Resolving disputes within the parish: The role of Greek Orthodox priests as third parties

Abstract

İki veya daha fazla taraf arasında olan çatışmaların çözümünü kolaylaştırmayı amaçlayan üçüncü taraf müdahalesi rasgele ortaya çıkmıyor. Uyuşmazlık ve uyuşmazlık davranışı anlayışı ve uyuşmazlık oluşuna herhangi bir tepki gibi üçüncü taraf müdahalesi de çatışmacıların ve üçüncü tarafın içinde yaşadığı ve hareket ettiği belirli bir kültürel sistemden geniş çapta etkilenmektedir. Bu keşif niteliğindeki araştırmanın amacı Yunan Ortodoks papazlarının Hıristiyan dini cemaat üyelerini içeren çatışmalardaki üçüncü taraf türünden rolünü ortaya çıkarmaktı. Bu tür müdahalelerin hem süreçleri hem de sonuçları bu çalışmanın odak noktası olmuştur. Bu görevi yerine getirmek için Kuzey Yunanistan'ın farklı şehir ve köylerinden on dört papazla açık uçlu soru dizilerine cevap verme ve en iyi hatırladıkları müdahale olaylarını anlatma yoluyla röportajlar yapıldı.İlk olarak, bu tez papazların ?Neden Hıristiyanlar onların müdahalelerini bekliyor? Onlardan hangi tarzda uyuşmazlıkları çözümlemeleri istenmiştir? Süreci kim başlatıyor? Çözüm sürecinde papazlar hangi teknikleri kullanmaktalar?? gibi soru dizilerine verdiği cevaplardan yola çıkarak tüm sürecin genel bir açıklamasını yapmaktadır. İkinci olarak, üçüncü tarafların davranışlarını etkileyen faktörleri ortaya çıkarmak için gayret gösterilmiştir. Son olarak da, müdahale sonuçlarının belirleyici öğeleri ifşa edilerek tartışılmıştır.Bulguların analizi sürekli ve ortak bir şebekenin önemli figüranları olan ve Tanrı'nın yeryüzündeki temsilcileri olarak algılanan papazların kişilerarası çatışmalardaki tarafların güven ve saygınlığını kazanmış olduklarını gösteriyor. Papazlar tarafından müdahale zamanı süreç ve sonucun her ikisi için de ortak noktanın taraflar arasında sevgi esinin olması vurgulanmıştır. Ayrıca, a) uyuşmazlık niteliğinin ve b) taraflar ve arabulucu arasındaki ilişkinin ilgili bağlamda arabuluculuk stratejilerinin belirleyici öğelerini oluşturduğu, nitekim a) tartışmacılar ve üçüncü taraf arasındaki ilişkinin, b) üçüncü tarafın kullandığı stratejinin ve c) arabuluculuk bağlamının müdahale sürecini etkilediği ortaya çıkarılmıştır. Son olarak, bu bağlamda en önemli unsurun papaz ve çatışmaya karışan Hıristiyanlar arasında hem çatışmacıların ve üçüncü tarafın davranışları için, hem de müdahalenin sonucu için farklı çıkarımları olan ?günah çıkartan-günahı çıkarılan? ilişkisinin mevcutluğu olduğu gösterilmiştir.

Third party intervention, as a process intended to facilitate the resolution of disputes between two or more parties, does not appear in a vacuum. Rather, as any reaction to conflict occurrence and any perception of conflict and conflict behavior, is widely affected by a given cultural system, within which both the disputants and the third party live and act. The aim of this exploratory research was to reveal the role of Greek Orthodox priests as third parties in disputes involving members of Christian religious communities. The focus of the study was both on the process and on the outcome of this type of interventions. In an effort to achieve this task, fourteen priests from different cities and villages of Northern Greece were interviewed, answering both a series of open-ended questions and narrating intervention cases, which they most vividly remembered.Firstly, this thesis provides an overview of the overall process by presenting priests? answers to a series of questions such as: why do Christians seek their intervention? What types of disputes are brought to them? Who initiates the process? What are the techniques that priests use during the process? Secondly, an effort was made to reveal the factors that exert an influence on the behavior of the third parties. Finally, a series of determinants of the intervention outcomes were revealed and discussed, as well.Throughout the analysis of the findings it was shown that priests, as important figures of a continuing and common network and being perceived as representatives of God on Earth, enjoy the trust and respect of the parties involved in interpersonal disputes. Central, both for the process and for the outcome, is the emphasis given by priests during the intervention on the inspiration of love between the disputants. Moreover, it was revealed that a) the nature of the dispute and b) the relationship between the parties and the mediator, do constitute determinants of mediation strategies in the context concerned, whereas the outcome of the intervention is influenced by a) the relationship between the disputants and the third party, b) the strategy employed by the third party, and c) the context of mediation. Finally, it was shown that of central importance is the existence of a Confessor-Confessant relationship between the priest and the Christians involved in disputes; a relationship with various implications, both for disputants? and for the third party?s behavior, as well as for the outcome of the intervention.