Türk Hukukunda tefecilik suçu

Abstract

Bu çalışmanın konusu `Türk Hukukunda Tefecilik Suçu`dur.Tefecilik suçu Türk Hukuku'nda ilk olarak 2279 sayılı Ödünç Para Verme İşleri Kanunu'nda tanımlanmıştır. Daha sonra 90 sayılı KHK da ve nihayet 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu m. 241'de yeniden düzenlenmiştir. Çalışmamızın temel esasını da TCK m. 241 hükmü oluşturmaktadır. Bu kapsamda tefecilik suçunun unsurları doktrin ve uygulamadaki tartışmalı hususlara da değinilmek suretiyle suç teorisine uygun bir şekilde incelenmiştir. Bununla birlikte 2279 sayılı Kanun ve 90 sayılı KHK kapsamında tefecilik suçunun nasıl düzenlendiği hususuna da değinilmiştir.Tefecilik suçu temelinde faiz konusunu barındırmaktadır. Ancak her türlü faiz alacağı tefecilik suçu kapsamında değerlendirilemez. Biz de çalışmamızda genel itibariyle kanunların cevaz verdiği faiz alacağı ile tefecilik suçunun özünü oluşturan faiz arasındaki farkı ortaya koymaya çalıştık. Bununla birlikte tefecilik suçunun özel hukukla da bağlantısı bulunmaktadır. Bu nedenle çalışmamızda tefeciliğin faiz, aşırı yararlanma, ödünç sözleşmesi gibi özel hukukla bağlantılı olan kavramlarla arasındaki ilişkiye de değinilmiştir.Çalışmamızda genel olarak suçun unsurlarına ilişkin tartışmalı noktaları kendi kanaatimizle birlikte doktrinde yer alan görüşleri ve Yargıtay uygulamalarını göz önüne alarak verilmeye çalışılmıştır. Bununla birlikte tartışmalı bazı noktalarda bir takım çözüm önerilerine de yer verilmiştir.Anahtar Kelimeler: Tefecilik Suçu, Faiz, TCK m. 241, Faiz ve Tefecilik İlişkisi.

The subject of this work is `The Usury Crime in Turkish Law`. The Crime of usury in Turkish law was defined firstly by the Statute of Loan Transactions numbered 2279. Subsequently, it is reregulated in the governmental decrees numbered 90 and Turkish Criminal Code numbered 5237. The 241. article of TCC constitutes the fundamental structure of this work. In this frame, the elements of the crime of usury was examined in conformity with crime theory, by means of mentioning controversial points in doctrine and practice. Additionally, how the crime of usury is regulated within scope of statute numbered 2279 and governmental decree numbered 90 is mentioned as well.The crime of usury contains within itself interest. Nevertheless, any type of interest receivable shall not assessed within the frame of crime of usury. In this work, it is attempted to reveal the difference between congeableinterest receivable and interest that forms core of the crime of usury. However, the crime of usury has relation with private law as well..For this reason, the relation between usury and the concepts that has link to the private law such as interest, lesion beyond moiety, loan contract are also examined in this work.In this work, controversial points regarding elements of crime are given by considering the opinions in doctrine and the precedents of Court of Cassasion. A number of solutions to the controversial points are also included in the work.Key Words: Usury Crime, Interest, TCC a. 241, Interest and usury relationship