Product recovery systems: Policy issues and disposition decisions

Abstract

Son yıllarda, giderek artan çevre sorunları sürüdürülebilir kalkınma uygulamalarına olan ilginin artmasına neden oldu. Bu bağlamda, ömrü tükenmiş ürünlerdeki değeri geri kazanmayı amaçlayan ve sürdürülebilir kalkınmaya yönelik firma düzeyinde bir uygulama olarak görülebilecek ürün geri kazanımı önem kazandı. Bu tez çalışması, ürün geri kazanım sistemleri çerçevesinde birbiriyle ilişkili iki kararı ele almaktadır: stratejik düzeyde firmaların ürün geri kazanım üstlenimleri için zorlayıcı bir güç olan çevre politikalarının etkisi, taktik düzeyde ise halihazırda ürün geri kazanımı yapan bir firmanın, geri alınan kullanılmış ürünleri (özleri) geri kazanım seçenekleri arasında dağıtım kararları incelenmiştir. İlk olarak, geri kazanım uygulamalarının temel güdüleyicilerinden biri olan çevre ile ilgili yasal düzenlemelere odaklanılarak, bunların üreticileri ürün geri kazanım ve yeniden tasarımına yönlendirmek konusundaki etkinlikleri araştırılmıştır. Ardından ürünlerin tüketicilerden toplanması için yaygın olarak kullanılan iki yasal düzenleme modeli ele alınmış ve bu iki model, sistemdeki farklı taraflar açısından karşılaştırılmıştır. Analizimiz sonucunda, modellerin kârlılığı bakımından farklı taraflar (sosyal düzenleyici, üreticiler ve çevre) arasında bazı uyuşmazlıklar olduğu gözlemlenmiştir. Ayrıca, halihazırda ürünlerini geri kazanan bir firmada, toplanan özler için en uygun geri kazanım seçeneklerinin belirlenmesi problemi ele alınmış, bu problem gelir yönetimi alanındaki teklif fiyatı kontrolleri yöntemiyle irdelenmiştir. Sayısal deneylerimiz, teklif fiyatı kontrolleri yöntemine dayanan dinamik bir yaklaşımın, statik bir yaklaşımdan anlamlı seviyede üstün olduğunu göstermiştir.

In the last few decades, worseningenvironmental problems have attracted attention to sustainabledevelopment practices. In this respect, product recovery, which aimsto regain the value in end-of-life products and, thus can beregarded as an implementation towards sustainable development at thefirm level, has gained importance. This dissertation addresses twointerrelated decisions in the context of product recovery systems:at the strategic level, we analyze the impact of environmentalpolicy as a coercive force on product recovery undertakings offirms; and at the tactical level, we explore the dispositiondecisions of a firm who is already engaged in product recovery.First, we focus on one of the main motivators of recovery practices;environmental legislation, and investigate its effectiveness inencouraging manufacturers for product recovery and redesign. We findthat initial investment requirements may have a serious impact onthe legislation's effectiveness. We, then, focus on two common formsof take-back legislation (tax and rate models) and compare them fromthe perspective of different stakeholders. We observe that in termsof the profitability of the two forms, there are some misalignmentsbetween the incentives of different stakeholders (the socialplanner, the manufacturers and the environment). Furthermore, weconsider the decisions of a firm engaged in recovery operations andinvestigate the associated disposition decisions. We address thisproblem employing a common revenue management technique of bid pricecontrols. As a result of our numerical experiments, we find that adynamic approach based on bid price controls significantlyoutperforms a static one.