In vitro experimental evaluation of the effect of diferent lining materials and alloy shape on fracture resistance of class II amalgam restorations

Abstract

öz DEĞİŞİK TABAN MADDELERİNİN VE AMALGAM ALAŞIM TİPLERİNİN SINIF H AMALGAM RESTORASYONLARIN KIRILMA DİRENCİ ÜZERİNE ETKİLERİNİN İN VİTRO ŞARTLARDA DENEYSEL OLARAK İNCELENMESİ Eminkahyagil, Neslihan Yüksek Lisans, Mühendislik Bilimleri Bölümü Tez Danışmanı: Doç. Dr. Yusuf Orçan Ortak Tez Yöneticisi: Prof. Dr. Saadet Gökalp Eylül 1999, 93 sayfa Benzer büyüklükte 80 insan üst azı dişine sınıf II MOD kaviteler açıldı ve küresel parçacıklı (Lojic +) ve admixed (Permite C) amalgamlan ile ışıkla sertleşen rezin modifiye cam iyonomer taban maddesi (Vitrebond), partikülsüz adeziv rezin (Scotchbond Multi Purpose Plus) ve ışıkla sertleşen dolduruculu adeziv rezin (Clearfil Liner bond 2V) kullanılarak dolgular yapıldı. Amalgamın yerleştirilmesinden 24 saat sonra restorasyonları kırmak için gerekli olan kuvvetler ve de enerjiler ölçüldü ve karşılaştırıldı, kırılmanın tipleri de kaydedildi. Kruskal-Wallis ve Wilcoxon-Mann Whitney-U testleri ile istatistiksel analizleri yapıldı. Kırılma kuvvetlerinin analizi Lojic + ve Permite C'nin Vitrebond ve Scotchbond Multi Purpose Plus üzerinde istatistiksel olarak eşit olduğunu fakat Clearfil Liner Bond 2V üzerinde ise farklı olduğunu göstermiştir. Clearfil Liner Bond 2V daha yüksek kırılma değerleri göstermiştir (1828.26 N). Scotchbond Multi Purpose ve Clearfil Liner Bond, Lojic + ile kullanıldığında taban maddesi kullanılmamış kontrol gruplarına göre daha iyi sonuç verdiği gösterilmiştir (1796.54 N ve 1828.26 N). Kırılma noktasındakienerji verilerinin istatistiksel analizi de kırılma kuvveti bulgularını desteklemektedir. Kırılma tipi verilerinin istatistiksel analizleri Kolmogorov- Simirnov testiyle yapılmıştır. Sonuçlar, adeziv rezinlerin üzerinde bulunan amalgamı kuvvetlendirdiğini ve amalgam içerisinde kırıklar olduğunu göstermiştir. Anahtar Kelimeler: Amalgam, Dental Adeziv, Sıkışma Kuvveti, Kırılma Tipi vı

ABSTRACT THE IN VITRO EXPERIMENTAL EVALUATION OF THE EFFECT OF DIFFERENT LINING MATERIALS AND ALLOY SHAPE ON FRACTURE RESISTANCE OF CLASS U AMALGAM RESTORATIONS Eminkahyagil, Neslihan M. S., Department of Engineering Sciences Supervisor: Assoc. Prof. Dr. Yusuf Orçan Co-Supervisor: Prof. Dr. Saadet Gökalp September 1999, 93 pages 80 human maxiller molar teeth of identical size had class II MOD preparations and restored with a spherical (Lojic +) and an admixed (Permite C) amalgam using a light-cured resin modified glass ionomer (Vitrebond), an unfilled adhesive resin ( Scotchbond Multi Purpose Plus), and a light-cured filled adhesive resin (Clearfil Liner bond 2V). After 24 hours of the placement of the restorations the forces and energy required to fracture the restorations were recorded and compared, and the mode of failure was noted for each group. The statistical analysis were accomplished by Kruskal-Wallis and Wilcoxon-Mann Whitney-U tests. Analysis of failure loads indicate that Lojic + and Permite C are statistically equivalent over Vitrebond and Scotchbond Multi Purpose Plus but different over Clearfil Liner bond 2V. Clearfil Liner Bond 2V showed better failure loads (1828.26 N). Scotchbond Multi Purpose Plus and Clearfil Liner Bond 2V when used under Lojic + performed better results with respect to no lining groups (1796.54 N and 1828.26 N). The energy absorption capability mdata's statistical analysis supported the results of the failure loads. The mode of failure test's statistical analysis were accomplished by Kolmogorov-Simirnov test. The results revealed that adhesive resins strengthen the overlying amalgam by showing cohesive failure in the amalgam restoration. Key words: Amalgam, Dental Adhesive, Compressive Strength, Mode of Failure IV