Hemşireler arası işbirliğinin hemşirelerin tıbbi hata yapma eğilimine etkisi

Abstract

Bu araştırma hemşireler arası işbirliğinin, hemşirelerin tıbbi hata yapma eğilimlerine etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Tanımlayıcı tipte yapılan bu araştırmanın evreni, Ankara'daki bir üniversite hastanesinde çalışan tüm hemşirelerden oluşmaktadır (n=550). Bu hastanedeki aktif çalışan ve araştırmayı kabul eden hemşireler örneklemi oluşturmaktadır (n=270). Araştırmanın etik izini, Ocak 2018 de Bozok Üniversitesi Rektörlüğü Klinik Araştırmalar Etik Kurulu tarafından verilmiştir. Araştırmada veri toplama araçları; kişisel bilgileri içeren 'Kişisel Veri Formu', Çelik Durmuş ve Yıldırım (2016) tarafından Türkçe'ye uyarlanmış 'Hemşire-Hemşire İşbirliği Ölçeği', Özata ve Altunkan (2010) tarafından geliştirilen 'Tıbbi Hataya Eğilim Ölçeği' olmak üzere üç bölümden oluşmaktadır. En sık kullanılan istatiksel testler, Kolmogorov- Smirnov, Shapiro- Wilk, parametrik, non parametriktir. Hemşireler arası işbirliği puan ortalamasının 2.98±0.55 ile ortalamanın üzerinde ve iyi denilebilecek düzeyde olduğu belirlenmiştir. Hemşirelerin tıbbi hataya eğilim ölçeğinden aldıkları toplam puan ortalamaları 4.69±0.34 olup, tıbbi hataya eğilimlerinin düşük olduğu saptanmıştır. Araştırmada, hemşireler arası işbirliği düzeyinin arttıkça, ilaç ve transfüzyon uygulamalarında, hastane enfeksiyonlarında, hasta izlemi ve malzeme güvenliğinde, düşmelerde, iletişimde ve genel tıbbi hata eğilimlerinde azalma olduğu bulunmuştur (p˂0.05). Araştırmada, hemşireler arası işbirliğinin, hemşirelerin tıbbi hata yapma eğilimleri üzerinde %15.7 anlamlı bir etkisi olduğu belirlenmiştir. Araştırmanın sonucuna göre, hasta bakım sürecinde hemşireler arası işbirliğinin yüksek olması ile olası hataların azaltılabileceği sonucuna varılmaktadır.Anahtar Kelimeler: Hemşire, Hemşirelikte İşbirliği, Hemşirelikte Tıbbi Hata,İşbirliği, Tıbbi Hata

This research was conducted to determine the effect of collaboration among nurses on nurses tendency to make medical error. The universe of this descriptive study consists all nurses working in a university hospital in Ankara (n=550). The sampling, to includes nurses who were active in this hospital and who accepted the research (n=270). The ethical leave of the study was given in January 2018 by Bozok University Rectorate Clinical Research Ethics Committee. The data tools collect consist in three parts in the study: `Personal Data Form` which include personal data, `Nurse-Nurse Collaboration Scale` adaptation to Turkish by Çelik Durmuş and Yıldırım (2016), `Medical Error Tendency Scale` developed by Özata ve Altunkan (2010). The most common used statistic tests Kolmogorov-Smirnov, Shapiro-Wilk, parametric, non-parametric, respectively. The mean score of collaboration among nurses was found to be good and above the average with 2.98±0.55. The mean score of medical error tendency scale determined 4.69±0.34, low the medical error tendency. In this study, as the collaboration among nurses increases, the drug and transfusion practices, hospital infections, patient monitoring and the safety of medical equipment, falls, communication and general medical error trend desreases (p˂0.05). The study, it determined the collaboration among nurses had a significant effect of %15.7 on the tendency of nurses to make medical error. According to the result of the study, it is concluded that possible error can be reduced by high cooperation among nurses in patient care process.Key Words: nursing, collaboration in nursing, medical error in nursing,collaboration, medical error