Aşırı madde kaybı olan süt dişlerinde indirekt yöntemle yapılan kompomer ve kompozit onley restorasyonların in vivo, in vitro ve sonlu elemanlar stres analizi ile karşılaştırılması

Abstract

Bu çalışmada, aşırı madde kaybı olan süt dişlerinde indirekt yöntemle yapılankompomer ve kompozit onley restorasyonlar; in vivo, in vitro ve sonlu elemanlarstres analizi ile karşılaştırılmıştır.Çalışmanın in vivo kısmında, yaşları 4-8 arasında olan 7 kız 10 erkek toplam17 hastada yapılan 48 adet rezin onley restorasyon klinik olarak USPHS (The UnitedStates Public Health Service) kriterleri kullanılarak15 ay süre ile takip edilmiştir.Çalışmanın in vitro kısmında, mikrogerilim bağlanma değerlerininbelirlenmesi ve test örneklerinin hazırlanması için, yeni çekilmiş 10 adet çürüksüzsüt molar diş toplandı. Örnekler, rastgele olarak çalışmada kullanılacak olanrestoratif mateyale göre 2 gruba ayrıldı. Kompomer ve kompozit onley restotasyonlarsimante edildikten sonra örnekler, bağlanma yüzeyine dik olacak şeklinde öncemesio-distal, daha sonra da vestibülo-lingual yönde kesildi ve 1x1 mm boyutundadentin-kompozit çubuklar hazırlandı. Örnekler, yükleme hızı l mm/dk olarak testcihazına yerleştirildi ve mikrogerilim testine tabi tutuldu. Her gruptaki dentinkompozitçubuklarının kopma yüzeyleri stereomikroskop'da incelendi.Sonlu elemanlar stres analizinde ise, bilgisayarda hazırlanan üç boyutlumodellerde, 100 N kuvvet altında diş dokularında, restoratif materyallerde veyapıştırma simanında oluşan gerilim dağılımları hesaplanmıştır.Çalışmanın in vivo kısmında, klinik sonuçlara göre; kompomer ve kompozitrezin restorasyonların başarı oranları sırasıyla; % 79 ve % 96 olarak belirlenmiştir.Değerlendirilen kriterler için materyaller arasında, istatistiksel olarak anlamlı farkbulunamamıştır.Çalışmanın in vitro kısmında, indirekt yöntem ile yapılan onleyrestorasyonların süt dişi dentinine ortalama bağlanma dayanımları; Dyract eXtrakompomer rezin restorasyon için 10.277±0.914 MPa ve Z 250 kompozit rezinrestorasyon için 9.836±0.761 MPa olarak belirlenmiştir.İndirekt yöntemle yapılan kompomer ve kompozit rezzin onleyrestorasyonların stres dağılımları benzerdir.Onleyler klinikte genellikle indirekt teknikle çalışılmaktadır. İndirekt tekniğinavantajlarından biri de dişin morfolojik olarak orijinal formuna en yakın halininsağlanabilmesidir. Dolayısıyla indirekt tekniğin; polimerizasyon büzülmesiüzerindeki olumlu etkilerinin yanı sıra, restorasyon morfolojisinin ideale yakınoluşturulması ile yüksek okluzal stresler altında kalan restorasyonların, gerçekdişlerdeki stres dağılımını taklit etmesini sağlayarak restorasyonda oluşabilecekkırılmaları en aza indirgeyebileceği düşünülebilir.

Comparison of Indirect Compomer and Composite Resin Onlay Restorations ofThe aim of this study was to evaluate indirect compomer and composite resinonlay restorations of severely damaged primary molars, in vivo, in vitro and finiteelement analysis.At the in vivo part of the study, forty eight restorations, in seven girl and tenboy totally seventeen patient aged 4-8, was evaluated clinically with using USPHScriteria for 15 month.At the in vitro part of the study, ten extracted non-carious primary secondhuman molar teeth were used to determine microtensile bond strength study. Teethwere randomly divided into 2 groups according to the restorative material. Aftercompomer and composite onlays luted, each tooth was sectioned first mesio-distallyinto serial slabs then vestibulo-lingually using the low speed diamond saw underwater lubrication in order to obtain 1x1mm composite-dentin sticks.Tensile bond strength of specimens was measured using universal testingmachine at a cross-head speed of l mm/min. The fractured surfaces from the bondtesting were observed using stereomicroscope to determine the mode of failure.In finite element analysis, three dimensional primary teeth models wereconstructed using computer and stress distribution patterns were estimated in theteeth structure, restorative materials and luting cement under 100 N pressure.In vivo part of the study; results revealed the clinical success rate ofcompomer and composite onlay restorations, 79 % and 96 %, respectively. Nosignificant differences were found statistically between the materials.In vitro part of study; microtensile bond strength of indirect onlay restorationsto primary teeth dentin are; 10.277±0.914 MPa for Dyract eXtra compomer resinrestoration and 9.836±0.761 MPa for Z 250 composite resin restoration.The stress distribution patterns were found similar for both compomer andcomposite indirect restorations.Onlays are usually worked with an indirect technique in clinics. One of theadvantages of indirect technique is being most similar to its original formmorphologically. Accordingly, besides a positive effect on polymerization shrinkageindirect technique presents the most ideal morphology of restoration and makesrestorations act like real teeth to distribute stress under high occlusal stresses whichminimize the possible breakages in restorations.