2 yaş altı infantil hemanjiyomlu hastalarımızın retrospektif değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: İnfantil hemanjiyomlar çocukluk çağında görülen en sık damarsal tümördür. Kendiliğinden küçülme epiliminde olması takipte avantajsağlamaktadır. Bulunduğu yere bağlı olarak yarattığı fonksiyon kaybı, hayatı tehtit edici durumlar, kalıcı skar ve ülserasyon gibi komplikasyonlar nedeniyle önemli bir hastalıktır. Çalışmada infantil hemanjiyom olgularının dosyalarınınepidemiyoloji, etiyoloji, tanı, tedavi ve klinik seyir açısından retrospektif olarak incelenmesi amaçlanmıştır.Hastalar ve Yöntemler: Ocak 2015 – Haziran 2017 tarihleri arasında merkezimize başvuran daha önceden tedavi uygulanmamış, klinik olarak hemanjiom tanısı alan ve takibe giren 40 hastanın klinik ve demografik özellikleriyle birlikte izlem sonuçları, tedavi uygulanan hastaların tedavi süreleri ve tedavi yanıtları değerlendirildi.Bulgular: 40 olgunun 29'u (% 70) kız, 11'i (%27) erkekti. Hastaların 19 tanesinde (%46,3) baş-boyunda lokalize infantil hemanjiyom saptandı. Baş-boyun dışı yerleşim yerleri arasında gövdede lezyonu olan 8 (%19,5), ekstremitede 7 (%17,1) anogenital bölgede 2 (%4,9) ve visseral organlardalezyonu olan 3 (%7,3) vaka saptandı. Hastaların yarısı sadece izlendi (20 olgu, % 50). Yirmi hastada ise (% 50) oral ilaç tedavisi uygulandı. Oral ilaç olarak propranolol tercih edildi. Tedavi verilmeyip klinik olarak izlenen hastaların yarısında spontan remisyon gözlenmiş olup geri kalan yarısında da lezyonlar stabil kalmıştır.Tedavi alan hastaların ise %70'inde tedaviye yanıt alınmıştır.Sonuç: İnfantil hemanjiom tanısı ile takip edilen hastaların demografik ve klinik özelliklerinin belirlenmesi, tedavi verilen hastaların tedaviye etki eden faktörler ve tedavi yanıtları açısından değerlendirmesi yapılmıştır.

Objective: Infantile hemangiomas are the most common vascular tumor in childhood. Spontaneous decrease in size is an advantage in follow-up. It is an important disease due to the complications, such as loss of function because of its location, life threatening conditions, permanent scar andulceration. The aim of this study was to evaluate infantile hemangiomas retrospectively, in terms of epidemiology, etiology, diagnosis, treatment and clinical course.Patients and Methods: The clinical and demographic characteristics, follow-up results, duration of treatment and treatment response of 40 patients who were admitted to our hospital between January 2015 and June 2017 and diagnosed with hemangioma, were evaluated.Results: Of the 40 cases, 29 (70%) were female and 11 (27%) were male. Head and neck localized infantile hemangioma was found in 19 (46.3%) patients. 8 (19.5%) lesions were found in trunk, 2 (4.9%) were found in the anogenital region and 3 (7.3%) lesions were found in the visceral organs.Only half of the patients were followed-up (20 cases, 50%) without medication. Twenty patients (50%) received oral medication. Propranolol was preferred as oral medication. Spontaneous remission was observed in half of the patients without treatment and in the other half, the lesions remainedstable. In 70% of patients receiving treatment, treatment response was obtained.Conclusion: We evaluated the demographic and clinical characteristics of the patients who were followed with the diagnosis of infantile hemangioma and evaluated the factors affecting the treatment and treatment response.