Farklı yüzey dezenfeksiyon teknikleri uygulanan mineral trioksit agregatın cam iyonomere makaslama bağlanma dayanımının karşılaştırılması

Abstract

Amaç: Bu çalışma oluşturulan yapay kavite düzeneğindeki MTA'ya farklı zamanlarda (15 dk, 24 sa, 72 sa) uygulanan farklı dezenfeksiyon yöntemlerinin CİS'in makaslama dayanıına etkisini incelemeyi amaçlamıştır.Yöntem: Bu çalışmada, her birinin merkezinde yapay kavite düzeneği oluşturulan (çapı 5 milimetre, yüksekliği 2 mm olan) 180 silindirik akrilik blok kullanılmıştır. Numuneler, MTA yerleştirildikten sonra dezenfeksiyon yöntemi uygulama zamanına göre üç ana gruba ayrılmıştır. Buna göre; Grup 1'de MTA uygulandıktan 15 dakika sonra, Grup 2'de MTA uygulandıktan 24 saat sonra, Grup 3'de MTA uygulandıktan 72 saat sonra kavite dezenfeksiyon yöntemleri uygulanmıştır. Her üç grup da boşluk dezenfeksiyon yöntemlerine göre üç gruba ayrıldı. Ayrıca, üç ana grup, her grup 15 blok içerecek şekilde dört alt gruba ayrılmıştır. Grup A; KHG (2ml /m, % 2), Grup B; ozon (çıkış gücü 10), Grup C; diyot lazer (810 nm, 1.5W, 15 saniyelik döngü ile) ve Grup D kontrol grubu olarak belirlenmiştir. Kavite dezenfeksiyon yöntemleri ilgili gruplara uygulandıktan sonra CİS, 4 mm yüksekliğinde 3 mm çaplı bir esnek plastik tüp yardımıyla MTA üzerine uygulanıp hemen polimerizasyon gerçekleştirilmiş ve plastik tüpler uzaklaştırılmıştır. Tüm örnekler daha sonra Üniversal Test Cihazı ile test edilmiştir. Sonuçlar MPa'ya çevrildikten sonra istatistiksel analiz yapılmıştır.Bulgular: Ozon ve diyot lazer ile kavite dezenfeksiyonu kontrol grubuna göre anlamlı farklılık göstermemiştir (P>0.05). KHG, grubu kontrol grubuna göre anlamlı derecede düşük bağlanma kuvveti değerleri göstermiştir (P<0.05). MTA'nın sertleşmesi için beklenen süreler arasında (15dk, 24 sa,72 sa) istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır. Sonuç: MTA ve üzerine uygulanacak kaide materyali CİS'in bağlanma kuvvettine ozon ve diyotun negatif etkisi olmazken, KHG bağlanma kuvvetini azaltmıştır. MTA üzerine CİS 15 dk'lık bekleme süresi ardından başarılı bir şekilde uygulanabilir.

Objective: The aim of this study was to evaluate the effects of different cavity disinfection methods on the bond strength of mineral trioxide aggregate (MTA) and glass ionomer cement (GIC) at 3 intervals after placement of MTA.Method: In current study, 180 cylindrical acrylic blocks, each of which had a hole (5 mm in diameter and 2 mm in height) in the middle were used. The samples were divided into three main groups on the basis of the intervals after placement of MTA. Main groups 1, 2 and 3 had intervals of 15 minutes, 24 hours and 72 hours respectively. All 3 groups were divided into 3 subgroups on the basis of the cavity disifection methods. Group A; chlorhexidine gluconate (CHX) (2mL/m, 2%), Group B; ozone (output power was 10), Group C; diode laser (810 nm, 1.5W, with 15-second cycle) and Group D was the control group. After all cavity disinfection methods were applied to all groups, GIC was applied with the aid of a 4 mm height 3 mm diameter flexible plastic tube on the MTA and cured immediately. After curing process, plastic tubes were removed. A universal testing machine was used for shear bond strength test. Shear bond strength in MPa was calculated by dividing the peak load at failure with the specimen surface area. Statistical analysis was performed. Results: Cavity disinfection with ozone and diode laser showed no significant differences according to the control group (P>0.05). CHX group showed significantly lower bond strength than the control group (P<0.05). There was no statistically significant difference between the intervals (15 m, 24 h, 72 h) after placement of MTA.Conclusion: In current study, CHX lowered the bond strength between MTA and GIC when used as a base material while ozone and diode laser had no negative effect. GIC can be successfully applied on MTA after a 15 min interval.