Xenorhabdus szentirmaii ve X. nematophila bakteri sekonder metabolitlerinin etki mekanizmaları ve avcı akarlara karşı etkinliklerinin belirlenmesi

Abstract

Xenorhabdus szentirmaii ve X. nematophila bakteri sekonder metabolitlerinin avcı akarlar Phytoseiulus persimilis ve Neoseiulus californicus (Acari: Phytoseiidae)'un farklı biyolojik dönemlerine karşı etkileri laboratuvar koşullarında araştırılmıştır. Ayrıca bu iki bakteri metabolitinin Tetranychus urticae (Acari: Tetranychidae) üzerindeki etki mekanizmaları da belirlenmiştir. Çalışma 25±1 oC sıcaklık, %70±5 orantılı nem ve 16 saat aydınlık koşullardaki iklim odasında yürütülmüştür. Sonuç olarak, X. szentirmaii ve X. nematophila sekonder metabolitlerinin P. persimilis ve N. californicus'un yumurtalarına karşı etkili olmadığı (ovisidal etki %0-%0.5) görülmüştür. Xenorhabdus szentirmaii süpernatantı P. persimilis ve N. californicus larva, protonimf, deutonimf ve ergin dönemleri üzerinde sırasıyla %23, %32, %29, %39.5 ve %18.5, %30, %28, %31.2 oranında ölüm meydana getirmiştir. Xenorhabdus nematophila süpernatantı ise P. persimilis ve N. californicus larva, protonimf, deutonimf ve ergin dönemleri üzerinde sırasıyla %22.5, %30.5, %28.5, %37.6 ve %19, %30.5, %29.5, %30 oranında ölüm meydana getirmiştir. Bakteri süpernatantlarının T. urticae üzerindeki etki mekanizmalarını belirlemeye yönelik çalışmalarda, akarların bakteri metabolitlerini doğrudan dorsal yolla ve beslenme sırasında ağız parçalarıyla ya da ventral yolla aldığı saptanmıştır. Bakteri metabolitlerinin avcı akarlara etkilerinin düşük olması, buna karşın zararlı T. urticae'ye etkilerinin çok yüksek olması nedeniyle X. szentirmaii ve X. nematophila bakteri süpernatantlarının T. urticae'nin entegre mücadelesinde potansiyel olarak kullanılabileceği ortaya çıkmıştır.

The effect of Xenorhabdus szentirmaii and X. nematophila bacterial metabolites against different biological stages of predatory mites, Phytoseiulus persimilis and Neoseiulus californicus (Acari: Phytoseiidae) was investigated in laboratory conditions. In addition, the mode of action of the bacterial metabolites on Tetranychus urticae (Acari: Tetranychidae) was determined. The study was conducted in 25 ± 1 oC temperature, 70 ± 5% humidity and 16 h light conditions in a climate room. Consequently, X. szentirmaii and X. nematophila supernatants were not effective against P. persimilis and N. californicus eggs (ovicidal effect 0%-0.5%). The mortality rate of X. szentirmaii on the larva, protonymph, deutonymph and adult of P. persimilis and N. californicus was 23%, 32%, 29%, 39.5% (for P. persimilis) and 18.5%, 30%, 28%, 31.2% (for N. californicus), respectively. The mortality rate of X. nematophila on the larva, protonymph, deutonymph and adult of P. persimilis and N. californicus was 22.5%, 30.5%, 28.5%, 37.6% (for P. persimilis) and 19%, 30.5%, 29.5%, 30% (for N. californicus), respectively. The mode of action study showed that the bacterial metabolites were taken directly from the dorsal and ventral body parts and mouth parts during the feeding of T. urticae. Due to the low effects on the predatory mites and the very high virulence on the pest T. urticae, the bacterial supernatants of X. szentirmaii and X. nematophila could potentially be used in the integrated management of T. urticae.