The limits of Turkish soft power and mediation capability: A comparative case study of Turkish involvement in Syria and Somalia

Abstract

Somali'de Türkiye'nin müdahalesi, kendilerine güçlü bir destek sağlayan Somalililer ile birlikte, yumuşak güç kullanımına parlak bir örnektir. Bu sırada Türkiye'nin Suriye'ye karşı olan tavrı umut verici olarak başladı fakat rejime olan umutlar sivil savaşın başlamasıyla birlikte acımasızca kesildi ve Türkiye muhalefeti desteklemeye başladı. Bu iki çatışmanın Türkiye'nin dış politikası ve arabuluculuk stratejisi için önemine rağmen, her iki çatışma hakkında Türkiye'nin katılımı, her iki katılımın direk olarak karşılaştırılması hakkında akademik literatürde bir eksik bulunmaktadır. Bu karşılaştırmalı durum çalışması detaylı olarak Somali ve Suriye'de Türkiye'nin devam eden katılımını açıklar ve bu açıklamaların devamında özellikle arabuluculuk yeteneklerine odaklanarak, Türkiye'nin genel müdahale stratejisi hakkında fikir edinmemizi sağlamaktadır. Somali vakasında görüldüğü gibi Türkiye'nin müdahalelerde olan başarısı çatışmaların şiddeti tam olarak zirveye ulaşmadan veya şiddet sonlandıktan sonra gerçekleşmiştir. Diğer bir taraftan, Suriye örneğinde olduğu gibi, Türkiye, şiddetli bir çatışmanın zirvesinde müdahil olmaya çalıştığında, başarılı bir müdahale için gereken eğitimsel değişim, altyapı gelişimi ve ekonomik işbirliği gibi yumuşak güç araçlarını kullanamamaktadır. Gelecekteki araştırmalar için öneri olarak, Türkiye daha geniş çaplı bir katılım için bu konudaki bilgisini geliştirmek adına çeşitli bölgesel çatışmalarda kullanılan müdahaleleri daha yakından izlemesi gerekmektedir.Anahtar Kelimeler: Arabuluculuk, Türk Dış Politikası, Suriye, Somali

Turkey's involvement in Somalia is a shining example of its use of soft power, with Somalis themselves providing the strongest endorsement. Meanwhile, Turkey's engagement with Syria started out promising, but hopes for the regime were brutally dashed with the start of the civil war and Turkey's switch to supporting the opposition. Despite the importance of these two conflicts to Turkey's foreign policy and mediation strategy, there is a dearth of academic literature about Turkish involvement in both of these conflicts, much less a direct comparison of both. This comparative case study describes Turkey's ongoing involvement in Somalia and Syria in more detail and takes this description further by comparing these specific cases to gain insight into Turkey's overall intervention strategy, specifically focusing on mediation capabilities. Turkey's involvement in conflicts before they reach the peak of violence or after violence has subsided has been successful, as demonstrated by the Somalia case. On the other hand, when Turkey attempts to become involved during the peak of a violent conflict, as it has in Syria, it cannot utilize the soft power tools it needs for a successful intervention such as educational exchanges, infrastructure development, and economic cooperation. Suggestions for future research indicate that Turkey should more closely track its involvement in various regional conflicts in order to feed this knowledge into its wider mediation strategy.Keywords: Mediation, Turkish foreign policy, Syria, Somalia