Denizli İli Tavas ilçesi hayvancılık işletmelerinde yem koruma ve depolama uygulamalarının tespiti

Abstract

Bu çalışma, Türkiye'nin Denizli ili, Tavas ilçesi'ndeki hayvancılıkişletmelerinin demografik, coğrafi ve sosyoekonomik özelliklerini ve tarım vehayvancılık faaliyetlerini incelemeyi amaçlamıştır. Yüz yüze görüşme, 16mahalledeki 939 işletmeyi en iyi temsil edecek şekilde seçilen %25.24'ünde (237hayvancılık işletmesinde) yapıldı ve 73 sorudan oluşan bir anket kullanarakgerçekleştirmiştir. işletme sahiplerinin %84,81‟inin ilkokul mezunu, %66,25‟nin 40-59 yaş arasında ve yaş ortalamasının 51,31 olduğu; %61,71‟inin en az birkooperatif/birlik üyesi olduğu %96,20‟sinin süt sağım makinası kullandığı,%2,95‟inin yemleme römorku (TMR) ile yemleme yaptığı anlaşılmıştır. işletmesahiplerinin %77,21‟inin yıllık gelirinin 20.000 TL‟nin altında olduğu, işletmelerinyarısının yemin %80‟den fazlasının satın aldıkları, yem bitkisi ekilişlerinin ve silajüretiminin yetersiz olduğu, %99,16‟sının kaba yemin kalitesini görüntüsündenanladığı, konsantre yemin kalitesini ise %78,90‟ının deneyerek anladığı, beğenirsealmaya devam ettiği tespit edilmiştir. Kaba yemin %81,02‟sinin, konsantre yemin%87,35‟nin samanlıkta ve ahır içerisinde muhafaza edildiği %89,87‟sinin ambalajlıyem maddelerini istiflerken ambalajlı yem maddeleri ile yer arasına 10-15 cm ve%71,73‟ünün ambalajlı yem maddeleri ile duvar/tavan arasına 15-20 cm mesafebıraktığı ve %46,83‟ünün üst üste 6-7 çuval, %36,02‟sinin üst üste 4-5 çuval yemkoyduğu, %98,73‟ünün yem kaynaklı zehirlenme olayı yaşamadığı, %98,31‟ininfabrika yemini analiz yaptırmadığı görülmüştür. işletme sahiplerinin yem depolarınınsıcaklık ve nemini, konsantre yemin, kaba yemin ve silajın nemini ölçmediği,yemlerde ve sütte aflatoksin analizi yaptırmadığı görülmüştür. işletme sahiplerininyem depolarının bağıl nem ve ideal sıcaklık değerinin, konsantre yemlerinindepolama koşularını, nem miktarının maksimum değerini bilmediği tespit edilmiştir.Yem depoları boşaldığında ve yeni yem depoya istiflenmeden önce, gerekli temizlikve dezenfeksiyonun yapıldığı ve yem depolarında kuşlara, kemirgenlere vehaşerelere karşı mücadele edildiği görülmüştür. işletme sahiplerinin tamamının tarımve hayvancılık konusunda yeterli bilgiye sahip olduğunu düşündüğü ancak hayvanbesleme, Rasyon hazırlama ve silaj hazırlama konusunda, profesyonel destekalmadığı, hayvan besleme ile ilgili düzenlenecekkurs/panel/seminer/eğitim/toplantıya katılmak istediği belirtilmiştir. Denizli Tavasilçesindeki işletme sahiplerinin, tarım ve hayvancılık konusunda bilgilerinin yetersizolduğu, tarım ve hayvancılık konusunda danışmanlık hizmeti almadığı, yemmaddeleri depolama ve muhafaza konularında gerekli hassasiyet ve önemingösterilmediği tespit edilmiştir. Sonuç olarak bu konularda yetiştiricilerin eğitilmesive daha fazla araştırma yapılması gerekmektedir.Anahtar Kelimeler: Denizli ili Tavas ilçesi, Hayvancılık işletmesi, Yem Koruma veDepolama

This study aimed to explore the demographic, geographical, andsocioeconomic characteristics, and agricultural and livestock activities of livestockenterprises in Tavas District of Denizli Province, Turkey. The face-to-face interviewwas conducted in 25.24% (237 livestock holdings), which were selected to bestrepresent 939 holdings in 16 neighborhoods, using a questionnaire of 73 questions.The results of the study showed that 84.81% of the owners of the businesses wereprimary school graduates; 66.25% were aged 40–59 years, and the average age was51.31 years. Further, 61.71% of them were members of at least onecooperative/union, 96.20% of them used milking machine, and 2.95% of themperformed the feeding with a feeding trailer (Total Mixed Ration-TMR). Also,77.21% had an annual income of less than 20,000 Turkish Liras (TL); half of theenterprises bought more than 80% of the fodder. Fodder plant cultivation and silageproduction were insufficient; 99.16% understood the roughage quality from theappearance, and 78.90% understood the concentrated fodder quality by using thefodder; they continued buying the fodder if they liked its quality. Moreover, 81.02%of the roughage and 87.35% of the concentrated fodder were stored in the hayloft andin the barn, respectively; 89.87% packed the fodder bags 10–15 cm above theground, and 71.73% left a space of 15–20 cm between the packaged feedstuff and thewall/ceiling. Further, 46.83% put 6–7 sacks on top of each other, 36.02% put 4–5sacks on top of each other, 98.73% did not have a situation of poisoning cause fromfodders, and 98.31% did not have an analysis of the factory fodders. The owners didnot measure the temperature and humidity of feed stores, concentrates, roughage, andsilage, performed no aflatoxin analysis in forages and milk. The owners did not knowthe relative humidity and ideal temperature value of the forage stores, the storageconditions of the concentrated forages, and the maximum amount of moisture. Thenecessary cleaning and disinfection were performed when the fodder storages wereemptied and before the storages were filled with the new fodder. Also, effectivemeasures were taken against birds, rodents, and pests in the fodder storages. It isthought that all owners had sufficient knowledge of agriculture and livestock, butthey did not receive professional support in animal nutrition, ration preparation, andsilage preparation. They admitted to attendcourses/panels/seminars/training/meetings about animal nutrition. Hence, the ownersof Tavas District were not sufficiently informed about agriculture and livestockproduction, they did not receive consultancy services, and they was not shownenough attention for storage and preservation of fodders. The study concluded thatthe owners needed to be trained and further investigation were required for detailedinsights.Key words: Denizli Province; fodder preservation and storage, livestock enterprise,Tavas District