Trust and wealth
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Kişisel servet ve dağılımı ile tanımadığımız kişilere olan güven arasındaki ilişki kuramsal açıdan incelenmektedir. Ampirik bulgular böyle bir ilişkinin olduğuna işaret etmekte, ancak iktisat literatüründe bu olguyu açıklayacak teorik modeller henüz geliştirilmemiştir. Güvenin kötüye kullanıldığı durumlarda, verilen sözün yerine getirilip getirilmeyeceğini taraflar arasında oynanan (yasalveya yasal olmayan) bir güç savaşı belirlemektedir. Oyunun dengesinde, zengin insanların güvenmeye daha yatkın olduğu, fakat karşılarındaki insanların servetlerı kendilerine oranla düşük ise, onların güvenini de kötüye kullanmaya daha yatkın oldukları saptanmıştır. Aynı zamanda fakir insanların güvenmedikleri ve eğer karşılarındaki insanlar daha fakir ise kendilerine olan güveni de kötüye kullandıkları saptanmıştır. Kısıtlı diye tabir ettiğimiz dengede insanlar sınırlı servete sahiplerdir ve güç savaşı evresinde bütün servetlerini ayırmaktadırlar. Çalışma, güvenin kötüye kullanıldığı servet kombinasyonlarını belirlemektedir. Sonuç olarak bu tür kombinasyonların yoğun olduğu toplumlarda güvenin yoğun olarak kotüye kullanılacağı, dolayısıyla güven duygusunun da sarsılacağı, öngörüsü ortaya çıkmaktadır. This thesis studies the relation between wealth and trust in a model where the ability to elicit trustworthiness from unrelated people depends on own wealth as well as the wealth of other agents in the economy. Betray of trust leads to an enforcement stage. In equilibrium, rich people trust and betray when matched with a relatively poor agent, while the poor do not trust, and betray if matched with low wealth agents. A constrained equilibrium is characterized in which agents devote all their wealth in theenforcement stage, therefore, wealth changes directly influences the equilibrium resources. A betray region (combinations of wealth levels) in which all agents are untrustworthy is identified and characterized. Redistribution of wealth concentrated on the betray region is more likely to induce a zero trust equilibrium.
Collections