Isparta bölgesinde enterokok türlerinde glikopeptid ve yüksek düzey aminoglikozid direncinin araştırılması ve antibiyotik duyarlılık testlerinin karşılaştırılması

Abstract

Virülansı düşük mikroorganizmalar olan enterokoklar, son yıllarda hastane infeksiyonu etkeni olarak giderek daha sık karşılaşılan ve aynı zamanda antimikrobiyal maddelere direnç oranlarında önemli artışlar kaydedilen bakterilerdir. Enterokoklar nozokomiyal infeksiyonlann en yaygın ikinci etkeni, nozokomiyal bakteriyeminin ise en yaygın üçüncü etkeni olarak izole edilmektedirler. Vankomisin direncinin ortaya çıkması ve yüksek düzey aminoglikozid direncinin giderek yaygınlaşması, bu bakterilerin neden olduğu infeksiyonlann tedavisini oldukça güçleştirmektedir. Bu çalışmada, çeşitli klinik örneklerden izole edilen 100 enterokok susunda glikopeptid ve yüksek düzey aminoglikozid direnci disk difüzyon, broth mikrodilüsyon, agar tarama, E-test, API ATB Enteroc 5 antibiyotik duyarlılık yöntemleriyle araştırılmış ve bu yöntemler karşılaştınlmıştır. 74'ü idrar, 20'si kan, 5'i yara ve l'i periton sıvısı örneklerinden izole edilen 100 enterokok susunun, API Rapid ID 32 Strep kitiyle, 64'ü E.faecalis (%64), 28'i E.faecium (%28), 6'si E. casseliflavus (%6), l'i E. avium (%1), l'i E. durans (%1) olarak tiplendirilmiştir. En sık saptanan tür E. faecalis, ikinci sıklıkta saptanan tür E. faecium olmuştur. Suşlann en sık idrardan, ikinci sıklıkta kandan izole edildiği tespit edilmiştir. Bu çalışmada, vankomisine orta duyarlı bir suş dışında, tüm suşlar vankomisine ve teikoplanine duyarlı bulunmuştur. İncelenen 100 enterokok susun 23 'ünde yüksek düzey gentamisin direnci, 16'sında yüksek düzey streptomisin direnci saptanmıştır. Suşlann %28'inin penisiline ve ampisiline, %38'inin eritromisine, %51'inin tetrasikline, %9'unun siprofloksasine, %1'inin nitrofurantoine, %14'ünün kloramfenikole dirençli olduğu bulunmuştur. E. faecium suşlannın E. faecalis suşlanna göre hemen hemen tüm antibiyotiklere daha dirençli olduğu saptanmıştır. İncelenen suşlann hiçbirinde beta-laktamaz enzim aktivitesine rastlanmamıştır. Elde edilen sonuçlar, enterokok suşlannda tedavi öncesinde kesinlikle tür identifikasyonunun ve antibiyotik duyarlılık testlerinin yapılması gerekliliğini ortaya koymuştur. Yüksek düzey aminoglikozid direncinin saptanmasında, yüksek içerikli 59disk difuzyon, agar tarama ve E-test yöntemlerinin aynı ölçüde güvenilir olduğu ve disk difüzyon yönteminin diğerlerine göre uygulammı kolay, hızlı ve ucuz bir metod olduğu sonucuna varılmıştır.

Enterococci which have low virulance, are seen widespreadly as nosocomial infection agent and are frequently reported as having more resistance to antimicrobial agents during last years. Enterococci are isolated as the second most common cause of nosocomial infections and as the third most common cause of nosocomial bacteremia. The emergence of vancomycin resistance and the gradually increasing high level aminoglycoside resistance hardened the treatment of the infections due to these bacteria. In this study, glycopeptide and high level aminoglycoside resistance were investigated and antibiotic susceptibility testing methods were compared among disk diffusion, broth microdilution, agar screen, E-test, API ATB Enteroc 5 methods in 100 enterococci strains isolated from various clinical specimens. Of the 100 enterococcal strains, 74 strains were isolated from urine, 20 from blood, 5 from wound and 1 from peritoneal fluid specimens. Sixty-four (64%) were identified as E.faecalis, 28 (28%) as E.faecium, 6 (6%) as E. casseliflavus, 1 (1%) as E. avium, 1 (1%) as E. durans by API Rapid ID 32 Strep kit. The most frequently identified strain was E. faecalis and the second was E. faecium. The strains were isolated most frequently from urine and secondly from blood. In this study, except a moderate-susceptible vancomycin strain, all strains were found to be susceptible to vancomycin and teicoplanin. Of the investigated 100 enterococcal strains, high level gentamicin resistance was detected in 23 strains and high level streptomycin resistance was detected in 16 strains. Of the 100 strains, 28%, 38%, 51%, 9%, 1%, 14% of the strains were detected to be resistant to penicillin and ampicillin, erityhromycin, tetracyclin, ciprofloxacin, nitrofurantoine, chloramphenicol, respectively. E. faecium strains were detected more resistant to almost all antibiotics than E. faecalis strains. None of the examined strains was found to have beta-lactamase enzyme activity. 61In the view of these results, the species level identification and antibiotic susceptibility tests in enterococcal strains should be absolutely detected before the treatment. High content disk diffusion, agar screen and E-test methods are equally reliable for the detection of high level aminoglycoside resistance and disk diffusion method is a rapid, easy to perform and inexpensive method when compared with the other methods.