Spora katılımın akran ilişkileri üzerine etkisinin araştırılması

Abstract

Bu çalışmanın amacı spora katılımın akran ilişkileri üzerine etkisinin araştırılmasıdır. Çalışmaya 10-15 yaşları arasında 572 (%52,5) erkek, 518 (%47,5) kadın 1090 birey katılmıştır. Katılımcıların akran ilişkilerini değerlendirmek için Atik, Çok, Çoban, Doğan ve Karaman (2014) tarafından Türkçeye uyarlanan `akran İlişkileri Ölçeği` kullanılmıştır. Ölçek 22 maddeden ve 5 alt boyuttan (Birliktelik alt boyutu, Çatışma Alt Boyutu, Yardım Alt Boyutu, Koruma Alt Boyutu, Yakınlık Alt Boyutu) oluşmaktadır. Çalışmanın değerlendirilmesinde SPSS 15 paket programı kullanılmıştır. Verilerin tanımlayıcı istatistikleri alınmış veri analizi yapılmıştır. Veri analizinde ilk önce dağılımın normalitesine bakılmıştır. Normallik dağılımı Shapiro-Wilk testi ile yapılmıştır. Verilerin normallik değerlerini sağlamadığı görülmüştür. Verilerin değerlendirilmesinde Mann-Whitney U ve One Way Anaova testi kullanılmıştır. Fiziksel aktiviteye katılanların genel akran ilişkileri sıra ortalamaları, birliktelik alt boyutu, yardım alt boyutu, koruma alt boyutu, yakınlık alt boyutu sıra ortalamaları fiziksel aktiviteye katılmayanlara göre önemli derecede yüksek bulunmuştur (p<0.05). Çatışma alt boyutunda ise fiziksel aktiviteye katılanların akran ilişkileri sıra ortalamaları katılmayanlardan düşük olmasına rağmen aradaki fark istatistiksel olarak önemli düzeyde değildi (p>0.05). Lisanslı olarak spor yapanların genel akran ilişkileri sıra ortalamaları, birliktelik alt boyutu, koruma alt boyutu sıra ortalamaları fiziksel aktiviteye katılmayanlara göre önemli derecede yüksek bulunmuştur (p<0.05). Yakınlık alt boyutu, çatışma alt boyutu, koruma alt boyutu sıra ortalamaları lisanslı spor yapanlar lehinedir. Yalnız aradaki fark istatistiksel olarak önemli düzeyde değildir (p>0.05). Sonuç olarak spora katılım akran ilişkilerini olumlu yönde etkiliyor denilebilir.

The aim of this study is to investigate the effect of participation in sport on peer relations. The study included 572 (52.5%) male, 518 (47.5%) female 1090 individuals aged 10-15 years. The Peer Relationship Scale, which was adapted to Turkish by Atik, Çok, Çoban, Doğan and Karaman (2014), was used to evaluate the peer relations of the participants. The scale consists of 22 items and 5 sub-dimensions (Association sub-dimension, Conflict Sub-Size, Help Sub-Size, Protection Sub-Size, Proximity Sub-dimension). SPSS 15 package program was used to evaluate the study. Descriptive statistics of the data were analyzed. In the data analysis, the distribution of the distribution was examined first. Normality distribution was done by Shapiro-Wilk test. It was found that the data do not provide normality values. Mann-Whitney U and One Way Anaova test were used to evaluate the data. The mean peer relationships, physical activity subscales, subscale subscale, subscale subscale, subscale subscale subscale were significantly higher than those who did not participate in physical activity (p <0.05). In the conflict sub-dimension, although the average of peer relations was lower than the ones who did not participate in the physical activity, the difference was not statistically significant (p> 0.05). General peer relations order averages, sub-dimension of sub-dimension, protection sub-dimension order averages were found to be significantly higher than those who did not participate in physical activity (p <0.05). The proximity sub-dimension, the conflict sub-dimension, the protection sub-dimension order averages are in favor of licensed sports. The difference was not statistically significant (p> 0.05). As a result, participation in sports can positively affect peer relations.