Çocukların okula hazırbulunuşluk düzeyleri ile problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı, çocukların okula hazırbulunuşluk düzeyleri ile problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesidir.Gereç ve Yöntem: Bu çalışma, nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel ve betimsel tarama desenleri kullanılarak tasarlanmıştır. Ebeveynlerden onam alınan toplam 5 yaşında 174 çocuk tez çalışmasına dahil edilmiştir. Bu tez çalışmasında, veri toplama aracı olarak Demografik Bilgi Formu, Bracken Temel Kavram Ölçeği Gözden Geçirilmiş Formunun Okula Hazırbulunuşluk Alt Ölçeği ve Çocuklar için Problem Çözme Becerisi Ölçeği kullanılmıştır. Normal dağılım gösteren verileri değişkenlere göre analiz etmek için, bağımsız gruplar için t testi, tek yönlü ANOVA, Pearson Momentler Korelasyon analizi ve Basit Doğrusal Regresyon analizi yapılmıştır. Bulgular: Çalışma grubunda yer alan çocukların cinsiyet, ebeveynlerinin algıladığı gelir düzeyi, ebeveynlerinin yaşı, ebeveynlerinin öğrenim durumu, kardeş sayısı, çocuklara evde bakım sağlayan kişi ve çocukların okul dışında sürekli olarak bir eğitim alıp almadıkları değişkenine göre çocukların okula hazırbulunuşluk (sırasıyla 0,911; p=0,222; anne yaş p=0,662; baba yaş p=0,619; anne öğrenim p=0,216; baba öğrenim p=0,542; p=0,971; p=0,522; p=0,635) ve problem çözme becerileri (sırasıyla p=0,595; p=0,216; anne yaş p=0,826; baba yaş p=0,815; anne öğrenim p=0,379; baba öğrenim p=0,808; p=0,879; p=0,741; p=0,923) puanları arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Bununla birlikte okula devam süresi değişkenine göre okula hazırbulunuşluk (p=0,003) puanları arasında anlamlı bir fark bulunmuştur. Okula devam süresi değişkenine göre problem çözme becerileri (p=0,160) puanları arasında ise anlamlı bir fark bulunmamıştır. Çocukların okula hazırbulunuşluk düzeyleri ve problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin pozitif yönlü ve yüksek düzeyde olduğu saptanmıştır (İkili r= 0,85; p=0,000). Aynı zamanda diğer değişkenler kontrol edildiğinde, iki değişken arasındaki ilişkinin düzeyi ve yönünün değişmeyerek aynı kaldığı görülmektedir (Kısmi r= 0,85; p=0,000).Sonuç: Çocukların okula hazırbulunuşlukları üzerinde çocukların okula devam süresi dışındaki diğer demografik değişkenlerin belirleyici olmadığı saptanmıştır. Çocukların problem çözme becerileri üzerinde demografik değişkenlerin belirleyici olmadığı saptanmıştır. Çocukların okula hazırbulunuşluk düzeylerinin çocukların problem çözme becerilerini açıklama gücünün yüksek olduğu, okula hazırbulunuşluk düzeyi arttıkça problem çözme becerilerinde de artışın olduğu bulunmuştur. Anahtar kelimeler: Erken Çocukluk Eğitimi, Okul Öncesi, Çocuk, Okula Hazırbulunuşluk, Problem Çözme Becerileri

Aim: The aim of this study is to investigate the relationship between children's school readiness and their problem-solving skills. Tools and Method: This study is designed by using correlational and descriptive methods of quantitative research methodology. A total of 174 children aged 5, whose consents were obtained from their parents, are included in the study. In this thesis, Demographic Information Form, the School Readiness Subscale of Bracken Basic Concept Survey-Revised Form, and Problem-Solving Skill Scale for Children were used as data collection tools. In order to analyze normally distributed data according to variables, t test, one-way ANOVA, Pearson Moments Correlation analysis and Simple Linear Regression analysis were performed.Findings: Children's school readiness did not change significantly with respect to variables of children included in the study group; gender (p=0,911), perceived income level of family (p=0,222), age of parents (age of mother p=0,662; age of father p=0.619), education level of parents (mother education p=0,216; father education p=0.542), number of siblings (p=0,971), home-care provider (p=0,522), and receiving education outside school (p=0,635). Children's problem-solving skills did not change significantly with respect to variables of children included in the study group; gender (p=0,595), perceived income level of family (p=0,216), age of parents (age of mother p=0,826, age of father p=0.815 ), education level of parents (mother education p=0,379, father education p=0,808), number of siblings (p=0,879), home-care provider (p=0,741), and receiving education outside school (p=0.923). However, there was a significant difference between school readiness (p = 0,003) scores according to school attendance variable. There was not any significant difference in problem-solving scores with respect to school attendance (p = 0,160). The relationship between school readiness levels and problem-solving skills of children was found to be positive and strong (Bivariate r = 0,85; p=0,000). At the same time, when the other variables are controlled, the level and direction of the relationship between the two variables remain unchanged (Partial r = 0,85; p= 0,000).Conclusion: It was found out that the demographic variables other than the school attendance were not factors on the school readiness of children. It has been found out that demographic variables are not influencing children's problem-solving skills. It has been found that the level of school readiness of children is a higher factor in explaining children's problem-solving skills, and that their problem-solving skills increase as the level of school readiness increases.Keywords: Early Childhood Education, Preschool, Child, School Readiness, Problem-Solving Skills