Üremik sıçan derisinde FGF23 ekspresyonun ve FGFR1`in histopatolojik değişimlerinin belirlenmesi ve mineral konsantrasyonu ile ilişkileri

Abstract

Amaç: Üremik sendromda birçok deri bulgusu görülmektedir. Deri bulgularının patogenezi tam olarak bilinmemektedir. FGF-23 üremide artan bir hormon ve üremik bir toksindir. FGF-23 ile deri bozuklukları arasında ilişki olabileceğine dair bulgular bildirilmiştir. Ancak üremide deri FGF-23 ekspresyonu ve FGF reseptör 1 (FGFR1) düzeyi konusunda bilgi eksikliği mevcuttur. Çalışmamızdaki amacımız, üremik sıçanlarda FGF 23 ekspresyonunu ve FGFR1 değişimlerini tespit etmektir. Materyal ve Metot: Çalışmada erişkin erkek 16 adet Wistar Albino sıçan (12-16 haftalık,290-310 gr ağırlığında) kullanıldı. Üremik grup (n=8) ve Sham grup (n=8) olarak iki gruba ayrılmıştır. Üremik grup Wistar Albino sıçanların böbreklerinin altıda beşi cerrahi olarak eksize edilerek üremiye meyilli hale getirilmiştir. On dört hafta sonra sıçanlar feda edilerek biyokimyasal ve immunohistopatolojik incelemeler yapılmıştır. Verilerin istatistiksel analizleri bağımlı grup ortalamaları Wilcoxon Signed Ranks testi ile bağımsız grupların ortalamaları ise Mann-Whitney U testi kullanılarak yapıldı ve anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak kabul edildi.Bulgular: Deney sonunda Üremik Grubun kan üre nitrojen [(BUN), 55,2±8,9] ve kreatinin düzeyleri (0,69±0,08) Sham Gruba göre (sırasıyla, 29,6±6,8 ve 0,3±0,04) istatistiksel olarak anlamlı şekilde yüksek bulunmuştur [Mann Whitney U testi (MWU), sırasıyla, p=0,002 ve p=0,003]. Üremik Grup da serum FGF23 düzeyi Sham Gruba göre daha yüksek (53,5±20,9 karşı 37,2±9,7 MWU, p=0,072), 1,25 (OH)Vit D3 (Kalsitriol) ise düşüktür (149,4±33,5 karşı 213,8±43,8, MWU, p<0,05). Deride FGF-23 düzeyi Üremik Grup da Sham Gruba göre istatistiksel olarak anlamlı şekilde yüksek bulunmuştur (186,3±16,8 karşı 148,9±25,9, MWU, p<0,01). Üremik grup da FGFR1 yoğunluğunun özellikle epidermis ve kıl foliküllerinde arttığı görülmüştür. Genel olarak, bütün deri elemanlarında, Sham Grup da FGFR1 ekspresyonu Üremik Gruba göre daha azdır. Sonuç: Üremik sıçanların derisinde FGF 23 ve FGFR1 yoğunluğu artmıştır. Bu bulgunun patogenezdeki yeri ve klinik bulgularla ilişkisinin netleşmesi açısından ek çalışmalara ihtiyaç vardır. Anahtar Kelimeler: Deri, FGF23, FGFR1, Kronik Böbrek Yetmezliği, Üremi

Objective: Uremic syndrome shows signs of aged skin. The pathogenesis of these skin manifestations is unknown. The amount of FGF-23 increases in uraemia and it is known as a uremic toxin. It was envisioned that there may be a relationship. However, there has been no information on the level of FGF-23 and expression of FGF receptor 1 (FGFR1) in uraemia. Our primary aim was to investigate FGF 23 and FGFR1 expression patterns in uremic rats.Methods: Sixteen adult male Wistar Albino rats (12-16 weeks old, weighing 290-310 g) were used in the study. Uremic group (n = 8) and Sham group (n = 8) were divided into two groups. Uremic group Wistar Albino rats were surgically excised from five-sixths of the kidneys, making it prone to uremia. Fourteen weeks later, rats were sacrificed and biochemical and immunohistopathological examinations were performed. Statistical analysis of the data was performed by using Wilcoxon Signed Ranks test for dependent group means and Mann-Whitney U test for independent groups and the significance level was accepted as p <0.05.Results: The blood urea nitrogen [(BUN), 55.2 ± 8.9] and creatinine levels (0.69 ± 0.08) of Uremic group were compared to the those of Sham group (29.6 ± 6.8 and 0, 3). ± 0.04, respectively). Statistically significant changes were recorded for the Uremic group samples [Mann Whitney U test (MWU), where p = 0.002 and p = 0.003]. Serum FGF23 levels in Uremic group were higher than Sham group (53.5 ± 20.9 versus 37.2 ± 9.7 MWU, p = 0.072), and 1,25 (OH) Vit D3 (Calcitriol) was lower (149). 4, 33.5, 213.8 ± 43.8, MWU, p <0.05). The FGF-23 level in the skin was significantly higher in the Uremic group (186.3 ± 16.8 versus 148.9 ± 25.9, MWU, p <0.01). Furthermore, widening of epidermis and hair follicles were observed in Uremic group. In general, FGFR1 expression in Sham group was significantly lower in all of the skin elements.Conclusion: Concentrations of both FGF 23 and FGFR1 appeared to have increased in the skin of uremic rats. These findings need to be re-evaluated further in terms of the pathogenesis of uraemia on the basis of accumulated clinical evidence.Keywords: Chronic Renal Failure, FGF23, FGFR1, Skin, Uremia