Turkish civil society organizations (CSOs) in the EU accession process

Abstract

Son yıllarda, sivil toplum dünya literatüründe, büyük bir ilgi çekmekte. Benzer birşekilde akademik dünya ve medya da Türkiye'de sivil topluma ve onun aktörleri ?SivilToplum Kuruluşlarına? (STK'lar), özellikle AB katılım sürecinin de artan etkisiyleberaber, ilgi göstermektedir. Türkiye'de sivil toplumun ve kuruluşlarının dönüşümüsadece AB etkisiyle gerçekleşmemiştir. Bununla beraber, AB'nin bu dönüşüme ve diğerçeşitli aktif ve etkili aktörlerin ortaya çıkmasına etki eden en güçlü değişken olduğunusöylemek yanlış olmaz. Özellikle, Türkiye'ye adaylık statüsü veren HelsinkiZirvesi'nden sonra (1999), hükümetler AB'nin taleplerine uyma konusunda daha isteklioldular. Buna bağlı olarak, sivil toplumu da ilgilendiren kanun değişikliklerini içerenhukuki reform paketleri ortaya çıktı; örneğin Yeni Dernekler Yasası ve Yeni MedeniKanun. Sivil toplum alanında AB müktesabatı yok; bunun yerine, üye devletler ilgilimevzuatlarını düzenlemede tam yetkiye sahipler. Buna ilaveten, AB düzeyinde,bağlayıcı olmayan mevzuat ve STK'larla yoğun etkileşim var. AB, fonlar ve STK'larınkarar mekanizmaları süreçlerine katılmaları konusunda da yardımcı oluyor. TürkSTK'ları AB fonlarından yararlanıyor, destek alıyor ve AB kuruluşlarıyla, her ne kadaristenilen düzeyde olmasa da, karşılıklı ilişkilerde bulunuyor. Sivil toplumundönüşümünün sadece politik veya ekonomik değil, aynı zamanda kültürel ve toplumsalda olduğu unutulmamalıdır. Bu nedenle, sivil toplumun kendisini oluşturan halktarafından bu dönüşümün özümsenmesi zaman alır.

Civil Society has been receiving great attention in the world literature in recent decades.Similarly, the academia and the media have shown interest in Civil Society in Turkeyand its actors, ?Civil Society Organizations (CSOs),? especially with the rising impactof the EU accession process. The transformation of civil society and its organizations inTurkey has not been enabled solely through the impact of the EU. Nevertheless, itwould not be incorrect to say that the EU is the strongest variable influencing both thistransformation and the rise of several other active and efficacious actors. Specificallyafter the Helsinki Summit 1999, which gave Turkey candidacy status, governmentshave been eager to conform to EU demands. Accordingly, legislative reform packagesinvolving amendments concerning civil society, e.g., the New Associations Law and theNew Civil Code have emerged. There is no EU acquis communautaire in civil societyarea but rather member states have the full competence to organize their relatedlegislation. Additionally, in the EU level, there is unbinding legislation pertaining to andintensive interactions with the CSOs. The EU helps with funding and getting CSOsinvolved in the decision-making processes, as well. Turkish CSOs benefit from EUfunds, receive support and exercise bilateral relations, even at not the level desired, withmany EU institutions. Yet, it should be born in mind that the transformation of civilsociety is not only political or economic, but also cultural and social. Thus, it takes timefor it to be internalized by the public, which actually comes to constitute civil societyitself.