Hipergliseminin rat aort kasılmalarında yapabileceği değişikliklerin izole organ banyosunda değerlendirilmesi

Abstract

Hipergliseminin vazodilatasyon üzerine etkileri hakkında birçok çalışma vardır. Fakat hipergliseminin damar kasılma cevapları üzerine çok fazla bilgi mevcut değildir. Ayrıca çalışmalar genellikle hiperglisemiye kronik olarak maruz kalma hakkındadır. Bu çalışmanın amacı ise kısa dönem hipergliseminin damar kasılma yanıtlarını etkileyip etkilemediğini ve bunun altında yatan mekanizmayı araştırmaktır.Deney her grupta beş tane aort halkası olmak üzere 3 grup ile yapıldı. Her gruptaki damarlar normal Krebs solüsyonu ile 1,5 g gerilim altında 1 saat dinlenmeye bırakıldı. Sonra serotoninle (10-5 M) kasıldı. Kasılmadan sonra damar halkaları gerilimin bazal seviyeye inmesi için yıkandı ve bu işlemler fenilefrin (10-6 M) ve KCl (60mM) ile de tekrarlandı. Daha sonra aort halkalarının Krebs solüsyonu değiştirilerek halklar 4 saat farklı solüsyonlarla inkübe edildi. (1) Normoglisemi: 11 mM glukoz içeren Krebs solüsyonu; (2) Hiperglisemi 1: 22 mM glukoz içeren Krebs solüsyonu; (3) Hiperglisemi 2: 44 mM glukoz içeren Krebs solüsyonu. 4 saat inkübasyondan sonra her gruptaki damarlar sırasıyla serotonin (10-5 M), fenilefrin (10-6 M) ve KCl (60 mM) ile tekrar kasıldı ve kasılma cevapları ProtoWin v 1.0 programı ile kaydedildi.Aort halkaları farklı glukoz konsantrasyonu ile inkübe edilip vazokonstriktör maddeler ile uyarıldı. Hiperglisemik Krebs solüsyonlarındaki (22 ve 44 mM) KCl cevapları 11 mM glukoz içeren Krebs solüsyonu ile karşılaştırıldığında anlamlı olarak arttı. Serotonin grubunda hiperglisemik solüsyonlarda kasılma cevapları artmasına rağmen bu artış ve fenilefrin grubundaki değişimler istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı. Ayrıca hiperglisemi ortamında oksidatif hasarın bir belirteci olan Malondialdehit düzeyleri ise anlamlı olarak arttığı bulundu.Sonuç olarak kısa dönem hiperglisemi kasılma cevapları üzerinde artmaya neden olabilir. Bu artışlara neden olan mekanizmalardan biri ise oksidatif stresle açıklanabilir.Anahtar Kelimeler: Fenilefrin, hiperglisemi, kasılma cevapları, oksidatif stres, serotonin

There are a lot of studies on vasodilatation of the effect of hyperglycemia. Furthermore, long-term exposure to high concentrations of glucose has generally been studied. But there is a poor knowledge of the effect of hyperglycemia on vascular contractile responses. So the aim of this study was to investigate whether short-term hyperglycemia affected vascular contractility and its underlying mechanism.Experiments were carried out in tree groups with five aortic rings. The vessels in each group were superfused with normal Krebs? solution under 1,5 g tension for 1 hour to allow stabilization and then vasocontraction was achieved by adding serotonin (10-5 M); afterwards they were washed so that the tension returned to basal level, and the stimulus was repeated again by adding phenyleprinhe (10-6 M) and KCl (60 mM). After this, the aortic rings in each group were incubated for 4 hours in different media for following experiments: (1) Normoglycemia: 11 mM glucose in Krebs? solution; (2) high glucose 1: 22 mM glucose in Krebs? solution; (3) high glucose 2: 44 mM glucose in Krebs? solution. After 4 hours incubation, rings in each group were contracted by serotonin (10-5 M), phenyleprinhe (10-6 M) and KCl (60 mM) respectively and contractile responses were recorded by ProtoWin v1.0 software.When arteries were perfused with different glucose concentrations and stimulated with KCl, their response in the presence of Krebs' solution with high glucose (22 and 44 mmol/L) was significantly increased when compared with the response generated in Krebs' solution with the normal glucose concentration of 11 mmol/L. When serotonin added to the media, contraction observed in high glucose solutions while phenyleprinhe alone could not create that effect. But both agents did not create a statistically significant effect. On the other hand, malondialdehyde increased significantly during the hyperglycemia.Consequently, short-term hyperglycemia may lead to augment contractile response in aort rings through several mechanisms and our results showed that oxidative stress is most probably one of them.Key words: Contractile response, hyperglycemia, phenyleprinhe, oxidative stress, serotonin