Isparta yöresinde izole edilen mycobacterium tuberculosis suşlarında antitüberkiloz ilaçların direnç paternlerinin araştırılması

Abstract

ÖZET: İnsanlık tarihi kadar eski bir hastalık olan tüberküloz günümüzde önemini artarak devam ettirmektedir. Halen dünyada tüm ölüm sebepleri arasında ikinci, infeksiyöz nedenlere bağlı ölümlerde ise ilk sıradadır. 1994'de streptomisinin keşfi ile tüberküloz tedavisinde antibiyotikler kullanılmaya' başlanmış, ancak kısa sürede dirençli vakalar bildirilmeye başlanmıştır. Günümüzde ise özellikle HTV infeksiyonu gibi nedenlerle tüm dünyada tüberküloz olgularının sayısında artış gözlenmiştir. Söz konusu bu artış ile birlikte bilinen en güçlü antitüberküloz ajan olan RMP ile birlikte INH'a direnç gösteren olguların sayısında artış görülmüştür. Tüberkülozun etkin bir şekilde tedavi edilebilmesi; hastalığın erken teşhisi ve antibiyotik duyarlılık testlerinin güvenilir ve hızlı bir şekilde elde edilebilmesine bağlıdır. Klasik yöntemlerle tüberküloz basilinin izolasyonu üç hafta gibi uzun bir sürede mümkün iken klasik duyarlılık testlerinin standardizasyonu da önemli bir sorundur. Bu nedenle günümüzde sıvı besiyerleri kullanılarak geliştirilen yeni sistemler üzerine çalışmalar yoğunlaşmıştır. Bu sistemlerden birisi olan MGIT, hem tüberküloz basilinin izolasyonu süresini kısaltmış, hem de duyarlılık testleri standardize edilmiştir. Yöremizde saptanan tüberküloz hastalannın direnç paternlerinde, ülkemizin diğer bölgelerinden bildirilen çalışma sonuçlarına göre daha düşük değerler elde edilmiştir. Ancak direnç oranlan kabul edilebilir düzeylerin üstündedir. Sonuç olarak; MGIT sistemi tüberküloz izolasyonunda ve standardize edilmiş duyarlılık testiyle ülkemizde küçük laboratuvarlarda bile ek cihaz gerektirmeden kullanılabilecek güvenilir bir yöntem olduğu düşüncesine varılmıştır. 45