İrlanda-İngiltere ilişkileri (1845-1852)

Abstract

Coğrafi konumları itibari ile birbirlerine yakın iki komşu devlet olan İrlanda ve İngiltere tarih boyunca gerek siyasi gerekse de ekonomik anlamda sürekli bir etkileşim içerisinde bulunmuşlardır. Bu etkileşime bağlı olarak, İngiltere'nin İrlanda'da 12. yüzyıldan itibaren başlatmış olduğu kolonizasyon faaliyetleri uzun bir dönemi kapsamış ve İngiltere'nin zamanla İrlanda topraklarına hâkim olduğu gözlemlenmiştir. Bu kolonileşme faaliyetleri ile İngilizler, 16. yüzyıldan itibaren Katolik İrlanda'yı Protestanlaştırmaya yönelik bir toprak mülkiyet sistemi oluşturmayı hedeflemiştir. İngiliz yayılmacılığına karşı koyan İrlandalıların 1798 yılındaki bağımsızlık girişimleri başarısızlık ile sonuçlanınca 1801 yılında imzalanan Birlik Yasası ile de iki ülke birleşerek Büyük Britanya ve İrlanda Birleşik Krallığı'nı oluşturmuştur.1845 yılına gelindiğinde İrlanda'da Phytophora İnfestans mantarının, temel besin kaynağı olan patates mahsulünün çürümesine neden olduğu ve bunun sonucunda ülke çapında büyük bir kıtlığın meydana geldiği görülmüştür. İrlanda nüfusunun 1/3'ünün temel besin ürünü olan patatesin çürümesi ile gıda talebine olan artış yükselmiş, bu da fiyatların artmasına neden olmuştur. İngiltere ile olan ticari anlaşmalar gereği gıda ürünlerini ihraç eden İrlanda'da yeterli alım gücü olmayan yaklaşık 1.200.000 kişi açlık ve buna bağlı hastalıklardan dolayı hayatını kaybederken, neredeyse 2.000.000 kişinin de Amerika, Avusturalya ve Avrupa'ya göç ettiği tespit edilmiştir. 1845-1852 yılları arasında meydana gelen kıtlık sonucu İrlanda, nüfusunun ¼ 'ünü kaybetmiştir.İngiltere'nin, İrlanda'daki patates kıtlığının neden olduğu olumsuzluklar karşısında uygulamış olduğu yardım politikalarının yetersiz görülmesi ve kısa süre sonra bu politikaların da terk edilmesi sonucu İrlandalılar arasında İngiltere'ye karşı tepkiler ortaya çıkmıştır. Buna karşılık dünyanın diğer ülkelerinden yoğun bir yardım alan İrlanda'ya Osmanlı Devleti'nin de hatırı sayılır bir yardım yapması, bugün dahi İrlandalılar arasında Türklere karşı sempati duyulmasına sebep olmaktadır.

The two neighboring states of Ireland and the United Kingdom, have been in constant conflict both politically and economically throughout history. As a result of this conflict, the colonization activities that Britain initiated in Ireland in the 12th century onwards have been full of difficulties. Through these colonization activities, the British aimed to establish a land ownership system for Protestantization of Catholic Ireland from the 16th century onwards. The independence attempts of the Irish against the British expansionism in 1798 were unsuccessful, however in 1801 an act of union law was finally signed to form the United Kingdom for Great Britain and Ireland.In 1845, Phytophthora infestans, a microorganism that destroys potatoes, Ireland's main food source, rapidly spread throughout the country resulting in a major countrywide famine. With the decay of potatoes, which is the main food product of 1/3 of the Irish population, the food demand increased and this led to an increment in prices. In Ireland, which exports food products in accordance with trade agreements with the United Kingdom, approximately 1,200,000 people died due to hunger and illnesses, while nearly 2,000,000 people emigrated to America, Australia, and Europe. As a result of the famine between 1845-1852, Ireland lost 1/4 of its population. Anger and frustration towards the England was widespread due to the inadequate response to the potato famine and the effects that it had on the Irish population. On the other hand, the significant assistance the Ottoman Empire provided to Ireland is the reason why the Irish still have so much gratitude towards the Turks, even today.