi kapsamlı bir şekilde irdelenebilmiş ve taklit-mitos ilişkisi, dini bağlam da ortaya çıkarılabilmiştir. Nihayetinde insan aklının tek kutupluluktan kurtuluşununtarihsel seyri ve bununla ilintili olarak Hellen felsefesi ele alınmıştır. Kuramsal düşünceninmitos yollu düşünceyle olan çelişkilerini ve uzlaşı noktalarının felsefi düşünce ve modernliteratür üzerinden aydınlatmanın yolları aranmıştır. Hellen aklının Sokrates öncesi, muğlaklıkve Nietzsche düşüncesindeki gibi Apollon - Dionysos ikililiği üzerinden okunmaya çalışılmışve yine bu bağlamda dramanın Hellenler'de sekülerleşme süreci aydınlatılmaya çalışılmıştır.Hellen aklının mitos-logos ikililiği arasında salınan, karmaşık dönemin bir ürünü olarakçalışmanın ikinci bölümünde tragedyanın ve trajik insanın doğuşu da incelenmiştir. Ennihayetinde mitik düşünceyle yakından ilişkili imgelemin, kuramsal düşüncede ele alınmabiçimlerine değinilmiştir ve bu süreç tragedyalar ve sinema sanatı üzerinden okunmayaçalışılmıştır. Çalışmanın konusunu etkileyen Nietzsche düşüncesi tragedyanın yerini ardılınabırakmadan öldüğünü ifade etmektedir. Lakin Nietzsche eğer sinema sanatını görseydi, budüşüncesini tekrardan ele alma ihtiyacı duyar mıydı? Çalışmanın konusu bu soru üzerineşekillenmiştir.

Mythos is part of man's intellectual activity towards the universe in which he residesand his own being. In this context, in our first chapter we discussed the conditions of theemergence of mythos in primitive society; we tried to reveal the ritual and economic functionof the mythos at the center of man's rise as a cultural asset. We have tried to trace the redesign of natural forces as an image in the ritual, economic activities of Man, and the journey of such images produced in the custom of their own circumstances of each era. In the end, wediscussed the historical course of the liberation of the human mind from unipolarness and theHellenic philosophy associated with it. We looked for ways to illuminate the contradictionsand consensus points of theoretical thought with mythic thought through philosophicalthought and modern literature. We tried to read the Hellenic mind before Socrates throughambiguity and the Apollo - Dionysus duality, as in Nietzsche thought. Oscillating betweenthis duality, as a product of the complex period, in the second part of our study we examinedthe tragedy and the birth of the tragic man. Finally, we talked about the ways in which theimagery closely related to mythic thought is handled in theoretical thought; we tried to readthis process through tragedies and the art of cinema. The thought of Nietzsche, whichinfluenced us in our work, suggests that tragedy has died before its successor. But ifNietzsche had seen the art of cinema, would he have needed to reconsider that idea? Thesubject of our study is shaped on this question.