Deneysel tıkanma sarılığı modelinde beta glukanın bakteriyel translokasyonu önlemedeki etkinliği

Abstract

6.ÖZET Deneysel Tıkanma Sarılığı Modelinde Beta Glukanın Bakteriyel Translokasyonu Önlemedeki Etkinliği Sepsis, barsaktan kaynaklanan bakteriyel translokasyonun bir sonucu olarak, tıkanma sarılığında post-operatif morbidite ve mortalitenin en önemli sebebidir. Bu çalışma, ortak safra kanalı ligasyonu yoluyla tıkanma sanlığı geliştirilen bir hayvan modelinde bakteriyel translokasyonun önlenmesinde beta glukanın etkilerini araştırmak için yapılmıştır. Kırkbeş adet Wister albino rat, her birinde onbeş hayvanın bulunduğu üç gruba ayrıldılar. I.gruba sadece laparatomi yapıldı. Il.gruba safra kanalı ligasyonu yapıldı. IILgruba ise safra kanalı ligasyonu ve on gün beta-glukan oral verildi. lO.günün sonunda hayvanlar sakrifıye edildi. Kan, karaciğer, dalak ve mezenter lenf nodu kültürleri ekildi. Terminal ileum ve karaciğerden alınan örnekler Histopatolojik olarak incelendi. Ratlardan alınan kan örneklerinden AST, ALT, ALP, LDH, Total Bilirubin, Direk Bilirubin ve CRP çalışıldı. I.grupta 1 hayvanda bakteriyel translokasyon gözlenirken, Il.grupta bakteriyel translokasyon oniki hayvanda gözlendi. Ill.grupta beta-glukan verilen hayvanların altı tanesinde bakteriyel translokasyon tesbit edildi. Bu üç grup arasındaki fark istatistiki açıdan anlamlıydı (p<0.05). Biyokimsal değerler açısından grup II ile III arasında sadece ALP ve Total Bilirubin değerlerindeki azalma istatistiki olarak anlamlıydı (p<0.05). Terminal ileum ve Karaciğerin Histopatolojik incelenmesi sonucu II. ve III. gruplar arasında anlamlı bir farklılık gözlenmedi (p>0.05). Bu çalışmada elde edilen sonuçlar göstermiştir ki, tıkanma sanlığında gelişen bakteriyel translokasyonu önlemede doğal bir immun sistem aktiyatörü olan beta glukanın etkinliği vardır. Anahtar Sözcükler:Tıkanma sanlığı, bakteriyel translokasyon, beta glukan 47

7.SUMMARY Effect of p-glucan in Preventing Bacterial Translocation in Model of Experimental Obstructive Jaundice Sepsis is the major cause of post-operative morbidity and mortality in obstructive jaundice as a result of bacterial translocation from the gut. This study was conducted to investigate the effect of P-glucan in preventing bacterial translocation in an animal model where obtructive jaundice was developed by common bile duct ligation. Forty-five Wistar-albino rats were divided into three groups of fifteen animals each. Only laparotomy was administered to Ist group. Bile duct ligation was administered to IInd group. Bile duct ligation and oral p-glucan for ten days were administered to IIIrd group. The animals were sacrified at the end of the 1 0th day. Blood, liver, spleen and mesenteric lymph nodes were cultured. The samples taken from terminal ileum and liver were examined histopathologically. AST, ALT, ALP,LDH, total bilirubin, direct bilirubin and CRP analyses were done on the blood samples taken from the rats. In the first group bacterial translocation was observed in one animal where as bacterial translocation was observed in twelve animals in IInd group. In IIIrd group bacterial translocation was determined in six animals given p-glucan. The differences between these three groups were statistically siginifcant (p<0.05). According to biochemical data only the decrease of ALP and total bilirubin values between group II and III were statistically significant (p<0.05). After the histopathological examination of liver and terminal ileum, no significant difference between group II and III was observed (p<0.05). The results of this study showed that p-glucan, as a natural immune system activator, has an effect in preventing bacterial translocation in obsructive jaundice. Key Words: Obstructive jaundice, bacterial translocation, p-glucan 48