Power and national identity in the formation of Islamabad and its capitol complex

Abstract

Bu tezde, Pakistan'ın başkenti İslamabad'ın kentsel form ve mimarisiyle ilintili olarak iktidar kavramı ve milli kimliğin irdelenmesi amaçlanmaktadır. İktidar, salt zorlayıcı bir hünerden fazlasıdır. Michel Foucault'a göre; düzen, disiplin ve organizasyon normatif süreçleri yolu ile edinilen iktidar mekanizması sosyal yapıyı etkilemektedir. Bu yolla iktidar, kentin fiziksel formuna yansır. İkinci Dünya Savaşı sonrasına bakıldığında birçok başkent, emperyal hükümetler ile ilişkisini ya tamamen bitirmeye veya tekrar güçlendirmeye karar verdi. Bir ulusun başkentinin, o ulusun kimliğinin bir yansıması olarak görüldüğü bu ilişkiyi sürdürmede temsil önemli bir rol oynadı. Bu noktada mimarlık, uluslararası ölçekte bir ulusu açıklamak, tanımlamak, yadsımak ya da doğrulamak için güçlü bir kolektif temsildir. Bu temsil, kullanıldığı bağlamdan ayrı bir şekilde değerlendirilemez. Dolayısıyla, bir şehrin kentsel düzen ve desen çözümlemesi benzer bir önem kazanmaktadır. Pakistan, 1947 yılında İngiliz egemenliğiyle bağlarını koparmış Güney Asya'da bulunan bir ulus devlettir. Bu tezin amacı, iktidar ve milli kimlik kaygısının bir başkenti nasıl şekillendirdiğini eleştirmek değil, anlamaktır. Islamabad, Yunan mimar ve şehir plancısı Constantinos A. Doxiadis tarafından 1959'da tasarlanan, Asya'nın en büyük yeni şehirlerinden biridir. Eğitimli profesyonel eksikliği nedeniyle Pakistan, başkentin tasarımı için E.D. Stone, Louis I. Kahn, Arne Jacobsen ve diğer yabancı mimarlarla çalışmıştır. Bu araştırma, şehrin planlama ve kentsel formu ile içindeki Kapitol kompleksinin mimarisine odaklanmaktadır.

This thesis is an attempt to understand the concept of power and national identity concerning the urban form and architecture of Pakistan's capital city, Islamabad. Power is more than just a coercive ability. According to Michel Foucault, power mechanisms through the normative process of order, discipline and organization affect social constructs. Through this channel, power reflects in the city's physical form. Identity is a formalization of these social constructs. In WWII's aftermath, many capital cities emerged that sought to negate or re-enforce ties with sovereign or imperial power. Representation played an important part in conveying this relation where a nation's capital was seen reflection of its identity. In this stead, architecture is a powerful collective rendition of a nation by expressing, defining, negating or validating its depiction in the international world. This representation cannot be perceived in isolation from the context in which it is placed. Hence, the urban layout and pattern of the city deserves comparable importance in its analysis.Pakistan is one such nation state located in South Asia that severed its ties with British sovereignty in 1947. The intention of the thesis is not to criticize but to understand how power and concerns of national identity shaped its capital city. Islamabad is one of the largest new cities in Asia designed by Constantinos A. Doxiadis, a Greek architect and urban planner, in 1959. Because of lack of trained professionals, Pakistan relied on foreign architects such as E.D. Stone, Louis I. Kahn and Arne Jacobsen among others to design its national capitol. This research focuses on planning and urban form of the city and the architecture of the capitol complex within it.