4857 Sayılı İş Kanunu ve 5510 Sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu kapsamında kısmi süreli çalışma

Abstract

Kısmi süreli çalışma, sanayileşme süreci sonrasında endüstriyel hayatın özellikle küreselleşme olgusu ile birlikte sürekli gelişmesi ile birlikte ortaya çıkan bir esnek çalışma şekli olup çalışma hayatında giderek daha uygulanabilir hale gelmiştir. Üretim yapısı içinde esnek çalışma türlerinden biri olarak yer bulan kısmi süreli çalışma özellikle kadın işçilerin çalışma hayatında yer bulmalarında büyük önem arz etmektedir. Kadın çalışanların sosyolojik olarak toplumsal hayattaki yeri göz önüne alındığında kısmi süreli çalışma, söz konusu grubun çalışma hayatına en verimli şekilde entegre olmasını sağlayacak bir çalışma şekli olarak yer bulmaktadır. Ulusal mevzuatımıza ise 2003 yılında 4857 sayılı İş Kanunu ile giren kısmi süreli çalışma, her ne kadar bu kanun öncesinde yasal altyapısı olmasa da çalışma hayatında fiilen uygulanan bir çalışma şekli olarak ülkemizde yer edinmiştir. Her ne kadar mevzuatımızda kısmi süreli çalışma ile ilgili düzenlemeler yer alsa da, esnek bir çalışma türü ve kendine özgü bir yapısı olması çerçevesinde sınırları tam olarak çizilemeyen sürekli gelişen ve değişen bir kavram olarak doktrinde ve yargı nezdinde tartışılmaktadır.Bu çalışmaya kısmi süreli çalışmanın tarihsel gelişimi ile birlikte tanımsal ve uygulamaya yönelik özellikleri çerçevesinde doktrinsel bir giriş yapılmakta, ikinci bölümde ise Ulusal mevzuatımız açısından 4857 sayılı İş Kanunu özelinde inceleme yapılarak birtakım hususlar nezdinde görüş ve önerilerimiz ilgili bölümde yer almaktadır. Üçüncü bölümde ise kısmi süreli çalışma türü açısından ihmal edildiğini düşündüğümüz işin sosyal güvenlik boyutunu yine Ulusal mevzuatımızda yürürlükte bulunan 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu açısından irdelenmiş ve güncel durum ve sorunlar çerçevesinde öneriler sunulmuştur.

Part - Time work is a flexible way of working that has emerged with the continuous development of industrial life especially with the phenomenon of globalization after the industrialization process and has become more applicable in the working life. Part-time work, which is considered as one of the flexible types of work in the production structure, is of great importance especially for female workers to find a place in the working life. On the other hand, part-time work, which entered our national legislation with the Labor Law No. 4857 in 2003, has taken place in our country as a form of work practiced in work life, although it does not have a legal infrastructure before this law. Although our legislation includes regulations on part-time work, it is discussed in the doctrine and the judiciary as a constantly evolving and changing concept whose boundaries cannot be fully drawn within the framework of its flexible structure and unique structure. In this study, a doctrinal introduction is made within the framework of the historical development of the part-time work as well as its descriptive and practical features, and in the second part, our opinions and suggestions are examined in accordance with the Labor Law No. 4857 in terms of our national legislation. In the third part, the social security dimension, which we think is neglected in terms of part-time work type, has been examined in terms of Social Insurance and General Health Insurance Law no. 5510.