Biyolojik ajan alması planlanmış kronik ürtiker tanılı hastalarda tedavi sonrası yanıtın, anti nükleer antikor profilinin pozitif/negatif olması ile ilişkisi

Abstract

Amaç: Refrakter kronik spontan ürtikerli vakalarda OSDT ve ANA pozitifliğinin değerlendirilmesi ve biyolojik ajan alması planlanmış hastalarda tedavi sonrası ürtiker aktivite skoruna göre değerlendirilme yapılarak ANA profili pozitifliği/negatifliğinin semptomlar üzerine etkisinin araştırılması amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Çalışmaya İç Hastalıkları Erişkin Alerji-İmmünoloji polikliniğine başvurmuş ve kronik spontan ürtiker tanısı almış olan, EAACI/GA²LEN/EDF/WAO güncel kılavuzuna göre antihistaminik tedavi dozu 4 kata kadar cıkılmasına rağmen remisyon sağlanamayan ve tedavide bir sonraki basamak olan biyolojik ajan (omalizumab) tedavisine geçilmesi planlanan 100 hasta(28 erkek, 72 kadın) alınmıştır. Çalışmaya alınan vakalardan periferik kan alınarak öncelikle OSDT uygulanmış ardından ANA çalışılmıştır. ANA pozitif gelen hastaların serumlarından ayrıca ANA profili çalışılmıştır. Olguların araştırma başlangıcında ve aradan gecen 6 aylık tedavi süresi sonrası tedaviye yanıtları ürtiker aktivite skoru ile değerlendirilmiştir.Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 38,9 yıl (18-71)'dır. Tüm hastaların başlangıç semptomları ÜAS Başlangıç skoru ortalama 37,25±6,59 iken 6 ay omalizumab tedavisi sonrası ortalama10,55±10,07 saptanmıştır. Tedavi öncesi ve sonrası ÜAS t test ile değerlendirildiğinde istatistiksel anlamlı farklılık bulunmuştur (p<0.001). OSDT(+) olan 44 hasta, OSDT(-) olan 56 hasta vardır. OSDT(+) olan 44 hastanın 14'ünde ANA pozitif, OSDT (-) olan 56 hastanın 16'sında ANA pozitif saptanmıştır. OSDT pozitifliği ve negatifliği ile ANA pozitifliği arasında istatistiksel anlamlılık saptanmamıştır (p=0.273).ANA (+) 30 hastada %9,9 Anti-SS-A pozitifliği, % 3,3 Anti-SS-B,%6,6 Anti-Ro-52,% 3,3 CENP-B, % 3,3 Anti ds-DNA, % 3,3 Anti-Histon, %3,3 Anti-nRNP/SM, % 6,6 Anti ribosomal P-proteini, % 3,3 Anti AMA M2 % 40 Anti DFS70 pozitifliği saptanmıştır.Anti DFS70 pozitif saptanan 12hastanın tedavi öncesi ve sonrası ÜAS değerlendirilmesinde anlamlı ilişki saptanmamıştır.Diğer antikorlarda pozitiflik saptanmamıştır.Yeterli sayıda pozitif vaka olmaması nedeni ile tedavi sonrası yanıt değerlendirilememiştir.OSDT (+)(%44)hastaların tedavi öncesi ve sonrası ürtiker aktivite skorları OSDT (-) (%56)olanlara göre değerlendirildiğinde anlamlı olarak yüksek saptanmıştır (p=0.006, p=0.0012). ANA (+) (%30) hastaların tedaviye başlangıç ve tedavi sonrası ürtiker aktivite skorları ANA (%70) olanlara göre değerlendirildiğinde ise anlamlı farklılık saptanmamıştır (p= 0.565, p=0. 370).Sonuç: Kronik spontan ürtikerli OSDT pozitif vakalarda semptomların tedavi öncesi daha şiddetli ve tedavi sonrası yanıtta da daha dirençli olduğu gözlemlenmiştir. ANA pozitifliğinin tek başına tedaviye yanıtı etkilemediği görülmüştür.Kronik spontan ürtiker vakalarında tedavi sonrası yanıtın ön göstergesi olarak ilk tanı anında OSDT uygulanması önerilebilir.Anahtar kelimeler: Kronik spontan ürtiker, Otolog serum deri testi, Anti nükleer antikor, ANA profili

Aim: The aim of this study was to investigate the positivity of autolog serum skin test (ASST) and anti-nuclear antibody (ANA)in patients with refractory chronic spontaneous urticaria (CSU) who were planned to receive biological agent [Anti-IgE(Omalizumab)]therapy, and to investigate the effect of ANA profile positivity / negativity on the symptoms assessed after the treatment by using urticaria activity score (UAS).Material and Method: One hundered patients (28 male and 72 female) with CSUfollowed by outpatient clinic of Celal Bayar University, Allergy and Immunology Division were included to the study according to the current guidelines of EAACI / GALEN / DF / WAO whose treatment were planned to switch to omalizumab as the result of in sufficient remission with quadrupled dose of antihistaminic treatment. Autolog serum skin test and ANA tests were performed before omalizumab treatment. ANA profiles were also performed from the blood serum of the patients who were positive for ANA test. Patients' response to the treatment was evaluated by comparing the UASs at the beginning of the study and after 6 months of treatment.Results: The mean age of the patients was 38.9(18-71) years.The mean initial UAS of all patients was 37.25 ± 6.59 and after 6 months of omalizumab treatment mean UAS was 10.55 ± 10.07. There was a statistically significant difference between pre- and post-treatment UASs by using t-test (p <0.001). 44 patients were ASST positive and 56 patients were ASST negative. Anti-nuclear antibody test was positive in 14 of 44 patients with positive ASST and in 16 of 56 patients with negative ASST. There was no statistical significance between ASST positivity/negativity together with ANA positivity (p = 0.273). Anti-nuclear antibody profile distribution were determined 9.9% Anti-SS-A, 3.3% Anti-SS-B, 6.6% Anti-Ro-52, 3.3% CENP-B, 3.3% Anti ds-DNA, 3.3% Anti-Histone, 3.3% Anti-nRNP / SM, 6.6% Anti ribosomal P-protein, 3.3% Anti AMA M2 40% Anti DFS70 in ANA positive CSU patients. Other antibody tests of ANA profilewereresulted negative. There were no significant correlations between evaluation of UASs of 12 patients with anti-DFS70 positivity before and after treatment. Since there were not enough positive cases in other ANA profiles, the response could not be evaluated after treatment. Urticaria activity scores of ASST positive (44%) patients were significantly higher than ASST negative (56%) patients. (p=0.006, p=0.0012). UASs of ANA positive (30%) patients were compared to patients with negative ANA (70%), no significant difference was found (p=0.565, p=0. 370).Conclusion: Symptoms of ASST positive patients with CSU were more severe before treatment and more resistant to treatment. There was no correlation between ANA positivity and post-treatment response. In patients with CSU, ASST may be recommended as a predictor of the treatment response.Keywords: Chronic spontaneous urticaria, Autologous serum skin test, Anti-nuclear antibody, ANA profile