Tavşan kulaklarında perikondrit tedavisinde hyaluronan ve merkurokromun etkisinin karşılaştırılması

Abstract

39 ÖZET Tavşan Kulaklarında Perikondrit Tedavisinde Hyaluronan ve Merkurokromun Etkisinin Karşılaştırılması Bu çalışmada, Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Deneysel Hayvan Labaratuarında 21 adet Yeni Zelanda tipi tavşan üzerinde deneysel olarak oluşturulan perikondritin, hyaluronan ile tedavisinin merkurokrom ile yapılan tedaviye üstünlüğü histopatolojik ve biyokimyasal olarak değerlendirildi. Çalışmada kullanılan tavşanlar üç gruba ayrıldı. Tavşanların hepsinin kulak kıkırdağına travma yapıldıktan sonra Staphylococcus aureus inokülasyonu ile perikondrit oluşturuldu. A grubunda bir kulak merkurokrom ile diğer kulak hyaluronan ile tedavi edildi. B grubunda bir kulak merkurokrom ile tedavi edildi. Diğer kulağa tedavi verilmedi. C grubunda bir kulak hyaluronan ile tedavi edildi. Diğer kulağa tedavi verilmedi. On beş gün sonra kulak örnekleri alınarak histopatolojik ve biyokimyasal değerlendirmeler yapıldı. Çalışmanın sonucunda hyaluronan tedavisinin kıkırdak rejenerasyonu ve epitelizasyonu artırıp, granülasyon dokusu oluşumunu azaltarak perikondrit tedavisinde anlamlı oranda daha etkin olduğu görüldü. Sonuç olarak perikondrit, erken müdahale edilmesi ve mümkün olduğunca hızlı tedavi edilmesi gerektiğinden, tedavisinde hyaluronan da yer aldığı takdirde daha başarılı ve hızlı cevap alınacağı kanısındayız. Anahtar sözcükler: Hyaluronan, Perikondrit, Tavşan kulağı.

40 SUMMARY The Comparision of Efficacy of Hyaluronan and Mercurocrom in the Treatment of Perikondritis in Rabbit's Ear In this study, superiorities of hyaluronan over the mercurocrom therapy for experimentally produced perichondritis in the 21 New Zealand rabbits was histopathologically and biochemically assessed, in experimental animal laboratories of Süleyman Demirel University Medical Faculty. Rabbits were divided into three groups. First, ear cartilages of all of the rabbits was travmatized then pericondritis was produced with the inoculation of Staphylococcus aureus. In group A, one ear was treated with mercurocurom and the other was treated with hyaluronan. In group B, one ear was treated with mercurocrom while the other was left untreated. In group C, one ear was treated with hyaluronan and the other was left untreated. 15 days later ear samples were taken and examined histopathologically and biochemically. At the end of of the study, hyaluronan treatment was find out to be significantly more efficient in the treatment of perichondritis by increasing cartilage regeneration and decreasing granulation tissue formation. In conclusion, perichondritis must be diagnosed and treated as quickly as possible so we think that if hyaluronan is used a quick response is going to be received. Key Words: Hyaluronan, Perichondritis, Rabbit's ear.