ST elevasyonlu miyokard infarktüsü hastalarında renin anjiyotensin sistemi blokeri kullanmanın miyokard infarktüsü sonrası atriyal fibrilasyon gelişmesi sıklığı üzerine etkisi

Abstract

Amaç: Atriyal fibrilasyon (AF) ST elevasyonlu miyokard infarktüsü (STEMİ) sonrası en sık görülen supraventriküler aritmidir. Akut miyokard infarktüsü (Mİ) ve kalp yetersizliği hastalarında yapılan çalışmalarda renin-anjiyotensin sistemi (RAS) blokeri kullanmanın yeni başlangıçlı AF gelişme insidansını azalttığı gösterilmiştir. Önceden yapılan çalışmalarda Mİ sonrası RAS blokeri kullanmanın AF gelişimine etkisi araştırılmıştır. Bu çalışmada ise diğer çalışmalardan farklı olarak Mİ öncesi RAS blokeri kullanmanın AF gelişimi üzerine etkisi araştırıldı.Metod: Bu retrospektif çalışmada akut STEMİ tanısı ile koroner yoğun bakım ünitesinde takip edilen 1000 hasta incelendi. Hastaların klinik bilgileri, önceden kullandığı ilaçlar ve hastanede başlanan ilaçlar kaydedildi. Hastalar RAS blokeri alan ve almayanlar olarak iki gruba ayrıldı. Atriyal Fibrilasyon prediktörleri çoklu regresyon analizi kullanılarak saptandı.Bulgular: ST elevasyonlu Mİ ile başvuran toplam 1000 hastanın 753'ü daha önceden RAS blokeri kullanmakta iken 247'si kullanmamaktaydı. Atriyal fibrilasyon gelişme sıklığı %7,9 olarak saptandı. Önceden RAS blokeri kullanan ve kullanmayan grupta AF gelişme sıklığı benzer bulundu (%5,7'ye karşı %8,6, p=0,13). Çoklu regresyon analizi ile, hastanede RAS blokeri başlanması (Olasılık Oranı=0,16; %95 Güvenlik Aralığı=0,06-0,39; p<0,0001), hastanede statin başlanması başlanması (Olasılık Oranı=0,5; %95 Güvenlik Aralığı=0,28-0,91; p<0,02) ve sol atriyum çapının (Olasılık Oranı=1,16; %95 Güvenlik Aralığı=1,09-1,23; p<0,0001) AF gelişme riskiyle bağımsız ilişkili olduğunu gösterdi.Sonuç: Bu çalışma, STEMİ hastalarında önceden RAS blokeri kullanmanın AF gelişmesi üzerine etkili olmadığını, bununla birlikte hastanede başlanan RAS blokeri, hastanede başlanan statin ve sol atriyum çapının AF gelişimi için bağımsız prediktörler olduğunu gösterdi.Anahtar Kelimeler: Miyokard infaktüsü, atriyal fibrilasyon, RAS blokeri

Objective: Atrial fibrillation (AF) is the most common supraventricular arrhythmia following ST elevated myocardial infarction (STEMI). It has been shown that renin-angiotensin system (RAS) blockers decrease the incidence of new onset AF following acute myocardial infarction (MI) and heart failure. The previous studies investigated the effects of RAS blockers started after MI on new onset AF. We evaluated the association between use of previous RAS blockers and development of AF in patients presenting acute STEMI.Methods: This retrospective study consisted of 1000 patients with acute STEMI who were admitted to coronary care unit. Patient?s clinical data, previous medication history and medications started after hospitalization were recorded. Patients were grouped as on and not on RAS blockers. Predictors of AF were determined by multivariate regression analysis.Results: From a total of 1000 patients presenting with STEMI, 247 were on and 753 were not on RAS blockers. The incidence of AF was 7,9%. The incidence of AF in patients on RAS blockers and not on RAS blockers were similar (5,7% vs 8,6%, p=0,13). Multivariate regression analysis results showed that, treatment with RAS blockers during hospitalization (Odds Ratio=0,16; 95% Confidence Interval=0,06-0,39; p<0,0001), treatment with statins during hospitalization (Odds Ratio=0,5; 95% Confidence Interval=0,28-0,91; p<0,02) and left atrial diameter (Odds Ratio=1,16; 95% Confidence Interval=1,09-1,23; p<0,0001) were associated with development of AF in patients with acute STEMI.Conclusios: This study showed that, previous RAS blocker use was not associated with the development of AF in patients presenting acute STEMI, however RAS blocker use and statin use during hospitalization and left atrial diameter were found to be independent predictors of AF.Key Words: Miyocardial infarction, atrial fibrillation, RAS blocker