Anadolu arısı Ege ekotipi (Apis mellifera anatoliaca) ile Kafkas (Apis mellifera caucasica) kolonilerinin, farklı yüksekliklerde ve ızgaralı-ızgarasız dip tahtalı kovanlarda kışlatılmasının koloni performansına etkilerinin belirlenmesi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Bu çalışmada, Ege Bölgesi'nde iki farklı rakımda, Anadolu arısı Ege ekotipi ve Kafkas genotiplerinden kolonilerin, ızgaralı ve standart dip tahtalı kovanlarda kışlatılmalarının kış kayıpları ve koloni populasyon gelişimi üzerine etkileri belirlenmiştir. Yetiştirilen Ana arılar ile Ağustos ayında 24 adet E ve 24 adet K paket koloniler oluşturulmuştur. Kasım ayında, E ve K paket koloniler rasgele iki eşit gruba ayrılarak ızgaralı ve ızgarasız dip tahtalı kovanlara aktarılmıştır. Kolonilerden yarısı rasgele seçilerek 64 m rakımda, Aydın-Ziraat Fakültesi'nde (ova grubu); diğer yarısı da 1050 m rakımda, Aydın-Kuyucak ilçesi Belenova Köy'ünde (dağ grubu) 3 ay kışlatılmıştır. Deneme grupları; Dağ grubunda iki farklı genotip (E; 10 adet ve K; 9 adet) ve iki farklı dip tahtalı kovan (ızgaralı; 10 adet ve standart; 9) toplam 19 adet kovanda, Ova grubunda ise; yine iki farklı genotip (E; 12 adet ve K; 11 adet) ve iki farklı dip tahtalı kovan (ızgaralı; 12 adet ve standart; 11) toplam 23 kovanda olacak şekilde düzenlenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, dağda kışlama kaybı %16 iken, ovada kışlama kaybı %13, Ege grubu kolonilerde kışlama kaybı %14, Kafkas grubunda ise %15 olmuştur. Varyans analizi sonuçlarına göre kovan tipinin kış kayıpları üzerine etkisi önemli bulunmuştur (P<0.05). Izgaralı grupta kışlama kaybı %5 ve standart dip tahtalı grupta %25 olarak belirlenmiştir. Sonuç olarak, havalandırmalı kovanlarda kışlatmanın, kışlatma kayıplarına alternatif çözüm önerileri getirebileceği düşünülmektedir.Anahtar kelimeler: Ege genotipi, Kafkas, kışlatma kaybı, kışlatma yüksekliği, ızgaralı ve standart kovan In this study, the effects of overwintering and colony population development on the bee hives with grids and standard boards were determined in two different altitudes in the Aegean Region. Breeding queen bees and 24 E and 24 K package colonies were formed in August. In November, E and K colonies were randomly divided into two equal groups and transferred to beehives with grids and standard boards. Half of the colonies were randomly selected at the altitude of 64 m, at the Faculty of Agriculture of Aydın (plain group); the other half is 1050 m. At altitude, it was wintered for 3 months in Belenova Village (mountain group) of Aydın-Kuyucak district. Trial groups; In the mountain group, two different genotypes (E; 10 and K; 9) and two different bottom board hives (grilled; 10 and standard; 9) in 19 hives, and in Ova group; again, two different genotypes (E; 12 and K; 11) and two different board hives (grilled; 12 and standard; 11) were used in a total of 23 colonies. In all colonies, wintering losses were determined and adult bee growth was observed at certain intervals throughout spring and summer.According to the results of the study, while the wintering loss was 16% in the mountains, the wintering loss was 13% in the plain, the wintering loss in the colonies belonging to the Aegean group was 14%, and the wintering loss in the Caucasian group was 15%. According to the analysis of variance, the effect of hive type on winter losses was significant (P<0.05). Wintering loss in grating group was 5% and 25% in standard bottom board group. As a result, it is ventilated beehives can provide alternative solutions for wintering losses.Keyword: Aegean genotype, Caucasian, loss of wintering, wintering height, grating and standard hive.
Collections