Diabetik hastalarda pentoksifilin, enalapril ve losartanın üriner protein atılımı ve serum tümör nekrozis faktör-alfa düzeyine etkisi

Abstract

53 ÖZET Diyabetik Hastalarda Pentoksifilin, Enalapril ve Losartanın Üriner Protein Atlımı ve Serum Tümör Nekrozis Faktör-AHa Düzeyine Etkisi Bu çalışmada Tip 2 diyabetik hastalarda pentoksifilin, anjiyotensin konverting enzim inhibitörü enalapril ve anjiyotensin reseptör bloken losartanın üriner protein atılımı ve serum tümör nekrozis faktör-alfa (TNF-a) özeyi üzerine etkisini araştırmayı amaçladık. Çalışmaya üriner protein atılımı 30 mg/gün üstünde olan 60 Tip 2 diyabetik hasta alındı. Randomize olarak hastalar 3 gruba ayrıldı. Her üç gruptaki hastalann yaş, cinsiyet, diyabet ve hipertansiyon süreleri benzerdi. Birinci gruba pentoksifilin (1200 mg/gün), II. gruba enalapril (10 mg/gün) ve III. gruba losartan (50 mg/gün) 6 ay süreyle verildi. Kan basıncı regülasyonu için gerektiğinde diüretik, alfa bioker eklendi. Biyokimyasal tetkikler, kreatinin klirensi, 24 saatlik idrarda protein atılımı ve plazma fibrinojen düzeyleri tedavi öncesi, tedavinin 3. ve 6. ayında; serum TNF-a düzeyleri ise tedavi öncesi ve 6. ayda değerlendirildi. Üriner protein atılımı her grupta tedavi ile azalma göstermesine rağmen pentoksifilin grubunda istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı. Losartan grubunda sadece tedavi öncesi ile tedavinin 3. ayı arasında anlamlı azalma bulundu. Enalapril grubunda ise tüm tedavi süresince üriner protein atılımı progresif anlamlı azalma gösterdi (tedavi öncesi 732.97 ± 475.74 mg/gün, 3. ay 543.92 ± 350.79 mg/gün ve 6. ay 375.51 ± 336.38 mg/gün). Üriner protein atılımı ile sistolik kan basıncı arasında pozitif korelasyon saptandı (r=0.642, p=0.013). Serum TNF-a âzeyleri tüm gruplarda azalmasına rağmen sadece enalapril grubunda istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Serum TNF-a cüzeyleri ile üriner protein atılımı ve sistolik kan basıncı arasında pozitif bir korelasyon saptandı. Sonuç olarak bu çalışmaya göre diyabetik nefropatili hastalarda 10mg/gün enalaprilin kan basıncı kontrolü ve renal progresyonun yavaşlatılmasında etkili olduğu söylenebilir. Elli mg/gün losartanda benzer etki gösterilememiştir. Ancak bu sonuç düşük dozdan kaynaklanabilir. Enalapril grubunda üriner protein atılımının sürekli azalma göstermesi ve TNF-a düzeylerinde anlamlı düşme olması bu grupta kan basıncı kontrolünün daha iyi olması ile ilişkili olabilir. Daha önceki çalışmaların aksine bizim çalışma grubumuzda pentoksifilinin renal progresyonun yavaşlatılması üzerine anlamlı ilişkisi gösterilememiştir. Bununla birlikte bu çalışmanın sonuçlan diyabetik nefropatide proteinüri ile TNF-a/ACE sistemi etkileşimini araştıran yada TNF-a'yı daha fazla azaltarak renal progresyonu daha çok yavaşlatmayı hedefleyen yeni çalışmalar açısından yol gösterici olabilir.

54 SUMMARY The Effect Of Pentoxifylline, Enaiapril And Losartan On The Urinary Protein Excretion And Tumor Necrosis Factor-Alpha Levels in Diabetic Patients In this study, we aimed to evaluate urinary protein excretion and serum tumor necrosis factor-alpha (TNF-a) levels after treatment wiht pentoxifylline, angiotensin converting enzyme inhibitor enaiapril and angiotensin receptor blocker losartan in diabetic patients wiht proteinuria. Sixty type 2 diabetic patients who have had more than 30 mg/day urinary protein excretion one included to the study. The patients were randomly divided into 3 groups. These groups were similar in demographic data and duration of diabetes and hypertension. Pentoxifylline (1200 mg a day), enaiapril (10 mg a day) and losartan (50 mg day) were given for 6 months consecutively to the first, second and third groups. Diuretics and alpha blockers were added to the treatment for the regulation of blood pressure when needed. Biochemical tests, creatinine clearance, 24 hour urinary protein excretion and plasma fibrinogen levels were studied at the beginnig, 3 rd and 6 th month of the treatment. Serum TNF-a levels were studied begining and 6 th month of the treatment. Urinary protein excretion decreased in all groups at the six month compared to baseline. But, it was not statistically significant in pentoxifylline group. There was only statistically significant decrement between before baseline and 3 rd month of the losartan treatment group. In enaiapril group, the urinary protein excretion decreased progressively at during treatment period and it reached statistically significance (baseline 732.97 ± 475.74 mg a day, 3rd month 543.92 ± 350.79 mg a day and 6th month 375.51 ± 336.38 mg a day). There was a positive correlation was found between systolic blood pressure and urinary protein excretion (r=0.642, p=0.013). Serum TNF-a levels decreased in all group but it was only statistically significant in enaiapril group. Serum TNF-a levels were positively correlated with urinary protein excretion and systolic blood pressure. In conclusion according to the result of this study 10 mg a day enaiapril may be effective in the control of blood pressure and slow the renal progression. Fifty mg a day losartan did not show the same effect. But this result may be attributed the low dose of losartan. The progressive decrement in TNF-a levels in enaiapril group may be related by better control of the blood pressure in this group. In contrast with the previous studies; in our study pentoxifylline and renal progression was not significantly associated. Thus the results of this study may lead to later studies those are associated with TNF-a and angiotensin converting enzyme system in patients with diabetic nepropathy and the studies those associated with slowing renal progression by the TNF-a decrement.