Subakromiyal sıkışma sendromu semptomları üzerine skapular mobilizasyonun etkisi

Abstract

SUBAKROMİYAL SIKIŞMA SENDROMU SEMPTOMLARI ÜZERİNE SKAPULAR MOBİLİZASYONUN ETKİSİAmaç: Çalışmanın amacı; Subakromiyal Sıkışma Sendromu (SSS) olan kişilerde klasik fizyoterapi ile skapular mobilizasyonun, ağrı, omuz eklem hareket genişliği, skapular diskinezi ve yaşam kalitesi üzerine etkinliğini incelemektir.Gereç ve Yöntem: Çalışmaya El Mikrocerrahi ve Ortopedi Travmatoloji Hastanesine başvuran, ortopedist tarafından SSS tanısı almış çalışmaya kabul edilme kriterlerine sahip 60 olgu dahil edilmiştir. Çalışmaya dahil edilen olgular rastgele Grup 1 (n=30) ve Grup 2 (n=30) olarak ikiye ayrılmıştır. Grup 2'ye buz uygulaması, TENS, US ve egzersiz, Grup 1'e buz uygulaması, TENS, US ve egzersiz uygulamalarına ek olarak skapular mobilizasyon uygulanmıştır.Değerlendirmeler tedavi öncesi ve 6 haftalık tedavi sonrası yapılmıştır. Değerlendirme kapsamında hastalara ait demografik bilgiler, dominant ekstremite, etkilenen ekstremite, kaç aydır ağrısının olduğu karşılıklı görüşme sonrası verilen cevapların kaydedilmesi ile elde edilmiştir. Ağrı değerlendirmesinde Görsel Analog Skalası(GAS), fonksiyonel aktivite düzeyinin belirlenmesinde Shoulder Pain and Disability Index (SPADI) kullanılmıştır. Eklem hareket açıklığının belirlenmesinde dijital gonyometre (Biometrics E-Link E3000+H400+R400) kullanılarak derece cinsinden kaydedilmiştir. Skapular diskineziyi belirlemek için Lateral Skapular Kayma Testi (LSKT) kullanılmıştır.Bulgular: Olguların istirahat ağrı şiddetleri, eklem hareket açıklıkları, LSKT ve SPADI sonuçları tedavi öncesi ve tedavi sonrasında gruplar arasında karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı fark görülmemiştir (p>0.05). Tedavi sonrasında tedavi öncesine göre ağrı şiddetleri, eklem hareket açıklıkları, LSKT ve SPADI sonuçlarında her iki grupta da anlamlı gelişmeler görüldü (p<0.05). Tedavi sonrası Grup 1 olgularının fleksiyon, abduksiyon, pasif internal rotasyon, eksternal rotasyon eklem hareket açıklığı ölçümleri, GAS, LSKT, SPADI skorlarındaki artış miktarlarının istatistiksel olarak daha fazla olduğu bulunmuştur (p<0.05).Sonuç: SSS patolojilerinin tedavisinde, klasik fizyoterapi ile birlikte verilen skapular mobilizasyon, ağrının azaltılmasında, eklem hareket açıklığının artırılmasında ve skapular diskinezinin azaltılmasında daha etkili olmuştur.Anahtar Kelimeler: Subakromiyal Sıkışma Sendromu, Skapular Mobilizasyon, Omuz Kuvvetlendirme Egzersizleri

ABSTRACTTHE EFFECT OF SCAPULAR MOBILIZATION ON SUBACROMIAL IMPINGEMENT SYNDROME SYMPTOMSPurpose: The aim of the study was to investigate the effectiveness of scapular mobilization and classical physiotherapy on the pain, shoulder range of motion, scapular dyskinesia and quality of life in patients with subacromial impingement syndrome.Material and Methods: This study was carried out on 60 patients who had come to Hand Microsurgery Orthopaedy Traumatology Hospital and had diagnosed by the orthopedist as having subacromial impingement syndrome and suitable for the criterias of the study. The patients suitable for the study were seperated into two groups as Group 1 and Group 2 randomly. Cold (ice) application, TENS, US and excercises were given to the Group 2 and scapular mobilization was added to Group 1. The cases were evaluated before and after 6 weeks treatment programme.In the evaluation process the demographic data of the patients, dominant extremity, the affected extremity, the period of pain were interviewed. Visual analog scala (VAS) was used for the pain evaluation and shoulder pain and disability score (SPADI) was used for determining the functional activity range. Shoulder range of motion was evaluated as degree by using digital goniometer (Biometrics E-Link E3000+H400+R400). Lateral scapular slide test was used to evaluate scapular dyskinesia.Results: Any statistically significant difference was not observed when the results of the pre and post treatment groups were compared in terms of their resting pain levels, SPADI, range of motion and LSST (p<0.05). It was found that after treatment there were significant improvements in pain severity, range of movement, LSST and SPADI results in both groups (p>0.05). It was found that the increase in range of motion (flexion, abduction, passive internal rotation, external rotation), VAS, LSST and SPADI scores were statistically higher in Group 1 after treatment (p>0.05).Conclusion: In the treatments of SIS pathologies, scapular mobilization given with classical physiotherapy are effective in decreasing the pain and scapular dyskinesia and increasing the range of motion.Key Words: Subacromial Impingement Syndrome, Scapular Mobilization, Shoulder Strengthening Exercises