Süt sığırcılığı işletmelerinde finansman kaynakları: Burdur ili örneği

Abstract

Bu çalışmanın amacı, Burdur ilindeki süt sığırcılığı özelinde işletmelerin finansman kaynaklarının belirlenmesi ve işletmelerin çeşitli özellikleri ile finansal kaynaklar arasındaki ilişkilerin irdelenmesidir. Araştırmada kullanılan birincil veriler, Burdur ilinde süt sığırcılığı yetiştiriciliği yapan işletmelerden yüz yüze görüşme tekniği ile elde edilmiştir. Süt sığırcılığı yetiştiricileri doğrudan ziyaret edilerek, 105 adet üreticiye konu ile ilgili hazırlanan anket soruları uygulanmıştır. Anket uygulanan işletmeler tesadüfî olarak seçilmiştir. İşletmelerden elde edilen veriler, 2012 üretim yılına aittir.Görüşülen işletmelerin %57'si kurumsal, %17'si kurumsal olmayan ve %26'sı öz kaynaklarını kullanmaktadır. İşletmelerin finansman grupları ile işletmecilerin eğitimi, deneyim süresi, karlılıkları, maliyetleri, inek sayıları ve hayvan varlığı (BBHB) arasında istatistiki bir ilişki bulunmamaktadır. Buna karşın işletme grupları ile işletmenin hayvancılıktaki uyguladığı teknikler değişmektedir. Öz kaynaklarını kullanan işletmelerde kaba yem kullanımı daha fazladır. Öz finansman dışı kaynaklarını kullananların üretici örgütlerine üye olma süreleri daha fazladır. Yem desteği, süt desteği, hayvan başı desteğinden daha fazla oranda yararlanmaktadır. Kurumsal kaynak ve öz kaynaklarını kullananlarda hayvancılığa devam etme eğilimi daha fazladır. İşletme dışı finansman kaynaklarından yararlananlarda arazi sahipliği ise daha fazladır.Tarım sektörünün içinde bulunduğu üretim yapısının değiştirilerek ve geliştirilerek daha fazla katma değer üretebilecek bir yapıya kavuşturulabilmesi için; işletme dışı finansman kaynaklarından daha fazla yararlanması ve farklı finansman şekillerini kullanması gerekmektedir.

The aims of this study, was to identify the financial source of dairy farms in particular in the Burdur province and to determine the relationship between the special characteristics of dairy farm enterprises with their financial sources. Primary data was employed in this study and the data was obtained by face to face interview with the help of well-designed questionnaire. The data was gathered from 105 farm enterprises using Neyman stratified sampling methods. After using Neyman stratified sampling methods to get the sampling number the farmers was selected randomly. The 2012 production season data was collected.The farmers who used credit from the formal credit institution as their financial source were 57%, 17% used non-formal institutional credit and 26% as self-financing. There were not statistical differences between financing groups of farm enterprises and farmer's age, education level, experience, farm's profitability, costs, number of cows, animal existence (unit of cattle). In contrast, there were statistical differences between financing group of farm enterprises and applied techniques in livestock, cooperatives, support used from government, continuation of dairy farm, farm land size. Self-financing group has the highest use of roughage feedstuff. Formal and non-formal credit institution groups belonged to cooperative in terms of more years. Also feedstuff support, milk support and animal heads supports were more given attention by the government in the farmers gets more benefit from them. Formal and non-formal credit institution groups have the highest farm land size. On the other hand, formal and self-financing credit groups have tendency of continuation of dairy farm.Producing value-added production structure in which the agricultural sector can be developed using different financing instruments should be giving the needed attention to boost the production.