Sûdî`nin Hâfız-ı Şirâzî Dîvânı şerhi (49b-75a varakları arası transkripsiyonlu metin-inceleme)

Abstract

Hâfız-ı Şirâzî [1326/1389] 14. yüzyılda Şiraz'da doğmuş, şiirlerinin gücü sayesinde İran edebiyatını aşıp Türk edebiyatında da tanınmış bir şairdir. Tek eseri olan Dîvân'ı ile hem İran hem de Dünya edebiyatında ün kazanmıştır. Bu ün Türk edebiyatında da karşılığını bulmuş, Dîvân'ı Türkçe'ye çevrilmiş ve pek çok şarih tarafından şerhi yapılmıştır. Bu şerhlerden birisi de çalışmamıza konu olan Bosnalı Sûdî'ninkidir. Bu çalışmada Sûdî'nin `Şerh-i Dîvân-ı Hâfız` isimli eserinin `49b-75a varakları` arasının trankripsiyonlu bir şekilde Latin alfabesine aktarımı yapılmıştır. Çalışma giriş, iki bölüm, sonuç, kaynakça, dizin ve sözlük bölümlerinden oluşmaktadır.Giriş bölümünde şerhin tanımı yapılmış, Osmanlı dönemindeki şerh geleneği hakkında bilgi verilmiş, Hâfız-ı Şirâzî ve Sûdî'nin hayatı, eserleri ve edebi şahsiyeti tanıtılmıştır. Birinci bölümde Latin harflerine aktarımı yapılan kısımlarda geçen gramer terimleri, edebi sanatlar, kişi, mekan, kitap ve peygamber isimleri hakkında bilgi verilmiştir. İkinci bölümde ise asıl amaç olan `49b-75a varakları arası` metin transkripsiyonlu olarak Latin harflerine aktarılmıştır.Çalışma; sonuç, kaynakça, dizin ve sözlük bölümleriyle tamamlanmıştır.

Ḥāfeẓ-e Shīrāzī[1326 - 1389]- a 14th-century poet who was born and lived his entire life in Shiraz, Iran- was acclaimed not only in Iran but also throughout the world literature. His profound poetry had a great deal of influence on Persian literature as well as Turkish literature. His only work Dīvān made him famous around the world and was translated into many languages including Turkish. There are numerous Turkish commentaries on Dīvān, one of which is written by Sûdî Bosnevî. The main purpose of this thesis is to transl iterate the sheets 49b-75a of Sûdî's Sharh-I Dīvān-I Hāfez (Commentary of the Dīvān of Hāfez) into Latin alphabet. This thesis consists of an introduction, two chapters, conclusion, bibliography, index, and glossary. The meaning of commentary is provided and the commentary tradition in the Ottoman era, as well as the lives and works of both Ḥāfeẓ-e Shīrāzī and Sûdî Bosnevî, are briefly discussed in the introduction. The first chapter provides information on grammar terms, literary devices, personas, locales, names of prophets, and books that were mentioned in the transliterated parts of Sûdî's commentary. The second chapter, which is the main focus of this thesis, presents the transliteration of sheets 49b-75a of Sûdî's Sharh-Iı Dīvān-I Hāfez (Commentary of the Dīvān of Hāfez) into Latin alphabet. This thesis is finalized by presenting the conclusion, bibliography, index, and glossary sections.