Exchange rate policy and external debt in emerging economies: An empirical analysis

Abstract

Bu çalışmada, gelişmekte olan ülkelerde döviz kuru politikalarının dış borç birikimi üzerine olan etkisini inceledik. Kullanılan veri seti 15 ülkeden oluşup, 1998 ve2010 yılları arasını kapsamaktadır. Döviz kuru politikası Ilzetzki, Reinhart ve Rogoff(2008) fiili döviz kuru sınıflandırması kullanılarak modele yerleştirilmiştir. Busınıflandırma, ülkelerin resmi açıklamalarından ziyade fiili davranışlar göz önünde bulundurularak oluşturulmuş bir sınıflandırmadır. Bu nedenle, ülkelerin takip ettiğidöviz kuru politikalarını daha iyi yansıtması beklenmektedir. Temel model regresyonunda, sabit kur rejimlerinin gelişmekte olan ülkelerde dış borç birikimini negatif yönde etkilerken, ara rejimlerin esnek kurlara göre istatistiksel bir farklılık yaratmadığını gördük. Ara rejim grubunu ikiye ayırdığımızda,sabit kur rejimlerinin borç birikimini negatif etkilemeye devam ederken, ilk grup ara rejimlerin pozitifetkilediğini, ikinci grubun ise esnek kur rejimlerine göre istatistiksel bir farklılık yaratmadığını gördük. Ancak bu sonuç büyük ölçekte Arjantin'den kaynaklanmaktadır. Geçiş dönemlerine ayrı bir değişkenle baktığımızda ise, geçiş dönemlerinin borç birikimini pozitif yönde etkilediğini gördük. Sonuçlarımız, çeşitli sağlamlık testleriylede tutarlı sonuçlar vermektedir.Anahtar Kelimeler: ili doviz kurlar, ds borc, gelismekte olan ekonomiler.

In this thesis, we empirically analyze the effects of exchange rate policy on external debt accumulation in emerging market economies with a sample of 15 countries over the period 1998-2010. The exchange rate policy is captured by the de factoexchange rate classification of Ilzetzki, Reinhart, and Rogoff (2008). This classification is based on the actual exchange rate behavior rather than the officially declared regimes. Therefore, it is expected to better reflect the exchange rate policies actually followed by the countries. In the baseline regression, we find that fixed exchange rate regimes have a significantly negative effect on debt accumulation compared toflexible regimes while intermediate regimes do not have a significant effect. When we separate the intermediate flexibility group into two, we see that a lower level offlexibility leads to a positive effect on debt accumulation, while a higher level of flexibility still does not a have significant effect relative to full flexibility. However,this result is mostly driven by Argentina in the sample. When we look at the effect of periods in which there is a transition in exchange rate policy, we observe that these periods have a signicantly positive effect on debt accumulation. Our results are robust to several tests.Keywords: de facto exchange rates, external debt, emerging economies