Place–identity–change in Ankara University Cebeci Campus as an issue of modern heritage conservation

Abstract

Son yıllarda, Avrupa ve Amerika'dan sonra Türkiye'de de modern mimarinin ve peyzajın korunmasına yönelik ilginin artarak gelişmesine koşut özel ve kamusal kampüs sınırları içinde bulunan modern mimarlık dönemi örneklerine yönelik bir farkındalık oluşmaya başlamıştır. 'Modern miras' tartışmasıyla birlikte 'yerin kimliği' de bu tezin irdelediği konunun bir parçasıdır. Bu çalışmada, 'yer kimliği' kavramı, `çalışma kapsamındaki binaların fiziki ve sosyal girdilerin etkileşimi ile ortaya çıkan kimliği` olarak ele alınmıştır. Bu tezde, 'yer kimliği'ni 'modern mimari' örnekleri üzerinden tartışmanın her iki araştırma alanına da büyük katkıda bulunduğu görülmektedir. Bu bağlamda, Ankara Üniversitesi Cebeci Kampüsü, Cumhuriyet'in çağdaşlaşma çabalarının yansıması olan mimari örnekleri barındırması ve bu yapıların Türkiye'nin siyasi tarihinde önemli figürler olması sebebiyle, bu kapsamdaki bir çalışma için en iyi örneklerden biridir. Bu tez kapsamında, Ankara Üniversitesi Cebeci Kampüsü'ndeki binalar incelenerek özgün mimari özellikleri tanımlanmış ve günümüze kadar geçirdikleri değişimler belgelenmiştir. Ayrıca binaların kullanıcılarıyla görüşmeler yapılmış ve fakültelerin karakterini oluşturan sosyal ve politik unsurlar hakkında da bilgi toplanmıştır. Daha sonra, toplanan veriler analiz edilerek Kampüsteki farklı kimlikler tanımlanmıştır. Bu tanımlar ışığında, 'mimari kimlik' ve 'kurumsal kimlik' girdilerinin bu kimlik tanımlarındaki ağırlığının değiştiği ortaya konmuştur. Kullanıcıların geçmişe ve birbirlerine olan bağlılıkları ile yapıların mimari dili bu tanımlamalardaki değişkenlik ve çeşitliliğin ana parametreleri olarak gösterilmiştir. Son olarak, alana yönelik ortaya çıkan özgün bilgilere ek olarak, süreçteki deneyimler ve sonuçta ortaya çıkan yeni sorular ile bu tezin koruma alanına yapacağı katkılar ve yön vereceği yeni tartışmalar ortaya konmuştur.

In recent years, following the increasing attention on the conservation of modern buildings and landscapes in Turkey developed after Europe and the United States, a significant recognition of modern buildings and landscapes on private and public campuses has also started. Together with the 'modern heritage' discussion, the 'place identity' issue is also a part of the problem for this dissertation. In the case of this study, the focus is on the meaning of 'place identity' which can be defined as the identity of buildings in the scope of the study composed as a result of the interaction between physical and social inputs. It is obvious that discussing the 'place identity' through the examples of 'modern architecture' in Turkey made a great contribution to both of the research fields. In this respect, the case of Ankara University Cebeci Campus is one of the best area as housing the architectural examples of the modernization efforts of the Republic as being significant figures in the political history of Turkey. In the scope of the thesis, the buildings in Ankara University Cebeci Campus were studied to define the original architectural features and to document the changes until today. Besides, interviews were done with the users of the buildings results of which provided information about social and political aspects of the faculties. Following that, the collected data were analyzed and the varying identities in the Campus were defined. In the light of this definitions, it is introduced that the dominancy of the 'institutional identity' and 'architectural identity' changes between faculties. The belonging to the past and between the graduates and the architectural language of the buildings stands as the main parameters in this varying identity definitions and change. Lastly, the possible contributions of the thesis through experiences and newly-arise questions were brought for further discussions in addition to the original information in the related topics.