Üst birinci premolar çekimli hastalarda piezoinsizyon tekniğinin keser retraksiyon hızı ve kondil konumuna etkisi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, keser retraksiyonu aşamasında uygulanan piezoinsizyon tekniğinin retraksiyon hızına, dişlerin sefalometrik röntgen verilerine ve kondil konumuna etkisinin değerlendirilmesidir. Araştırmada yer alan 30 hasta rastgele iki gruba ayrılmıştır. İlk gruptaki hastalara (Grup 1) mini vida destekli keser retraksiyonu yapılırken, ikinci gruptaki hastalara (Grup 2) ise mini vida destekli keser retraksiyonu sırasında piezoinsizyon uygulanmıştır. Keser retraksiyonuna başlamadan önce hastalara mini vida yerleştirilmiş ve hastalardan alt ve üst çeneden alçı modeller, lateral sefalometrik röntgenler, yüz arkı kaydı elde edilmiştir. Aynı kayıt işlemleri 28 günlük retraksiyon sonunda tekrarlanmıştır. Lateral sefalometrik röntgen değerlendirmesinde on beş parametre değerlendirilmiştir. Model analizi için modeller üç boyutlu tarayıcı ile taranıp bilgisayar ortamında ölçümleri yapılmıştır. Klinikte kaydedilen yüz arkı transferi, SAMTM artikülatörüne aktarılıp MPITM ölçümü için hazır hale getirilmiştir. Çalışmamızda lateral sefalometrik röntgenlerine, model ölçümlerine, MPI kayıtlarına ve yaş verilerinin gruplar arası karşılaştırmasında bağımsız örneklem t testi, grup içi karşılaştırmasında bağımlı örneklem t testi kullanılmıştır.Çalışmamız sonucunda keser retraksiyonu aşamasında piezoinsizyon uygulanan grupta diş hareketi miktarında ve dolayısıyla hızında artış görülmüştür. Lateral sefalometrik röntgen değerlendirmesinde her iki grupta da üst kesici dişlerin eğimlerinde azalma ve kesici dişlerin kesici uçlarında geriye doğru konumlandığı saptanmıştır. Ancak grup içi değerlendirmede istatistiksel anlamda farklılık bulunmamıştır. MPI kaydı değerlendirmesinde ise istatistiksel olarak hem grup içi hem gruplar arası farklılık tespit edilmemiştir.Sonuç olarak piezoinsizyon tekniğinin uygulanması ile diş hareket miktarında ve hızında artış sağlarken, dişlerin sefalometrik ölçümlerinde ve eklem konumunda bir farklılık yaratmamıştır. Bu yöntem geleneksel ortodontik tedaviye ek olarak güvenle uygulanabilir.

The aim of this study is to evaluate the effectiveness of piezoincision technique on accelerating the tooth movement and thus shortening the treatment time and to determine its effect on condyle position.Thirty patients with the indication of maxillary first premolar extraction on both sides were selected for this study. They were randomly divided into 2 equal groups. After the distalization of canines, upper four incisors were leveled and aligned to get ready for the incisor retraction. Then, a mini screw was applied between the maxillary second premolars and first molars for the anchorage. TAD supported incisor retraction and piezocision were applied to the experimental group (Group II). The control group (Group I) just received TAD supported incisor retraction. Dental casts, face bow record and lateral cephalometric radiographs were obtained from the patients before and 28 days after the retraction. Three-dimensional images of dental casts were gained with laser surface scanning system and the amount of retraction of the incisors was measured using the palatal rugae as a reference. 15 parameters were evaluated on lateral cephalometric radiographs for the dental, dentoalveolar and soft tissue changes. The results demonstrated that piezosurgery significantly increased the rate of tooth movement comparing to the control group (p<0,001). The inclination (measured by U1-SN, U1 PP and U1-NA) of the upper incisor teeth decreased significantly in both groups (p<0,001). Upper incisor teeth were significantly retracted (measured by U1i-NA and U1i-PtV) in both groups (p<0,001). However, there was no statistically significant difference between the groups considering the inclination and retraction of the incisors. On the MPI records evaluation, there was no statistical difference between the groups and intra-groups.Piezosurgery can be combined with conventional orthodontic treatment to decrease total treatment durations without making severe dental cephalometric and condylar position changes.