Öğrenci koçluğu uygulamasının ortaokul öğrencilerinin matematik dersindeki başarıları ve derse yönelik tutumları üzerindeki etkisi

Abstract

Bu tez çalışmasında, öğrenci koçluğu uygulamasının ortaokul sekizinci sınıf öğrencilerinin matematik dersindeki başarıları ve matematik dersine yönelik tutumları üzerindeki etkisi incelenmiştir. Tez çalışmasında kullanılan yarı deneysel desen kapsamında, Ankara ilindeki bir ortaokulun bir şubesinde öğrenim gören toplam 26 sekizinci sınıf öğrencisi rastgele atama yöntemiyle eşit sayıda iki gruba ayrılarak deney ve kontrol grupları oluşturulmuş ve rastgele atama sırasında kız ve erkek öğrencilerin her iki grupta eşit sayıda temsil edilmeleri sağlanmıştır. Ön test son test kontrol gruplu yarı deneysel araştırma sürecinde deney grubunda yer alan öğrencilere araştırmacı tarafından yüz yüze öğrenci koçluğu uygulaması gerçekleştirilirken, kontrol grubundaki öğrencilere yönelik olarak öğrenci koçluğu uygulaması yapılmamıştır. Deneysel işlemin sona ermesinden sonra deney ve kontrol gruplarının matematik dersindeki başarılarına ilişkin son test ölçümleri ve matematik dersine yönelik son tutum ölçümleri parametrik olamayan testlerden bağımsız gruplar Mann-Whitney U testi kullanılarak karşılaştırılmıştır. Analiz sonuçları, öğrenci koçluğu uygulaması gerçekleştirilen deney grubunda yer alan öğrencilerin son test ölçümlerinin kontrol grubunda yer alan öğrencilerden istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde daha yüksek olduğunu ortaya koymuştur. Üstelik öğrencilerin son test ölçümleri cinsiyet, velinin eğitim durumu, ailenin gelir durumu ve öğrencinin kendisine ait odasının olması gibi birtakım demografik ve sosyoekonomik değişkenlere göre farklılık göstermemektedir. Diğer yandan, deney ve kontrol grubunda yer alan öğrencilerin son tutum ölçümleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farka rastlanmamıştır. Anahtar Kelimeler: Öğrenci Koçluğu, Çözüm Odaklı Koçluk, Matematik, Başarı, Tutum

Asst. Prof. Dr. Mehmet Fatih ÖÇALIn this thesis, the impact of student coaching on eight grade middle school students' achievement in and attitudes toward mathematics has been investigated. In the context of the quasi experimental design utilized in this thesis, 26 students of a randomly selected classroom in a middle school in Ankara school district were randomly assigned to experimental and control groups. Female students were equally represented in both groups. In the process of the pretest posttest quasi experimental design with a control group, students in the experimental group were provided face to face student coaching by the researcher while those in the control group were not offered student coaching. Once the experimental intervention was over, posttest measurements of experimental and control groups' achievement in and attitudes toward mathematics were compared using nonparametric independent groups Mann-Whitney U test. The results of independent groups Mann-Whitney U tests indicated that posttest mathematics achievement scores of students in the experimental group were statistically significantly higher than posttest mathematics achievement scores of students in the control group. Furthermore, there was no statistically significant difference between posttest mathematics achievement scores of students in experimental and control groups as regard to their gender, parents' education, family income, and private room possession. On the other hand, there was no statistically significant difference between posttest measurements of experimental and control groups' attitudes toward mathematics. Keywords: Student Coaching, Solution Focused Coaching, Mathematics, Achievement, Attitudes