Erken evre diyabetik nefropatisi olan hastalarda mikroalbuminüri ve epikardial yağ dokusu arasındaki ilişki

Abstract

Amaç: Diyabetes mellitus tanılı hastalarda morbidite ve mortalitenin en önemli nedeni kardiyovasküler hastalıklardır (KVH). Son yıllarda epikardial yağ dokusu (EYD) kalınlığı KVH için bir risk faktörü olarak tanımlanmaktadır. Bu çalışmanın amacı erken evre diyabetik nefropatisi olan hastalarda mikroalbuminüri ve EYD kalınlığı arasındaki ilişkiyi araştırmaktır.Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza Mustafa Kemal Üniversitesi Dahiliye Kliniklerine başvuran 97 Tip 2 DM hastası alınmıştır. Bunların 32' si normoalbuminüri (proteinüri<30mg/gün), 37' si mikroalbuminüri (proteinüri 30-300 mg/gün) ve 29' u makroalbuminüri (proteinüri>300 mg/gün) grubunu oluşturmaktadır. Hastaların EYD kalınlığı transtorasik ekokardiyogarfi ile ölçülmüştü.Bulgular: Araştırmaya alınan olguların %38 'i kadın %62' si erkekti. Olguların yaş ortalaması 55 idi. Hastaların ortalama EYD kalınlığı 0,7 mm ve ortalama proteinüri değeri 628 mg/gün idi. Normoalbuminüri grubunda ortalama proteinüri 11 mg/gün ortalama EYD kalınığı 0,8 mm, mikroalbuminüri grubunda ortalama proteinüri 99 mg/gün ortalama EYD kalınlığı 0,68 mm, makroalbuminüri grubunda ise ortalama proteinüri 1118 mg/gün ortalama EYD kalınlığı 0,7 mm olarak hesaplandı. Hastaların laboratuar değerlerinden kan şekeri (ortalama 184 mg/dl), HbA1c değeri (ortalama 10,2) LDL kolesterol, HDL kolesterol, total kolesterol ve trigliserit değerleri normalden yüksek iken BUN, kreatin, sodyum, potasyum, kalsiyum, fosfor ve albumin değerleri normal aralıklardaydı.Sonuç: Diyabetik nefropati DM' nin major komplikasyonudur ve mikroalbuminüri tip 2 DM' de nefropatinin en iyi göstergesidir. Proteinüriye yol açan patofizyolojik mekanizmaların aynı zamanda koroner hastalıklara da neden olduğu düşünülmektedir. Endotel disfonksiyonu hem nefropatinin hem de kardiyovasküler komplikasyonların oluşmasında ana rol oynamaktadır. Literatürde yapılan birçok çalışmada tip 2 DM hastalarında EYD kalınlığında artış saptanmıştır. Ayrıca diyabetik nefropatisi olan hastalarda EYD kalınlığında ve kardiyovasküler hastalıklarda artış görülmüştür. Ancak çalışmamızda diyabetik nefropatisi olan hastalarda albuminüri ile EYD kalınlığı arasında bir ilişki saptanmamıştır.Anahtar Kelimeler: Diyabet, mikroalbuminüri, makroalbuminüri, nefropati, epikardial yağ dokusu, HbA1c

Objective: In patients with diabetes mellitus, the most common cause of morbidity and mortality is cardiovascular diseases (CVD). In recent years, epicardial adipose tissue (EAT) thickness is defined as a risk factor for CVD. The aim of this study is to investigate the relationship between microalbuminuria and EAT thickness in patients with early stage diabetic nephropathy.Materials and Methods: Our study consisted of 98 type 2 diabetes mellitus patients who applied to Mustafa Kemal University Internal Medicine Outpatients Clinics. 32 of them had normoalbuminuria (proteinuria <30 mg / day), 37 had microalbuminuria (proteinuria 30-300 mg / day) and 29 had macroalbuminuria (proteinuria> 300 mg / day). The EAT thickness of the patients was measured by transthoracic echocardiography.Results: %38 of patients were women and % 62 were men in this study. The average age of the patients was 55. The mean EAT thickness of the patients was 0,7 mm and the mean proteinuria was 628 mg / day. We found that the mean proteinuria was 11 mg/dl and the mean EAT thickness was 0,8 mm in the normoalbuminuria group, the main proteinuria was 99 mg/day and the mean EAT thickness 0,68 mm in the microalbuminuria group, the main proteinuria was 1118 mg/day and the mean EAT thickness 0,7 mm in the macroalbuminuria group. Blood sugar (mean 184 mg / dl), HbA1c value (mean 10,2), LDL cholesterol, HDL cholesterol, total cholesterol and triglyceride were higer than normal range of values. Creatinine, sodium, potassium, calcium, phosphorus and albumin were found to be in the normal range of values.Conclusion: Diabetic nephropathy is the major complication of DM and microalbuminuria is the best indicator of nephropathy in type 2 DM. Pathophysiological mechanisms leading to proteinuria are also thought to cause coronary diseases. Endothelial dysfunction plays a major role in both nephropathy and cardiovascular complications. Many studies in the literature have found an increase in the EAT thickness in type 2 DM patients. In addition, patients with diabetic nephropathy have an increase in EAT thickness and cardiovascular disease. However, in our study, there was no relationship between albuminuria and EAT thickness in patients with diabetic nephropathy.Key words: Diabetes, microalbuminuria, macroalbuminuria, nephropathy, epicardial fat tissue, HbA1c