Women`s lived experiences of aging: Fragments of daily life from a seniors centre

Abstract

Bu tez, İstanbul'da ikâmet eden ve yaşları 60-83 arasında değişen bir grup kadının yaşlanma deneyimlerine odaklanmaktadır. Kendi evlerinde yaşayan ve gündüz saatlerini Şişli Belediyesi Emekliler Dinlenme Evi'nde geçiren katılımcıların biyografileri ve sahip oldukları ekonomik, sosyal ve kültürel sermaye biçimleri farklılıklar göstermekte, ancak gündelik hayatları bu mekândaki sosyalleşme yoluyla ortaklaşmaktadır. Çalışma, katılımcı gözlem sürecindeki çeşitli karşılaşmaları ve kadınların derinlemesine görüşmelerde paylaştıkları kişisel anlatıları temel alarak yaşlılık kategorisinin nasıl anlamlandırıldığını sorgulamakta; beden, sağlık, güzellik ve giyimin, ev hayatı ve eviçi emeğin, mahremiyetin, yalnızlığın, etnik ve sınıfsal farklılıkların katılımcılar tarafından deneyimlenme ve aktarılma biçimleriyle ilgilenmektedir. Anlatılarda özel alan toplumsal hayat iç içe geçmekte, mekan üzerinden üretilen politik bağlılık da kimi zaman aile hayatı kadar söz konusu edilebilmektedir. Çalışma, hak temelli sosyal politikaların zayıf olduğu koşullarda `bir ilk` olarak öne çıkarılan Emekliler Evi'ni hem anlatılarda geniş yer tutması, hem de alan çalışmasının yürütüldüğü mekan olarak süreci doğrudan şekillendirmesi sebebiyle detaylı olarak incelemektedir.Bu çalışma kadınların hayat hikayelerine, şikayet dedikodu ve şakalaşmalarına kulak vererek, yaşlılığın da kadınlık deneyiminin bir parçası olduğunu hatırlatmak niyetiyle yola çıkmıştır. Alan çalışması yazıya dökülürken, kadınların kendi aralarındaki yakınlık ve çatışmaların olduğu kadar, araştırmacıyla ilişkilerinin de görünürleştirilip yöntemsel soruların sorulmasına önem verilmiştir. Ortaya çıkan etnografiyle, Türkiye'deki kadın araştırmalarına ve yaşlılık çalışmalarına toplumsal cinsiyet ve yaşlılığın kesişim alanından mütevazı bir katkı sunulması amaçlanmaktadır.

This thesis focuses on the aging experiences of a group of women residing in Istanbul, aged between 60-83. The research participants, who live in their own houses and spend their daytime in Şişli Municipality's Seniors Centre,have diffrerent biographies and configurations of economic, social and cultural capital; yet the socialization in the same setting provides a commonality of daily life experiences. Based on participant observation and in-depth interviews, the research explores how old age is given meaning; how different aspects of life such as bodily changes, health, beauty and clothing, domestic life and housework, intimacy, loneliness, ethnic and class differences are experienced and narrated by the participants.Institutional space plays an important role in the research: Women's narratives point at the it as an ordinary part of their daily lives and Seniors Centre constitutes the actual space hosting and shaping the fieldwork performance. The boundary between private sphere and public life gets blurred in the narratives and the political attachment produces in the institution can be conveyed by the participants along with very `personal` issues. The study pays attention to the Seniors Centre which is constucted as `a unique institution` in a context where the rigt-based social policies are weak.This study states that later life is a part of the gendered experience by listening to old women's life stories, by sharing their everyday `nagging`, gossip and jokes in context. The ethnography not only traces women's relations to each other, but also their relations to the researcher intruding their lives are disscused and the researcher is made visible. This thesşs aims to make a humble contribution to the literatures on aging and gender in Turkey.