American-Turkish relations in the 1990s: Continuities and changes in the post-cold war era

Abstract

Soğuk Savaş sürecince, Birleşik Devletler ve Türkiye arasındaki ikili ilişkiler, Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü (NATO)'ndeki işbirliklerinden de örneklendirilebileceği üzere, her iki devlete de egemenliklerini, özgürlüklerini, ve kalkınmalarını olabilecek en iyi derecede koruma yolları sağlamıştır. Fakat, Birleşik Devletler ile Sovyetler Birliği arasındaki çift kutuplu çatışmanın son bulması iki ülke arasındaki ikili ilişkilerde olası kopmalara veya belirgin değişimlere zemin hazırlamıştır. Bu tez Soğuk Savaş'tan sonraki ilk on yılda Birleşik Devletler-Türkiye ilişkilerini şekillendiren devamlılıklara ve değişimlere odaklanmaktadır. İlk olarak, Sovyetler Birliği'nin —iki ülke arasında varoluşsal kaygılarla oluşan bağın birincil sebebinin— çöküşüne rağmen Birleşik Devletler ve Türkiye taktiksel ilişkilerini korumanın yollarını aramışlardır. Buna ek olarak, Birleşik Devletler'in hedefleri ve istekleri halen Türkiye'nin dış ve iç politikalarını yoğun olarak etkilemeye devam etmiştir. İkinci olarak, iki ülke arasında geçmişte yaşanmış bazı çalkantılı ve güvensizlik teşkil eden olaylar, Türkiye'nin Birleşik Devletler'in Türkiye'ye ve bölgeye dönük politikalarına verdiği tepkileri çoğunlukla etkilemiş, ve bu tepkiler genellikle endişeli bir tutum sergilemiştir. Araştırma sırasında liberal gerçekçi bir teoretik çerçeve kullanılmıştır.Bu hipotezleri araştırmak için, konu ile ilgili var olan literatür incelemesinin yanı sıra, önceden görev yapmış Türk ve Amerikan yetkililerle yapılan yüz yüze görüşmeleri de içeren birincil araştırmalardan da faydalanılmıştır. Sonuçlar ilk hipotezi doğrulamış, fakat ikinci hipotezi doğrulayacak ya da yanlışlayacak yeterli kanıtı sağlamamıştır. Bu araştırmanın sonuçları Birleşik Devletler-Türkiye arasındaki ikili ilişkilere yeni boyutlar katmakla kalmamış, aynı zamanda Soğuk Savaş sonrası diğer ittifakları incelemek için de teoretik bir çerçeve.Anahtar Kelimeler: Türkiye, Birleşik Devletler, İlişkiler, İttifak

Throughout the Cold War, the bilateral ties between the US and Turkey, epitomized by their cooperation in the North Atlantic Treaty Organization (NATO), provided both states with the necessary means to secure their sovereignty, freedom, and development to the greatest degree possible. However, the end of the bipolar confrontation between the US and the Soviet Union provided for the potential split or dramatic change in bilateral ties. This thesis focuses on both the continuities and changes that shaped US-Turkey relations in the first decade of the post-Cold War era. First, despite the fall of the Soviet Union—the initial cause of their connection via existential fear—the US and Turkey sought to maintain tactical ties. Furthermore, American goals and desires still often heavily affected Turkey's external and internal policies. Second, the sometimes turbulent and distrustful history between these two states often colored Turkish responses to American policies both towards Turkey and to the region, frequently in an apprehensive manner. A liberal realist theoretical framework was used in the inquiry.To investigate these hypotheses, I utilized a review of the relevant, existing literature, which were supplemented by primary research including personal interviews with former Turkish and American government officials. The results substantiated the first hypothesis, but did not provide enough evidence to either convincingly confirm or refute the second hypothesis. The results of this investigation not only adds depth to the existing understanding of the US-Turkish bilateral relationship, but also provide a theoretical framework to examine other alliances in the post-Cold War era.Keywords: Turkey, US, Bilateral, Relationship, Alliance