Hastanede yatan geriatrik hastaların nütrisyonel durumlarının değerlendirilmesi ve sarkopeni ile ilişkisinin saptanması

Abstract

Amaç: Bu tez çalışmasında hastanede yatan geriatrik hastaların nütrisyonel durumlarının değerlendirilmesi, sarkopeni durumunun saptanması ve aralarındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Çalışma Kasım 2018 - Nisan 2019 tarihleri arasında Sağlık Bilimleri Üniveristesi İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi kliniklerinde yatan ≥65 yaş 100 hasta ile yürütülmüştür. Çalışmaya alınan hastaların nütrisyonel durumları ve sarkopeni varlığını değerlendimek amacı ile demografik verileri, antropometrik ölçümleri, uygulanan Mini Nütrisyonel Değerlendirme formunun skor sonuçları, biyoimpedans analiz cihazı ölçümleri, el kavrama kuvveti ve zamanlı kalk-yürü (3m yürüme testi) testinin ölçüm sonuçları kaydedilmiştir. Hastaların yatarak tedavi gördükleri klinik, yatış endikasyonları, yatış süreleri, yandaş kronik hastalık varlıkları sorgulanmıştır. Elde edilen veriler doğrultusunda nütrisyonel durumları ve sarkopeni arasındaki ilişki değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışmaya katılan hastaların yaş ortalamaları 71.8±6.2 yıl ve 35'i (%35) kadın, 65'i (%65) erkektir. Hastanede yatış süresi ortalamaları 6.5±5.1 gündür. Hastaların 8'inde (%8) malnütrisyon, 50'sinde (%50) malnütrisyon riski olduğu ve 42'sinde (%42) malnütrisyon olmadığı tespit edilmiştir. Hastaların %5'inde sarkopeni saptanmış, %95'inde sarkopeni saptanmamıştır. Yaş, kilo, boy, beden kütle indeksi, üst kol çevresi ölçümü ile nütrisyonel durumları arasında anlamlı ilişki saptanmıştır (sırasıyla p= 0,004, p= 0,002, p= 0,039, p= 0,049, p= 0,013). Malnütrisyonu olan hastalarda olmayan hastalara göre kas fonksiyon yeterliliği daha düşük bulunmuş (p=0,000), zamanlı kalk-yürü testi sonucu daha uzun saptanmış (p=0,00) ve el kavrama kuvvet test sonucunun daha düşük olduğu tespit edilmiştir (p=0,002). Cinsiyet, kronik hastalık varlığı, alt baldır çevresi ölçümü, iskelet kas miktarı, kas kütlesi, kas gücü ve kas kütlesi yeterliliği, obezite, sarkopenik obezite varlığı ise nütrisyonel durumlara göre anlamlı farklılık göstermemiştir (p ˃0,05). Sarkopenisi olan hastalarda sarkopenisi olmayanlara göre kilo, beden kütle indeksi, kas fonksiyonu ve kas kütlesi yeterliliği anlamlı şekilde daha düşük saptanmıştır (sırasıyla; p= 0,049, p= 0,028, p= 0,022, p= 0,00). Diğer parametrelerde ise anlamlı fark bulunmamıştır. Sonuç: Hastaneye yatışı yapılan hastalarda malnütrisyon ve sarkopeni gelişmemesi veya ilerlememesi için; hastaneye yatış esnasında hastaların beslenme durumları ve kas kayıpları değerlendirilmeli, tedavi ve takibi yapılmalıdır. Nütrisyonel durumdan bağımsız olarak hastanede yatan tüm yaşlı hastalar sarkopeni riski açısından kontrol edilmelidir.

Objective: The aim of this thesis study was to evaluate the nutritional status of geriatric inpatients, to determine the status of sarcopenia and to investigate the relationship between them.Materials and Methods: The study wasconducted between November 2018 and April 2019 with 100 patients over 65 years of age who were hospitalized in the clinics of Istanbul Training and Research Hospital of University of Health Sciences. In order to evaluate the nutritional status and the presence of sarcopenia for the patients recruited in this study, the demographic data, an1thropometric measurements, results of the scoring of Mini Nutritional Assessment form conducted, measurements of the bioimpedance analysis device, hand grip strength and timed up and go (3m walk test) testing results were recorded. The clinical setting where patients undergo treatment, hospitalization indications, length of hospitalization, and the presence of concurrent chronic diseases were questioned. According to the data obtained, the relationship between nutritional status and sarcopenia was evaluated. Results: The mean age of the patients participated in the study was 71.8±6.2 years and 35 (35%) were females and 65 (65%) were males. The average length of hospitalization was 6.5±5.1 days. It was determined that 8 (8%) of the patients had malnutrition, 50 (50%) had malnutrition risk and 42 (42%) had no malnutrition. It was found that 5% of the patients had sarcopenia and 95% had no sarcopenia. A significant relationship was determined between age, weight, height, body mass index, upper arm circumference measurement and nutritional status (p= 0,004, p= 0,002, p= 0,039, p= 0,049, p= 0,013, respectively). When compared to non-malnourished patients, it was determined that there was a decreased muscle function (p=0.000), timed up and go testing results were longer (p=0,00) and hand grip strength test results were lower (p=0,002) in patients with malnutrition. Gender, presence of chronic disease, lower calf circumference measurement, skeletal muscle volume, muscle mass, muscle strength and adequacy of muscle mass, obesity and presence of sarcopenic obesity were not significantly different from nutritional statuses (p ˃0,05). Weight, body mass index, muscle function and adequacy of muscle mass were significantly lower in patients with sarcopenia than those without sarcopenia (p= 0,049, p= 0,028, p= 0,022, p= 0,00, respectively). There was no significant difference in other parameters. Conclusion: In order to prevent malnutrition and sarcopenia or their progress in hospitalized patients, nutritional status and loss of muscle mass should be evaluated, treatment and follow-up should be performed during hospitalization. Regardless of nutritional status, all hospitalized elderly patients should be controlled for the risk of sarcopenia.