Investigation of state procurement law and amendments necessary to make it consistent with the World Bank proctices

Abstract

Kamu kuruluşlarının hemen hepsi, bütün alımları için (yapım, mal veya müşavirlik hizmetleri) Devlet İhale Kanunu'nun gerekli şartlarını yerine getirmek durumundadır. Aynı zamanda, bir çok kamu alımları, Dünya Bankası finansmanıyla gerçekleşmektedir. Dünya Bankası bu kredileri sağlarken, amacına uygun olarak verilmesini kontrol etmek ister, bu yüzden de kapsamlı kurallar geliştirmiştir. Banka'ya göre, bu krediler yalnızca ekonomiyi ve verimliliği düşünerek verilmelidir ve politik ve ekonomi ile ilgisi olmayan etkiler göz önüne alınmamalıdır. Dünya Bankası kredisi kullanmak isteyen Kamu kuruluşları, Dünya Bankası yöntemlerine göre alımlarını yapmak durumundadırlar. Bu yüzden, Devlet ihaleKanunu ve Dünya Bankası yöntemleri birbirleriyle çelişmemelidirler, ancak maalesef çelişen noktalar bulunmaktadır. Tezin amacı, bu iki alım metodu arasındaki çelişen noktaların tespiti, bu konulardaki en iyi yaklaşımların tartışılması ve Türk Kanununda yapılabilecek gelişmelerin ortaya çıkartılmasıdır. Tezin analiz kısmının ilk bölümünde Devlet İhale Kanunu ana hatlarıyla incelenmiştir. İkinci bölümde ise, iki uygulamadaki çelişkiler, ilgili dokümanların karşılaştırılması ve Dünya Bankası finansmanlı projelerin idarecileri, müteahhitleri, Dünya Bankası proje uzmanları ve Maliye Bakanlığı İhaleler Dairesi Başkanlığı uzmanlarıyla yapılan mülakatlarla ortaya çıkartılmıştır. Gerçekleştirilen tez çalışması sonucunda, iki ihale yöntemi arasında yirmi altı adet uyuşmayan konu bulunmuştur. Bu konularda iki yaklaşım da incelenmiş, kuvvetli ve zayıf yanları tartışılmıştır. Bulunan sonuçlara göre, bu uyuşmayan konularda Dünya Bankasının yaklaşımı daha verimli ve akılcı çözümler bulmaktadır. Bu konularda Devlet İhale Kanunu'nun, Dünya Bankası yöntemleri kadar verimli ve adil yaklaşımlarda bulunamadığı gözlenmiştir. Bu sebeplerden dolayı, Devlet İhale Kanunu'nun Dünya standartlarına uygun, adil, verimli ve akılcı bir kanun olabilmesi için bulunan yirmi altı konuda düzeltmeler yapılması teklif edilmiştir.

Requirements of the State Procurement Law have to be fulfilled by almost all State organizations for their purchases (works, goods or consultancy services). On the other hand, many purchases of the State are funded by the World Bank. While giving these loans, the World Bank is required to establish control over these loans by developing extensive regulations, to reach its granting objectives. According to the Bank, these loans should be granted by considering economy, efficiency and without regard to political or non-economical influences.In order to be eligible to get these funds, State organizations have to perform their purchases according to the regulations of the World Bank. Therefore, State Procurement Law and regulations of the World Bank should not be in conflict with each other, but unfortunately they do. This thesis aims to find the conflicting subjects of these two methods of procurement, discuss the best approaches to these subjects and determine improvements necessary to be made in the Turkish Law In the first part of analysis of this thesis, State Procurement Law is investigated briefly. In the second part, oppositions of these two practices are determined by comparisons of related documents stating methods of procurement in these two cases and by interviews with managers of implementing agencies, contractors of projects financed by the World Bank, World Bank project officers and Ministry of Finance Department of Bids experts. Results of the thesis reveal twenty-six conflicting subjects among the two methods of procurement. Both approaches are examined and their strong and weak parts are discussed. It is found that, in almost all conflicting subjects, World Bank's approach seems to find more efficient and rational solutions. Consequently, in these subjects, State Procurement Law is found not to be as efficient and fair as regulations of the World Bank. Therefore, it is proposed that Turkish State Procurement Law should be amended according to these twenty-six conflicting subjects so that the Law can be a much trustable, efficient and rational one, which meets the criteria of the World standards.