Febril konvülziyonlu hastalarda tekrarlama risk faktörlerinin retrospektif olarak değerlendirilmesi

Abstract

FK; 6 ay 5 yaş arası dönemde merkezi sinir sistemini tutan bir enfeksiyon olmaksızın ya da belirlenmiş bir başka neden olmadan (elektrolit dengesizliği, metabolik bozukluk, entoksikasyon ve travma), önceden afebril konvülziyon geçirmemiş çocuklarda ateşli bir hastalık sırasında görülen konvülziyonlardır. Febril konvülziyonlar çocuklarda görülen en sık konvülziyon tipidir ve çocukluk çağı nörolojik bozuklukları arasında en üst sıradadır. Bu çalışmamızda 01.01.2010 ile 01.01.2019 tarihleri arasında Manisa Celal Bayar Üniversitesi Hastanesi Çocuk Nöroloji polikliniğine başvurarak FK tanısı alan 171 hastanın özelliklerini saptayarak, hastaların FK tekrarlama risk faktörlerini belirlemek ve izlemde değişik tedavi alternatiflerinin etkinliklerini değerlendirmeyi amaçladık. Çalışmamızda FK'lı çocuklarda erkek/kız oranı 1.25/1 bulundu. Hastalarımızın öyküsünde 27 hastada (%15.8) preterm doğum, 9 hastada (%5.3) nörolojik gelişim geriliği vardı. İlk febril konvülziyonunu 12 ay ve altında geçiren olgu sayısı 68 (%39.8), 12 ayın üstünde geçiren olgu sayısı 103 (%60.2) di. İlk FK'nın %40.6'sı basit, %59.4'ü komplikeydi.Febril konvülziyon tekrarı için major risk faktörleri olarak; 1 yaş altında başlangıç, ailede febril konvülziyon öyküsü olması, ilk febril konvülziyonda ateşin 39ºC altında olması ve ateş nöbet arasındaki sürenin 1 saatten az olması alınmıştı. Hastaların 21'inde (%12.2) rekürrens mevcuttu. Ailede febril konvülziyon geçirme öyküsü bulunan 47 vakanın 4'ünde rekürrens görülürken, ailede febril konvülziyon öyküsü olmayan 124 vakanın 17'sinde rekürrens görülmüştür. Aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır (p=0.35). İlk febril konvülziyon yaşı 12 ay ve altında olanlar ile 12 ay üzerinde olanlar arasında rekürrens açısından istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmamıştır (p=0.52). İlk febril konvülziyon sırasında vücut ısısı 39ºC ve altında ve 39ºC üzerinde olan hastalar arasında nöbet tekrarlama açısından fark anlamlı değildi (p=0.65). Ateş ile nöbet arası süre açısndan bakıldığında da rekürrens açısından anlamlı fark saptanmadı (p=0.79). Bulgularımızın literatürlerle çok uyumlu bulmamamızı ailelerin ateşi zamanında ve doğru ölçememesine ve retrospektif olduğu için eski bilgilerin hatırlamasındaki zorluğa bağladık. Profilaktik tedavi alan ile almayan grupta rekürrens açısından açısından istatistiksel fark yoktu. Profilaktik tedavi olarak kullanılan uzun süreli fenobarbital ve valproat ile intermittan rektal diazepam alan grupların rekürrens oranları arasında da anlamlı farklılık bulunmadı. En sık rekürrens %14 ile fenobarbital alan grupta, en az ise %10 ile valproat alan grupta görüldü. Ancak ilaç alan ve almayan hastalarda da hasta sayılarının eşit olmamasının yanı sıra izlem sürelerinin de aynı olmaması bu çalışmayı zayıf kılmıştır.

FC is the convulsions encountered during the incidence of an inflammatory disease in 6 months to 5 years-old children with no afebrile convulsion history without any infection involving central nervous system or any other reason diagnosed (electrolyte imbalance, metabolic disturbance, intoxication and trauma). Febrile convulsion is the most frequent type of convulsion in children, and it is on the highest position among the childhood neurologic disorders. In this study, it is aimed to determine the FC recurrence risk factors of the patients and evaluate the efficiency of different treatment alternatives during the follow-up period by determining the characteristics of 171 patients diagnosed with FC in the Neurology polyclinic of Manisa Celal Bayar University Hospital between the dates of 01.01.2010 and 01.01.2019. In the study, the male/female rate was determined as 1.25/1 in children diagnosed with FC. In the histories of our patients, preterm birth was detected in 27 patients (15.8%), neurologic development deficiency was detected in 9 patients (5.3%). The number of cases who had febrile convulsion when they are 12-months old or younger at first was 68 (39.8%) while the number was 103 (60.2%) for those who had when they are older. 40.6% of the first FC was simple and 59.4% was complicated. The onset of disease under age 1, febrile convulsion history, fever below 39oC during the first febrile convulsion and period shorter than 1 hour between fever and attack were considered as major risk factors for the recurrence of febrile convulsion. There was recurrence in 21 (12.2%) of the patients. Recurrence was occurred in 4 of 47 cases with febrile convulsion history while it was occurred in 17 of 124 cases with no history. No statically significant difference was detected (p=0.35) within this scope. There was no statically significant difference determined between the cases whose first febrile convulsion age is 12-months or below and those whose first febrile convulsion age is above 12-months in terms of recurrence (p=0.52). The difference between the patients with fever below 39oC and those with fever above 39oC during the first febrile convulsion was considered as insignificant in terms of attack recurrence (p=0.65). No significant difference was detected in terms of recurrence when considering the period between fever and attack (p=0.79). Our findings are not sufficiently compatible with the literature, so we consider that it was because of that families are not able to properly take their child's fever in time and they could not remember every detail as it is a retrospective study.There was no statistical difference in terms of recurrence between the group who received prophylactic treatment and those who did not. No significant difference was also detected between the groups who had intermittent rectal diazepam with long-term use of phenobarbital and valproate for prophylactic treatment in terms of recurrence rates. The most frequent recurrence was detected in the group using Phenobarbital with the rate of 14%, while the less frequent was in the group using valproate with 10%. However, the inequality of numbers of patients taking medicine and not taking any medicine as well as the difference of follow-up periods discredited this study.