Beliefs and practices of efl instructors on oral corrective feedback and students` perceptions

Abstract

Yabancı dil konuşma öğretiminde hata düzeltimi her zaman tartışmalı konulardan biri olmuştur. Neredeyse her bir araştırmacının ve öğretmenin, sözlü hata düzeltimi konusunda kendine özgü bir fikri ya da inancı vardır. Bunun yanında, öğretmenlerin sınıflarındaki kendi sözlü hata düzeltimi uygulamalarının çok farkında olmadıkları görülmektedir. Öğrencilerin de bu konudaki inançlarının göz önünde bulundurulması gerektiği düşünülmektedir. Dolayısıyla, bu araştırmanın önemi, öğretmenlerin ve öğrencilerin arasındaki bu konudaki ayrılık ve öğretmenlerin kendi inanç ve uygulamalarındaki farklılıklardan doğmaktadır. Araştırmanın asıl amacı hem öğrencilerin hem de öğretim görevlilerinin sözlü dönüt verme konusundaki inançlarını ve öğretim görevlilerinin bu konudaki tutum ve uygulamalarının birbiriyle uyuşup uyuşmadığını incelemektir. Çalışmaya, Türkiye'deki bir devlet üniversitesinin hazırlık okulundan 107 öğrenci ve onların konuşma dersinden sorumlu 6 öğretim görevlisi katılmıştır. Öğretim görevlileri için ayrı, öğrenciler için ayrı hazırlanan ve onların düzeltici sözlü dönüt (DSD) konusundaki görüşlerinin sorulduğu anketler uygulanmıştır. Öğretim görevlilerinin konuşma dersi uygulamaları gözlemlenip istatistiksel veri ile karşılaştırılmıştır. Çalışmanın sonuçları göstermiştir ki öğrencilerin ve öğretim görevlilerinin DSD kullanımına ilişkin bazı alanlarda görüş ayrılıkları vardır ve öğretim görevlilerinin DSD üzerine görüşleri ve uygulamaları da farklılıklar göstermektedir.

Error correction in foreign language speaking instruction has always been a controversial issue. Almost every researcher and teacher has an individual point of view or belief towards oral correction feedback (OCF). Besides, it was seen that teachers may rarely know about their actual oral error correction procedures in the classrooms. It is also needed to take into account of students' beliefs towards OCF. Therefore, the significance of the present study arises from these two gaps between students and teachers perception of OCF; and teachers' beliefs and practices. The main purpose of the study is to investigate the beliefs of both students and teachers towards OCF, and find out whether teachers' beliefs and actual OCF practices match. 107 students from a preparation school of a state university in Turkey and their six speaking course instructors participated in the study. For data collection, two questionnaires designed specially for students and instructors for investigating their beliefs towards OCF were applied. Speaking course instructors' practices were observed to be compared with the statistical data. The results of the study show that there are some conflicts between students and instructors in terms of OCF usage; and instructors' beliefs and practices show differences.