Deneysel hemorajik modelinde laparatomi, splenektomi ve omentektominin akut akciğer hasarı üzerine etkilerinin araştırılması

Abstract

8. ÖZET Hemorajik şokta, kan kaybına bağlı olarak yetersiz doku perfüzyonu sonucu vital organlarda hasar meydana gelir. Sonuçta; hastalarda önce iskemi ardından da reperfüzyon hasarı gelişmektedir. Bu hasarın, serbest radikal aracılığıyla olduğu düşünülmektedir. Oksidanların toksisitesiyle hücre içi- hücre dışı antioksidan savunma sistemleri arasında bir denge mevcuttur. Oksidan stresin artması ve antioksidan savunmanın azalmasıyla dengenin bozulması akciğerde hücre ölümü ve fonksiyon bozukluğuna yol açabilir. Bu çalışmada; sıçanlardaki kontrollü hemorajik şok modelinde laparatomi, omentektonl; ve splenektominin akut akciğer hasarına etkileri araştırıldı. Her grupla 8 sıçan bulunmak üzere beş grup oluşturuldu. G1: Kontrol grubu, G2: Hemorajik şok grubu, G3: Hemorajik şok+ laparatomi grubu, G4: Hemorajik şok+ laparatomi+ splenektomi grubu, G5: Hemorajik şok+ laparatomi+ splenektomi+ omentektomi grubu; olmak üzere gruplar oluşturuldu. Eter aneztezisi altında sıçanlar uyutulduktan sonra anestezi idamesi intraperitoneal ketamin ve rompunla sağlandı. Karotis arteri, hemorajik şok uygulamak ve kan örneği almak üzere kanüle edildi. Her sıçandan kilosuna ve monitorizasyon eşliğinde belirlenen arteriyel kan basıncına göre şok oluşturuldu. Ayrıca histolojik incelemeler için, her gruptaki sıçanların akciğer dokusuna BAL uygulandı. Resütasyonsuz bir saat sireyle şokta bekletilen sıçanlara laparatomi+ omentektomi+ splenektomi uygulandı. Bir saatin sonunda ringer laktatla sıçanlara resütaston yapılarak tekrar bir saat bekletildi. Deneklerden 4 cc'lik kan örnekleri, akciğer dokusu ve BAL alınarak deney.sonSandsf'SdL Sırasıyla akciğer, eritrosit ve serum GSH- MDA düzeylerine bakıldı. Elde edilen BAL sıvısından periferik yaymayla hücre sayımı ve histolojik inceleme yapıldı. Bulgularımıza göre; doku yıkımını gösteren MDA'nın stres faktörünün artışıyla doğru orantılı olarak yükseldiği, antioksidan olan ve dokunun direncini artırarak hasara karşı koruyan GSH'ın ise düştüğü gözlendi. Histolojik incelemelerimizde; nötrofil, lenfosit ve alveoler makrofajların MDA değerlerine paralel olarak arttığı izlendi. Tüm bulguların ışığında, iskemi ve reperfüzyon sonrasında görülen akciğer hasarının laparotomi.splenektomi ve omentektomiyle daha da arttığını gösterdik. 41

9. SUMMARY İn hemorrhagic shock, serious injuries occur in vital organs due to blood volume loss and insufficient tissue perfusion. As a result, ischemia and reperfusion injury develop in patients. It is supposed that free radicals lead to this kind of injury. There is an equilibrium between the toxicity of oxidants and intracellular-extracellular antioxidant defence systems. Ibalances caused by increase in oxidant stress and decrease in antioxidant defence may lead to cell death and malfunction in lung. In this study, the effects of omentecomy, laparotomy and splenectomy on acute lung injury in controlled rat hemorrhagic shock model have been investigated. There were five groups consist of eight rats in each. These were as follows: G1- Controls, G2- Hemorrhagic Shock Group, G3-Hemorrhagic Shock and Laparotomy Group, G4- Hemorrhagic Shock, Laparatomy and Splenectomy Group and G5-Hemorrhagic Shock, Laparotomy, Splenectomy and Omentectomy Group. Rats have been undergone general anesthesia with ether and then, anesthesia status has been maintained by using intraperitoneal ketamine and rompune. The carotid artery has been canuled in order to take blood samples and to to apply hemorrhagic shock. In each rat, hemorrhagic shock has been applied due to animal's weight and monitorized arterial blood pressure. Also, BAL procedure has been used in order to take samples for histological research. The rats have been undergone laparotomy, omentectomy and splenectomy operation after ne hour of shock without resusitation. After one hour, resusitation was made with ringer lactate solution and it has been waited for one more hour. From each rat, 4 cc of blood sample and lung tissue samples with BAL have been supplied and the experiment has been finished. The GSH-MDA levels in lungs, erytrocites and serum has been measured. Cell count and histological research procedures have been performed to BAL liquid samples. According to our findings, MDA level which indicates tissue destruction was positively correlated with increases in stres foctor and it has also been observed that the level of GSH, which is an antioxidant and protective factor against tissue injuries has been decreased, in histological examanitions, the number of neutrophiles, lymphocites and alveolar macrophges has been found to be incrased with MDA levels. To our findings, we showed that the lung injury seen after ischemia and reperfusion has been increased with laparotomy, splenectomy and omentectomy. 42