Civic nation building as a tool for conflict transformation: An analysis of the Ahtisaari Plan and the independence process in Kosovo

Abstract

Bu çalışma Uyuşmazlık Çözümü bakış açısından, Kosova'da Ahtisaari Planı tarafından başlatılmış vatandaşlık temelinde ulus inşası sürecini araştırmaktadır. Uyuşmazlık sonrasında ve çok etnisiteli bölünmüş toplumlarda dış aktörlerin ulus inşa çabalarını yapısal bir üçüncü parti müdahalesi olarak ele almakta ve bu sürecin uyuşmazlığın dönüşümüne katkı yapıp yapmadığını incelemekteyim. Ademi Merkeziyet Kanunları'na ve Ahtisaari Paket'inin Özel Koruyucu Bölge Kanunları'na ve bunların Kosova Arnavutları ve Sırpları arasındaki ilişkiler üzerindeki etkilerine belirgin bir vurgu yapılmaktadır. Daha somut olarak anlatmak gerekirse, bu kanunlar tarafından sağlanan mekanizmaların rekabet eden milliyetçi projelere dayanan etnisiteler arası ilişkileri dönüştürmeye katkı yapıp yapmadığını araştırmaktayım. Bu amaçla yapı, sorun, aktör ve kişişel düzeyde dönüşümleri incelemekteyim.Yapı ve sorun düzeyindeki analiz için zaman serisi bazlı bir uyuşmazlık haritalandırması tekniği kullanılmıştır. Aktör düzeyinde analiz için derinlemesine yapılandırılmış mülakatlar gerçekleştirilmiş ve kişisel düzeydeki dönüşümleri ölçmek için ise Kosova'daki (Priştina, Prizren, Mitrovica, Gracanica, ve Peja'da) yetişkinlerle ferdi anket yapılmıştır.Araştırma, çatışmaya müdahale eden üçüncü parti bu ampirik çalışmada bulunan çeşitli kısıtlamaları dikkate aldığı sürece, vatandaşlık temelinde ulus inşasının uyuşmazlığın dönüşümüne etki etme şansının olduğunu iddia etmektedir. Bu kısıtlamalar etnisitenin kurumsallaşması, müdahaledeki ?unutulmuş ikili problemi?, aktörlerin makro-mikro transferlere müdahil olmaması ve aşağıdan yukarıya yaklaşımın eksikliğidir.Uyuşmazlık dönüşümü ve vatandaşlık temelinde ulus inşası arasında pozitif ilişkiler bulunmasına rağmen, böyle bir müdahalenin bu değişimleri teşvik edip etmediği tartışmaya açık olarak kalıyordur ve ileri düzeyde araştırma ve inceleme gerektiriyor.

This study investigates the civic nation building (CNB) process initiated by Ahtisaari Plan in Kosovo from a Conflict Resolution perspective. I treat nation building efforts of external actors as a form of structural third party intervention in post conflict and multi-ethnic divided societies, and I observe whether this process contributes to the transformation of the conflict. Special focus is placed on the Decentralization Laws and Special Protective Zones Law of Ahtisaari?s Package and their impact on the relationships between Kosovo Albanians and Kosovo Serbs. Concretely, I examine whether the mechanisms provided by these laws contributed to transform the interethnic relations based on competing nationalistic projects. For this purpose I study conflict transformations at structure, issue, actor and personal level.For the analysis of structure and issue level a conflict mapping technique has been used in time-series. In-depth structured interviews have been implemented for the analysis of actor level and a survey among individual adults in Kosovo (Prishtina, Prizren, Mitrovica, Gracanica, and Peja) was conducted for measuring personal level transformations.This research argues that civic nation building has chances to impact on the transformation of the conflict as long as, the third party intervening in the conflict considers and addresses different limitations found in the empirical case analyzed here. These limitations are: a risk of institutionalizing ethnicity, `a left-out dyad problem? of the intervention, lack of involvement of actors in the macro-micro transfers, lack of bottom-up approach.Despite the positive relationships found between conflict transformations and civic nation building (CNB), whether this kind intervention have been the promoter of these changes or not, is a question which remains open and demands further research and exploration.