İmgenin bellekte dönüşümü ve temsili
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Belleğin etkinliği, insanın dünyaya ilişkin görsel, dilsel ve algısal duyumları ile başlar. Algı dünyaya ilişkin bir tanıma süreci oluştururken bellek bu tanımlamaya ait tüm verileri kendine özgü bir yöntemle kaydeder. Fakat bu işlemi algı nesnesinin birebir kopyasından çok, insanın düşünsel, psikolojik ve sosyal yaşantısına bağımlı bir değişimin ardından gerçekleştirir. Bu yolla algı nesnesi, bireyin özelliklerine bağlı bir nitelikte dönüşüme uğrayarak bellekte bir imge olarak yer edinir.Resim sanatı, kendi etkinliğini imgeler yoluyla yerine getirir. Bu anlamda imge, resim sanatının temel malzemesi olarak sanatçı tarafından tekrar yorumlanarak, yapıtın bir unsuru haline getirilir. Bu noktada imge, ilk duyumun ötesine geçer ve yapıtta sanatsal bir kimlik kazanarak, farklı bir oluşu dile getirir. Bu durum onun varlık tanımlarını yitirmesine ve sanatçının biçim diline bağlı olarak farklı anlam dizgelerine sahip olmasına neden olur. Bu bakımdan sanatsal imgede anlam çağrışımları sonsuz bir çeşitlilik içerir. Bu çeşitliliği oluşturan temel neden, imgenin sanatçının sosyal, psikolojik süreçlerine bağlı olarak dönüşüme uğraması ve bu dönüşüme bağlı olarak biçim almasıdır.Resim Sanatında bellek ve ona ilişkin alt kavramlar olan zaman, ölüm olguları sanatçıların yaşama karşı duyarlılıklarını arttıran, sanatsal eğilimlerini yönlendiren temel elemanlardır. Bunun nedeni, sanatçıların geçmişte yaşadıkları travmaları ve belleklerinde iz bırakmış anları sanatsal yaşantıda bir sorgulama nesnesine dönüştürmeleridir. Yapıtta biçim diline dönüşen bu sorgulama, sanatçıların konu seçimini ve plastik yaklaşımlarını yönlendiren bir etki alanına sahiptir. Sanatçıların çalışmalarında bu konuya ilişkin estetik yapılanma, gerek dolaylı bir anlatım gerek ise doğrudan anlatım biçimleriyle varlık kazanır. Dolayısıyla sanatçıların yapıtlarında, kişisel yaşantılarına ilişkin deneyimler, belleğin yönlendirmesiyle ayrı bir yöntem ve biçemlerinin anlatım olasılıklarıyla görsel bir dile ulaşır.Kişisel yaşantı temel alınarak oluşturulan ve üç yıllık süreci temsil eden çalışmalar, bellek ve ona ilişkin açılımlar çerçevesinde biçimlenir. Bu çalışmalar, genel olarak kişisel yaşantıyla ilişkili deneyimler ve bunları temsil eden imgelerin resimsel yorumlarını içerir. Ağırlıklı olarak portre yorumlamaları olarak açığa çıkan bu çalışmalar, geçmiş ve bugün arasındaki zamansal aralıkta oluşan etkiler bağlamında resimsel bir dille aktarılmaya çalışılmıştır.Anahtar Kelimeler : Güzel Sanatlar, Resim, Bellek, İmge, Temsil The activation of the memory initiates with human's visual, linguistic and perceptual sensations concerning the world. While perception forms the process of a worldly acknowledgment, memory records data related to those acknowledgments through its own technique. Yet, memory actualizes this processing after a transformation that depends on human's intellectual, psychological and social life, rather than copying perception identically. This case induces perception to evolve as its characteristic, exist as an image and remain in the memory by its present shape.The art of painting fulfils its activity through images. In this respect, an image, as a basic material in art of painting, is re- interpreted and rendered a fundamental component in work of art by an artist. At this point, image goes beyond the first sensation and expresses a different entity by getting an artistic identity in work of art. This causes it to lose its existential meanings, along with appearing systems of different meanings. In this regard, meaning associations include never-ending varieties. The main reason that constitutes these varieties is that images transform by means of an artist's social, psychological processes; and it is shaped depending on this transformation.In art of painting, memory; and time and death that are sub-concepts of the memory are primary matters which increase artists' sensitivities towards life and lead their artistic dispositions. This is due to the fact that artists transform their traumas that they experience in their former lives, and moments that make a mark on their memory into an interrogation object in their artistic lives. This interrogation turned into formal figure has an impact area which usually influences artists' theme choices and plastic approaches. In artists' works of art, this aesthetic structuring comes into existence by means of expressing meaning both implicitly and explicitly. Thus, in artists' works of art, experiences related to their personal lives attain a visual figure through their memory's leading, together with the possible expressions of styles and various techniques.Studies that are composed by taking personal lives as the base and represent three years process are shaped by concerning memory and its associations. These studies typically consist of experiences concerned with personal lives together with their representatives of pictorial interpretations of images. Predominantly studies that appear as portrait interpretations are tried to be conveyed by a pictorial figure in the context of affects that occur during the temporal gap between past and today.Key Words : Fine Art, Painting, Memory, Image, Representation
Collections